မီဒီယာသမားေတြရဲ႕ ဆီးဂိမ္းအေတြ႔အႀကံဳ
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
-
12/18/2013 07:30:00 AM
 |
| ဆီးဂိမ္းဖြင့္ပြဲ က်င္းပရာ အားကစားၿပိဳင္ကြင္း၊ ဓာတ္ပံု-ဆီးဂိမ္း |
၂၇ ႀကိမ္ေျမာက္ ဆီးဂိမ္းဖြင့္ပြဲကို ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၊ အိုလံပစ္ပြဲ က်င္းပခဲ့တဲ့ ေဘက်င္း အိုလံပစ္ပြဲကို အမွတ္ရမိပါတယ္။
ငွက္သိုက္အားကစားကြင္းမွာ က်င္းပခဲ့တဲဲ့ အိုလံံပစ္ပြဲကို တရုတ္အသံလႊင့္ ဌာနေတြကေန လႊင့္ထုတ္ခဲ့တာ ကို ၾကည့္မိခဲ့တဲ့အတြက္ အခု ဆီးဂိမ္းမွာလည္း ငွက္သိုက္အားကစားကြင္းပံုစံမ်ိဳးကို အတုယူက်င္းပတာ ကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ဖြင့္ပြဲမွာ တင္ဆက္ခဲ့တဲ့ အစီအစဥ္ေတြ၊ အလင္းအေမွာင္ တည္ေဆာက္တာေတြ အားလံုးကေတာ့ တကယ့္ကို ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီေအာင္ကို တင္ဆက္သြားတာကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီဆီးဂိမ္းနဲ႔ ပက္သက္လို႔ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ တဲ့ စီမံခန္႔ခြဲမႈအပိုင္းေတြကေတာ့ ေနရာစံုမွာ ေ၀ဖန္ သံေတြ ညံလို႔ေန ခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ သတင္းအဖြဲ႕ ဆီးဂိမ္းသတင္းေတြကို တင္ဆက္ဖို႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ လေက်ာ္ထဲက ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနကို ကိုယ္ ေရးအခ်က္အလက္ေတြ တင္ျပေလွ်ာက္ထားခဲ့တဲ့အတြက္ သတင္းယူခြင့္ကတ္ E အဆင့္ထုတ္ေပးတဲ့ ကတ္ကို ရရွိခဲ့ပါ တယ္။
ဒါေပမယ့္ ေလွ်ာက္ထားတဲ့အခ်ိန္တံုးက ဒီကတ္ရရင္ပဲ သတင္းသမားေတြက ေနရာစံုမွာ ၀င္ေရာက္ သတင္းယူခြင့္၊ အင္ တာဗ်ဴးခြင့္ေတြ ရရွိလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ခဲ့ေပမယ့္ တကယ္တမ္း ဆီးဂိမ္းက်င္းပဖို႔ ကတ္ထုတ္ေပးလိုက္တဲ့အခါၾကမွ ဒီကတ္က ေနရာစံုအတြက္မဟုတ္ေသးဘူး၊ ေနာက္ထပ္ ၀င္ခြင့္ေတြ ထပ္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။
အဲဒီအတြက္လည္း ႀကိဳ တင္ေၾကညာခဲ့တာမ်ိဳး မျပဳလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ ဆီးဂိမ္းမွာ သတင္းယူ ဖို႔ ႏို္င္ငံတကာမီဒီယာေတြက ျပန္ၾကားေရးဌာနတခုထဲကို ေလွ်ာက္ၾကတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ဌာန အစံုကေန ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကတာကိုလည္း ေတြ႕ရတယ္။
