ေလာဂ်စ္ေတြ သတိထား (Beware of Logic)
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
-
9/18/2013 03:42:00 PM
(၁)
ေလာဂ်စ္ (Logic)။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေမာ္လၿမိဳင္ ေကာလိပ္တြင္ ေက်ာင္းေနစဥ္က သင္ရသည္။
"ဗ်ဳိင္းသည္ျဖဴသည္။ ထံုးသည္ျဖဴသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထံုးသည္ ဗ်ိဳင္းျဖစ္သည္"
"က်ီးသည္မည္း၏။ မီးေသြးသည္မည္း၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မီးေသြးသည္ က်ီးျဖစ္၏"
ထိုေလာဂ်စ္မ်ားသည္ မွားေၾကာင္းဆရာမက ေထာက္ျပခဲ့သည္။
(၂)
အဂၤလိပ္တို႔၏ စုန္းဟုတ္မဟုတ္ စစ္ေဆးေသာနည္းတြင္ စုန္းယိုးသူကို ေရထဲခ်သည္။ ၁၅ မိနစ္ၾကာေတာ့ ျပန္ဆယ္သည္။
မေသရင္စုန္း၊ မီး႐ိႈ႕သတ္သည္။ ေသရင္စုန္းမဟုတ္။ အျပစ္က လြတ္သည္။
ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ ေလာဂ်စ္ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ ၂၀၀ ေက်ာ္ၾကာမွ ထိုစီရင္ခ်က္ မွားေနသည္ကို သိသည္။
ျပင္သစ္လူ၀ီဘုရင္၏ မိဖုရား Marie Antoinette (၁၇၅၅-၁၇၉၃) သည္ ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္ေနစဥ္ လမ္းေပၚတြင္ ဘာေတြေအာ္ေနတာလဲဟု သူမ၏ အထိန္းေတာ္မ်ားကို ေမးသည္။ "လူေတြက ေပါင္မုန္႔ေတာင္းေနတာပါ။ ငတ္ေနၾကလို႔" ဟု အထိန္းေတာ္က ေျပာေသာအခါ "အေတာ္အတဲ့ လူေတြပဲ။ ေပါင္မုန္႔မရွိရင္ ကိတ္မုန္႔စားေပါ့" ဟု ေျပာဖူးသည္။
ထိုေလာဂ်စ္မ်ားကို အကန္႔အသတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ေလာဂ်စ္မွားမ်ားဟု ဆိုသည္။ မိမိသိေသာ ေဘာင္အတြင္းမွ ေတြးေတာရရွိေသာ ေလာဂ်စ္သာ ျဖစ္သည္။
(၃)
ထိုေလာဂ်စ္္မွားေၾကာင္း မသင္လည္း တတ္ပါသည္။ လူ၏ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြး (Human Intelligence) သည္ ဆင္ျခင္ျခင္းျဖင့္ တိုးတက္သလို ဆင္ျခင္ရာမွလည္း ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြး တိုးတက္လာသည္။ အထူးသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ဗုဒၶအဘိဓမၼာမ်ားကို ဖတ္ရသည္။ သင္ရသည္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းမ်ားတြင္ တရားေတြ နာၾကရသည္။
ခံုေတာ္ေမာင္က်ဘမ္းလို စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ရသည္။ စကားေတာင္စားကို ဖတ္ရသည္။ ၅၅၀ နိပါတ္ေတာ္၊ အီစြပ္ပံုျပင္မ်ားသည္ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးကို ဆင္ျခင္ေတြးေခၚႏိုင္သည့္ဘက္ကို ဦးတည္သည္။
ပံုျပင္မ်ားစြာတြင္ ဒႆနေတြ ပါသလို ေလာဂ်စ္ေတြ ပါသည္။
ဗုဒၶဘုရားရွင္ လက္ထက္ကပါ။ သိဥၥည္းဆရာႀကီးကို တပည့္မ်ားက ေျပာသည္။