အဲဒီအတြက္ တကယ္တမ္း မီဒီယာေတြကို စိစစ္ရတဲ့ ျပန္ၾကားေရးဌာ နမွာ စရင္းရွိမေရာက္ခဲ့တာေၾကာင့္ မီဒီယာ၀တ္စံု၊ ဖြင့္ပြဲလက္မွတ္ ထုတ္ေပးတာမွာ မ်ားစြာအခက္ေတြ႕ရတာကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ ရတယ္။
မီဒီယာစင္တာလုပ္ထားတဲ့ ေက်ာက္စိမ္းခန္းထဲကို ၀င္ဖို႔က ကတ္သက္သက္လုပ္ရသလို ဖြင့္ပြဲက်င္းပမယ့္ မနက္ပိုင္းအထိ ဖြင့္ပြဲအတြက္ ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳး ၀င္ရမယ္ဆိုတာ သတင္းသမားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တိတိက်က် မသိခဲ့ၾကရပါဘူး။
ဖြင့္ပြဲ က်င္းပမယ့္ ေန႔ေရာက္မွ ျပည္ပသတင္းဌာနတခုကို ၀င္ခြင့္လက္မွတ္ ၂ ေစာင္သာရမယ္၊ ျပည္တြင္း သတင္းဌာနေတြက ၅ ဦးအထက္တင္ထားရင္ ၀င္ခြင့္လက္မွတ္ ၂ ေစာင္၊ ၅ ဦးေအာက္ဆုိရင္ေတာ့ ၁ ေစာင္သာရမယ္၊ အဲဒီလက္မွတ္ရွိသူေတြက မီဒီယာသမားေတြအတြက္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာကို သြားရၿပီး E ကတ္လုပ္ထားတဲ့သူေတြကေတာ့ ပရိတ္သတ္ေတြၾကား မွာပဲ ေနရမယ္ဆိုတာျဖစ္လာတယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း ဖြင့္ပြဲ ၁၁ နာရီေလာက္မွာေတာ့ E ကတ္ရရွိထား႐ံုနဲ႔ မရေတာ့ပဲ ဖြင့္ပြဲလက္မွတ္ ထုတ္ေပး ထားသူေတြသာ ၀င္ခြင့္ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အတြက္ အဖြဲ႕လုိက္ လုပ္ေဆာင္ၾကရတဲ့ ႐ုပ္သံမီဒီယာေတြ အၾကားမွာ အခက္ေတြ႕ရတာကို ျမင္ လိုက္ရတယ္။
“က်ေနာ္တို႔ကို ထုတ္ေပးထားတာက စာေရးမယ့္သူေတြအတြက္ လက္မွတ္ ၁၀၀၊ ဓါတ္ပံုသမားအတြက္ လက္မွတ္ ၁၀၀ နဲ႔ ႐ုပ္သံသမားအတြက္ လက္မွတ္ ၁၀၀ ပဲေပးထားတာ။ က်ေနာ္တို႔မွာ ရွိတဲ့ မီဒီယာ စာရင္းေတြကို အခ်ိဳးခ်ၿပီး သတင္းဌာနတခု ကို လက္မွတ္ ၂ ေစာင္ဆိုၿပီး စီစဥ္ထားတာ၊ အခု ဘယ္ေနရာ ကေန ေလွ်ာက္ထားမွန္းမသိပဲ စရင္းမရွိတဲ့သူေတြကပါ လက္ မွတ္လာေတာင္းေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရ မလဲ
ေတာင္ မသိပါဘူး” လို႔ ဖြင့္ပြဲလက္မွတ္ ထုတ္ေနစဥ္ ျပန္ၾကားေရးဌာနက တာ၀န္ ခံရဲ႕ ညည္းတြားသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။
မီဒီယာသမားေတြကို ဖြင့္ပြဲ က်င္းပမယ့္ ၀ဏၰသိဒၶိ အားကစားကြင္းထဲကို ေခၚသြားဖို႔ စီစဥ္ေပးတဲ့ ကားေတြ
ေပၚ တက္တဲ့အ ခါမွာ လက္မွတ္ရွိသူေတြကိုသာ ေပးစီးမယ္ဆိုတဲ့အတြက္ တိုက္႐ိုက္ေလလိႈင္း သတင္း ထုတ္ျပန္ေနေသာ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံ သတင္းဌာနက လူေတြနဲ႔ ကားစီစဥ္သူေတြ အခ်င္းမ်ားၾက ပါေတာ့တယ္။