"ဆရာႀကီးဗုဒၶရဲ႕ တရားေတြဟာ အင္မတန္ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္ သင့္ျမတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူလိမၼာမ်ားစြာဟာ ဗုဒၶေဂါတမေနာက္ကို လိုက္သြားကုန္ၾကၿပီအရွင္၊ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမွာလဲ" ဒီလိုေမးေတာ့ ရဟန္းႀကီးက ရယ္သတဲ့။
"တပည့္တို႔ ေလာကမွာ လူမိုက္နဲ႔ လူလိမၼာ ဘယ္သူက မ်ားပါသလဲ"
"လူမိုက္က မ်ားပါတယ္"
"ဒါေၾကာင့္ မင္းတို႔မပူၾကနဲ႔။ ငါ့ေနာက္မွာလည္း တပည့္ေတြမ်ားစြာ ရွိေနၾကမွာပါပဲ"။ ၎သည္ ေလာဂ်စ္ျဖစ္သည္။
အမွားအမွန္ကို ဆိုလိုသည္ မဟုတ္။ ဒါဆိုရင္ ေနာက္ဆက္ေတြးၾကည့္ပါ။ လူမိုက္အေရအတြက္ေတြ မ်ားသည္။
ဆရာႀကီးတြင္ တပည့္ေတြ မ်ားမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာႀကီးသည္ လူမိုက္ျဖစ္သည္။
သိဥၥည္းဆရာႀကီးကိုယ္တိုင္ လူမိုက္တို႔၏ ဆရာႀကီးအျဖစ္ မိမိကိုယ္မိမိ ခံယူေၾကာင္း သူ႔စကားအရ သိႏိုင္ပါသည္။
ဒီေတာ့ ဗုဒၶ၏ မဂၤလာတရားကို ႐ႈႏိုင္သည္။
"လူမိုက္ကို ေပါင္းသင္းရင္ မဂၤလာ မရွိဘူး။ ပညာရွိကို ေပါင္းသင္းမွ မဂၤလာ ရွိမယ္"
မွန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မွန္ကန္ေသာ ေလာဂ်စ္ကိုရဖို႔ ဆင္ျခင္ရန္ လိုအပ္သည္။
(၄)
သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံေရး နယ္ပယ္တြင္ စကားအသံုးအႏႈန္းေတြကို ျပင္ဆင္ကာ လူေတြကို လွည့္စားသည္။ ဥပမာ-
"ျပည္နယ္တြင္ ပညာေရး တိုးတက္မႈအတြက္ လုပ္ေဆာင္ရာ အထက္တန္းေက်ာင္း အေရအတြက္ ရာခိုင္ႏႈန္း ၂၀၀ တိုးျမင့္လာေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္"။ ထိုသတင္းမ်ိဳးကို ဖဆပလ လက္ထက္က ေတြ႕ရသည္။
အမွန္မွာ မူလက အထက္တန္းေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းသာ ရွိေနေသာ ျပည္နယ္တြင္ ေက်ာင္းႏွစ္ေက်ာင္း ျဖစ္လာေၾကာင္း ေရးႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ မေရးပါ။
ရာခိုင္ႏႈန္း ၂၀၀ တိုးတက္လာသည္ဟုေရးကာ လွည့္စားပါသည္။
မိုးေလ၀သကလည္း ေၾကညာသည္။
ရြာရန္ရာခိုင္ႏႈန္း ၅၀ ျဖစ္ပါသည္တဲ့။ တကယ္ေတာ့ "ရြာခ်င္ရြာမယ္ မရြာခ်င္ေနမယ္" ဟု ေျပာသည္ႏွင့္ တူသည္။
မၾကာေသးမီက ေဒါက္တာဆိတ္ဖြားကို ရွာေဖြသည္။ (ကြၽန္ေတာ္လည္း ေနျပည္ေတာ္တြင္ သြားေရာက္အစစ္ခံရ ပါသည္)
ဤတြင္ အစိုးရပိုင္းဆိုင္ရာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးက "ကြၽန္ေတာ္မဟုတ္ပါ။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေအာက္ ၀န္ထမ္းလည္း တစ္ေယာက္မွ မဟုတ္ပါ" ဟု ရဲရဲႀကီး အာမခံသြားခဲ့သည္။
"ကြၽန္ေတာ္မဟုတ္ပါ" ဆိုေသာ စကားကို ဘယ္သူမဆို ေျပာႏိုင္ပါသည္။ ဒါေပမဲ့ "ကြၽန္ေတာ့္လက္ေအာက္က ၀န္ထမ္းလည္း တစ္ေယာက္မွ မဟုတ္ပါ" ဆိုတာကိုေတာ့ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာပါသည္။ ဘယ္အႀကီးအကဲမွ မိမိ၀န္ထမ္းဘာ ဆိုတာကို အတိအက် မေျပာႏိုင္ပါ။ အေမရိကန္တို႔၏ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ကို နာဆာမွ၀န္ထမ္း ကြန္ပ်ဴတာကြၽမ္းက်င္သူ Edward Snowden သည္ စုေဆာင္းရယူခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္ေျပးခဲ့သည္။ ဒါကို အေမရိကန္တို႔ မသိပါ။
မႏၲေလးမွ ရဲစခန္းက အျဖစ္ကို ၾကည့္ပါ။ ဆရာသည္ တပည့္ကို ေနရာတကာမွာ တာ၀န္မခံႏိုင္ပါ။ ထိုပုဂၢိဳလ္က သူတို႔တစ္ေယာက္မွ မဟုတ္ေၾကာင္း အတိအက် ေျပာႏိုင္လွ်င္ ဆိတ္ဖြားသည္ သူျဖစ္ရမည္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္စြပ္စြဲသည္ မဟုတ္ပါ။ ေလာဂ်စ္ကို တင္ျပေနျခင္း ျဖစ္သည္။
(၅)
တစ္ခုေတာ့ ေျပာလိုပါသည္။
စက္တင္ဘာ ၁၂ ရက္ထုတ္ Daily Eleven သတင္းစာပါ ႏိုင္ငံဘ႑ာေငြ အလြဲသံုးသူမ်ား၏ ႏိုင္ငံျခားဘဏ္ ေငြစာရင္း၊ အေကာင့္ငါးခုႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာအစိုးရ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ျပန္ၾကားေရးဒု၀န္ႀကီး ဦးရဲထြဋ္က Facebook စာမ်က္ႏွာတြင္ ရွင္းလင္းထားရာ အစိုးရအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံပိုင္ ေငြမ်ားအား ျပည္ပတြင္ လံုး၀အပ္ႏွံထားျခင္း မရွိေၾကာင္း ကမၻာ့ဘဏ္ကလည္း ယင္းကိစၥ မွန္ကန္မႈ မရွိသည္ကို သတင္းထုတ္ျပန္ရန္ရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ထိုအခ်က္အလက္သည္ သူ၏တင္ျပခ်က္ျဖစ္၍ ေလာဂ်စ္သေဘာအရ လက္ခံရေပမည္။
သို႔ေသာ္ "ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ေငြေတြ ျပည္ပဘဏ္ေတြမွာ (အပ္ထားတာကို)ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ဘ႑ာေရးနဲ႔ ေငြေၾကးအရ အေရးယူပိတ္ဆို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္လာတဲ့ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက မသိဘဲ ေနပါ့မလား။ ဒီထက္နည္းတဲ့ ေငြစာရင္းေတြေတာင္ ရွာေဖြၿပီး ပိတ္ဆို႔ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားေတြ ရွိေနတယ္။ BIC လို NGO ကေတာင္ သိႏိုင္ရင္ အီးယူဘာေၾကာင့္ မသိတာလည္း စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့" တဲ့။ ဤေလာဂ်စ္ကေတာ့ မွားပါသည္။
အေမရိကန္ အစိုးရတို႔ အီးယူတို႔ မသိတာနဲ႔ BIC လို NGO က သိတာကို ဆက္စပ္လို႔ မရပါဘူး။
အခ်ဳိ႕ကိစၥကို တစ္ရပ္ကြက္လံုး သိၾကေပမယ့္ သမီးတို႔အေဖ မသိတာမ်ဳိးေတြ အမ်ားႀကီးပါ။
မိဘႏွစ္ပါးသာ သိေပမယ့္ တစ္ရပ္ကြက္လံုး သိခ်င္မွ သိပါမည္။ ရပ္ကြက္ထဲက ဆိုက္ကားသမား ေမာင္တိုးသည္ ျမန္မာစကား ကြၽမ္းက်င္သည္။ ေအဘီစီဒီေလာက္ေတာ့ တတ္သည္။ သို႔ေသာ္ အိုဘားမားက မဂၤလာပါဟုသာ ေျပာႏိုင္သည္။ ကႀကီးခေခြး တတ္ပါ့မလား။ အိုဘားမားသည္ အေမရိကန္ သမၼတႀကီးပဲ ကႀကီးခေခြးေလာက္ေတာ့ တတ္မွာပဲဟု မေျပာႏိုင္ပါ။
ျမန္မာစကား ရွိသည္။ "ဆန္ခိုးမမိ ဖြဲခိုးမိတဲ့" နည္းတာကို သိေပမယ့္ မ်ားတာမသိတာ ဘာမွမဆန္းပါဘူး။
(၆)