အဲဒီလို အခ်င္းမ်ားၾကတာကိုလည္း ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံသတင္းဌာနက ကားေဘးကေနပဲ တုိက္႐ိုက္ သတင္းတင္ဆက္တာကို ျမင္ရတယ္။ ညေန ၃ နာရီေက်ာ္ေတာ့မွ ေတာ့မွ လက္မွတ္ရွိတဲ့ သတင္း သမားေတြကို သယ္ေပးတဲ့ကားေတြက စတင္ထြက္လာႏိုင္ၿပီး ဖြင့္ပြဲက်င္းပတဲ့ ကြင္းအ၀ အေရာက္ သယ္ေပးခဲ့ရာ ကြင္းအ၀ပထမဂိတ္ E မွာ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီေလာက္ထဲက ကြင္းထဲကို ၀င္ ဖို႔ ရာခ်ီ တန္းစီေန တဲ့ လူတန္းႀကီီးကို ျမင္လိုက္ရတယ္။
ကြင္းထဲကို ၀င္ဖို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ၀င္ေပါက္ကေနပဲ ၀င္ၾကရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီလူတန္းႀကီးကို သာ ေစာင့္ၿပီး တန္းစီ၀င္ၾကရမယ္ဆိုရင္ အဆင္မေျပႏိုင္တဲ့အေနအထား စျဖစ္ရတယ္။
ဒါေပမယ့္ တာ၀န္က်ရဲေတြနဲ႔ လက္မွတ္စစ္ေဆးတဲ့သူေတြ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ညွိႏိႈင္းလိုက္ၾကၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ မီဒီယာ လက္မွတ္ကိုပဲ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ကား၀င္တဲ့တံခါးကေန ၀င္ခြင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ကြင္းအ၀ ပထမဂိတ္မွာတင္ပဲ မီဒီယာသ မားေတြကို ဘာလို႔၀င္ဖို႔ ခက္ခဲေနရတာလဲဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသား မီဒီယာေတြရဲ႕ ေစာဒက တက္သံေတြကို စတင္ၾကားလိုက္ရ တယ္။
ထိုင္းမီဒီယာသမားတဦးက က်ေနာ္ကို ဘာျဖစ္လို႔ ခ်က္ခ်င္းမ၀င္ရတာလဲ၊ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕လာ ေမးတဲ့အခါ က်ေနာ္က တာ၀န္က်ရဲေတြကလည္း က်ေနာ္တုိ႔ကို ဘယ္လိုေျဖရွင္း
ေပး ရမယ္မသိေသးဘူး၊ သူတို႔အထက္က လူေတြကို လွမ္းေမးေနတယ္လို႔ ေျဖလိုက္ရတယ္။
ပထမဂိတ္ကို ျဖတ္သန္းလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ မီဒီယာသမားေတြအတြက္ ေပးထားတဲ့ လက္မွတ္မွာပါတဲ့ က စားကြင္း၀င္ေပါက္ D-27 ကိုရွာၿပီး ၀င္ဖို႔ သြားေျပာတဲ့အခါ ဒီဂိတ္မွာ ပါလာတဲ့ အထုတ္အပိုးစစ္ေဆးတဲ့ စက္ပ်က္ေနလို႔ D-28 က၀င္ပါလို႔ဆိုျပန္တယ္။
D-28 မွာက ႏိုင္ငံျခားသံတမန္ေတြ၊ ပါတီလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ အစိုးရ ဧည့္သည္ ေတာ္ေတြ ၀င္ဖို႔ သတ္မွတ္ထားၿပီး သူတို႔မွာလည္း တန္းစီေနရတာ လူ ၁၀၀ ေက်ာ္အထိ ျဖစ္ေနတယ္။
ဒါနဲ႔ က်ေနာ္တို႔မီဒီယာသမားေတြက ဂိတ္နားကို တိုးကပ္လိုက္တဲ့အခါမွာ တာ၀န္က်ရဲေမတဦးက “တန္းစီ