ေလာကႀကီးမွာ မသိတာ မတတ္တာ အမ်ားႀကီးပါ။ ပံုျပင္ေလးတစ္ခုကို ေျပာလိုသည္။
တစ္ခါက ခရစ္ယာန္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးသည္ ေလွစီးကာ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ကူးသည္။ အခြင့္အခါရတုန္း တရားေဟာမည္ဟု စိတ္ကူးကာ ေလွသမားအား "မင္းဘုရားသခင္ကို သိလား"
"မသိပါအရွင္"
"ေယ႐ႈ ခရစ္ေတာ္ကိုေရာ"
"မသိပါသခင္"
"ဒါဆို မယ္ေတာ္မာရီကိုေရာ"
"မသိပါ"
"အင္း မင္းအေတာ္ခက္တဲ့ေကာင္ပဲ မသိတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ"
ဤတြင္ မိုးသည္းထန္စြာ ရြာလာ၍ ေလျပင္းတိုက္လာသည္။
"အရွင္ေရကူးတတ္လား"
"မတတ္ပါ"
"ေလွကေမွာက္ေတာ့မယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အက်ႌစကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဆြဲထားပါ။ ေမွာက္တဲ့ေလွ ခိုစီးၿပီးသြားမယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို အသာဆြဲထား" ေလွေမွာက္သြားသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေမွာက္ေသာေလွကို ခိုတြဲကာ ကမ္းကိုေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
ေလာကမွာ မသိတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ အေမရိကန္ႏွင့္ အီးယူတို႔ကို အရမ္းအထင္ မႀကီးသင့္ပါ။
ျမန္မာျပည္သူမ်ားလည္း သိတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ဓာတ္ေငြ႕ေရာင္းရေသာ ေဒၚလာဘီလ်ံ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ။ သိသူေတြေတာ့ ရွိပါမည္။ အီးယူႏွင့္ အေမရိကန္တို႔ မသိဘူးလို႔ေတာ့ မယူဆပါ။ (ဒါကေတာ့ ယူဆခ်က္သာ ျဖစ္သည္။ ေလာဂ်စ္မဟုတ္ပါ)
စကားစ သတ္ပါေတာ့မည္။
အေတြးမ်ားကို မိမိသိေသာ ေဘာင္အတြင္းမွ ေတြးၾကသည္။ မိမိကို သင္ၾကားေပးေသာေက်ာင္း (Institution) မွ ရရွိေသာ ေလာဂ်စ္မ်ားျဖင့္ ဆင္ျခင္ၾကသည္။ ထိုဆင္ျခင္မႈသည္ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္အထိ အျမစ္စြဲေနၾကသည္။
"ငါႏွင့္မတူ ငါ့ရန္သူ" ဟူေသာ အေတြးမ်ဳိးသည္ မင္းအစိုးရ အားလံုးတြင္ ရွိတတ္ၾကသည္။ အမွန္ေတာ့ ႏိုင္ငံသားအားလံုးတြင္ တူညီေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ တိုးတက္ဖို႔ပါ။
ကမၻာသား အားလံုးတြင္လည္း တူညီေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိသည္။ ကမၻာႀကီး တိုးတက္ဖို႔ပါ။
"ငါေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လို႔ ငါေျပာတာ မွန္တယ္" ဆိုသည့္ေခတ္ကို ထားပစ္ခဲ့ပါ။
မွန္ကန္စြာ ဆင္ျခင္တတ္ပါေစ။
(အေျခခံပညာ အထက္တန္းအဆင့္ န၀မတန္း အတန္းတင္ စာေမးပြဲ ေျဖဆိုေနၾကေသာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားကို မတ္လအတြင္းက ေတြ႕ရစဥ္)
(ေဆာင္းပါးရွင္-ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ)
Eleven Media Group