ေလ၊ မီဒီယာသ မားေတြျဖစ္ၿပီး နားမလည္ဘူးလား၊ ဒီမွာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြပါ တန္းစီေနရတာကို” ဆိုတဲ့ ဟိန္းေဟာက္လိုက္တဲ့အခါမွာ ျမန္မာဂ်ာနယ္လစ္ေတြက စတင္အခ်င္းမ်ားေတာ့တယ္။
“ဘာလဲဗ်။ သူတို႔က လာၾကည့္႐ံုသက္သက္ လာၾကည့္တာ၊ က်ဳပ္တို႔က ဒီကဟာေတြကို ႏိုင္ငံတကာအထိ သိေအာင္ျပန္ လုပ္ရမွာ။ ထုိင္ခံုေရာက္တာနဲ႔ အခန္႔သင့္ထိုင္လို႔ရတဲ့ လူေတြမဟုတ္ဘူး။ ကင္မရာေတြကို အထိုင္ခ်ရမွာ ျပင္ဆင္ရမွာေတြ ရွိတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔မွာ မီဒီယာသမားေတြကို သက္သက္မွတ္မွတ္ ဘာမွ မလုပ္ထားဘူးလား။ ဘယ္သူစီစဥ္တာလဲ။ ခင္ဗ်ား တို႔ တာ၀န္ခံကို သြားေခၚလိုက္ဗ်ာ” လို႔ ျပည္တြင္း မီဒီယာ သမားတဦးက လွမ္းေျပာလိုက္တာကို အဲဒီရဲေမက ဘာမွေတာ့ ျပန္မေျပာဘူး။
တန္းစီေနတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားတဦးကို ေမးၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူဒီတန္းစီေနရတာကို နားမလည္ဘူး၊ အျပင္မွာ တခါ ၂ နာရီနီး ပါးတန္းစီၿပီးၿပီ၊ လက္ထဲမွာလည္း ဖုန္းတလံုး၊ ပိုက္ဆံအိတ္တခုပဲ ပါတာကိုေတာင္ ဒီ
ေလာက္ စစ္ေနတာ မေျပာတတ္ေတာ့ ဘူးဆိုၿပီး က်ေနာ္ကို ေျပာျပတယ္။ ဒီေလာက္ လံုၿခံဳေရး တင္းက်ပ္ တဲ့ စနစ္ကို ဘယ္လိုျမင္လဲလုိ႔ ျပန္ေမးလိုက္ေတာ့ ဘာမွ မေျပာေတာ့ပဲ ပုခံုးကိုတြန္႔ျပလိုက္္တယ္။
“လံုၿခံဳေရးအရေတာ့ အစိုးရက တာ၀န္ရွိတာေၾကာင့္ အထူးဂ႐ုစိုက္ရမွာေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခု ၿပိဳင္ပြဲတေလွ်ာက္ လာတဲ့ သတင္းမီဒီယာေတြ၊ ကစားသမားေတြ၊ လာၾကည့္ၾကတဲ့သူေတြ အခက္အခဲေတြ ႀကံဳၾကရတယ္ဆုိတာ က်ေနာ္သိခဲ့ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေလာက္အထိ ေစာင့္ထိန္းရတာကေတာ့ ပံုစံ မက်ဘူး။ ႏိုင္ငံတကာအလည္မွာ ဒီမိုကေရစီအစိုးရ ပံုစံမ်ိဳးေပၚလြင္ေအာင္ လုပ္ယူေနတဲ့ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေပမယ့္ လည္း လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြအားလံုးက အာဏာရွင္လက္ ထက္က ပံုစံအတိုင္း လုပ္ကိုင္ေနတာ ကိုေတြ႕ ရတယ္” ဟု အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးမင္းသူကလည္း ဧရာ၀တီသို႔ေျပာျပသည္။
အဲဒီလို သတင္းသမားေတြနဲ႔ ရဲေတြအၾကား အျငင္းပြားေနခ်ိန္ ဗီယက္နမ္ သတင္းသမားတဦးက ဆဲဆို
ေရရြတ္ၿပီး လက္မွတ္ လည္းရွိေနတယ္၊ ကတ္ေတြလည္း ရွိေနရဲ႕သားနဲ႔ ဘာေၾကာင့္အခုလို ၀င္ဖို႔ အဟန္႔အတားေတြ ျဖစ္ေနရတာလဲလို႔ ၾကယ္ ၃ ပြင့္အဆင့္ရွိတဲ့ ရဲတဦးကို လွမ္းေမးေတာ့ သူလည္း ဘာသာစကားနားမလည္ပဲ၊ လက္ကာျပရင္း တျခားေနရာကို ေရႊ႕သြားတယ္။
ဂိတ္ေပါက္ D-28 က ရဲတဦးက ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီအေပါက္မွာ အထုတ္ေတြ အားလံုးကို စုလိုက္၊ တဦးဦးက တာ၀န္ယူၿပီး ေနခဲ့ပါ။
လူေတြကေတာ့ ဟိုဘက္ အေပါက္ကေန၀င္ပါလို႔ ေျပာလိုက္ေရာ “ဒီမွာက ကင္မရာေတြ၊ မွန္ဘီလူးေတြနဲ႔ တစ္ခုခုက ပ်က္စီးသြားမယ္ဆိုရင္ ေဒၚလာ ေသာင္းခ်ီတန္တာ၊ ဘယ္သူက တာ၀န္ယူမွာလဲ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ေရာ တာ၀န္ယူမွာလား” လို႔ ျပည္တြင္းသတင္းသမားတဦးက ေျပာဆိုေနသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျပည္ေထာင္စုေန႔စဥ္ သတင္းစာက ဓါတ္ပံုဆရာ ဦးေအာင္ျပည့္က အေပါက္၀က ရဲတဦးကို ဒီမွာက်ေနာ္တို႔က အခ်ိန္ေနာက္က်လို႔မရဘူး၊ ကင္မရာေတြ ဆင္ရမွာ၊ ထိုင္ခံုေပၚမွာ ထုိင္ေနၾကမွာ မဟုတ္ဘူး၊ သူမ်ားေတြထက္ အရင္ ၀င္ႏိုင္ မွျဖစ္မွာ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ မစီစဥ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ အထက္အရာရွိကို အေၾကာင္း ၾကားဗ်ာ၊ ဒီမွာ ႏိုင္ငံျခားမီဒီယာေတြလည္း ပါတယ္ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ စဥ္းစားၾကပါလို႔ ေျပာဆို လိုက္ေတာ့ ရဲတဦးက ဖုန္းဆက္ၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ မီဒီယာသမားေတြအားလံုးကို အထုတ္အပိုးေတြ မစစ္ေတာ့ပဲ ကြင္းအတြင္း ၀င္လာႏိုင္ေတာ့တယ္။
“ႏိုင္ငံျခားသတင္းသမားေတြ သိပ္အားနာဖို႔ေကာင္းတယ္။ သူတို႔မွာ ဘာသာစကားကလည္း အခက္အခဲ
ျဖစ္ေနရတဲ့အထဲ ဘယ္ေနရာ၀င္လို႔ ၀င္ရမွန္းမသိဘူး။ သူတို႔နားလည္ထားတာက လက္မွတ္မွာေရးထားတဲ့ အမွတ္စဥ္ေတြပဲသိတာ၊ အခုက ဟိုဘက္က ဒီဘက္လႊတ္၊ ဒီဘက္ကလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူးနဲ႔။ ျပည္တြင္း သတင္းသမားေတြရဲ႕ အေနာက္ကိုပဲ လိုက္ၿပီးလုပ္ ေနၾကရတာ” လို႔ ဦးေအာင္ျပည့္က ဧရာ၀တီကို ေျပာျပ တယ္။
ကြင္းထဲအေရာက္မွာေတာ့ မီဒီယာသမားေတြကို သတ္မွတ္ထားတဲ့ Word 32 က ထိုင္ခံုတန္းရဲ႕ အေပၚဆံုး
ေနရာျဖစ္ေန တာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကင္မရာသမားေတြက ေလွ်ာက္လမ္း ၃ ဆင့္လံုးမွာ ကိုယ္ အဆင္ေျပသလို ေထာက္ေတြခ်ၿပီး ရိုက္ကူးေန၊ အသင့္ခ်ိန္ေနၾကစဥ္မွာ မီဒီယာႀကီးၾကပ္ေရး လက္ပတ္ ၀တ္ထားတဲ့သူေတြက ပြဲမစခင္ေတာ့ ကိုယ္အဆင္ေျပ သလိုရိုက္ၾကပါ၊ ပြဲစမယ္ဆိုတာနဲ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ Word ၃၂ ကိုပဲ သြားေနေပးပါလို႔ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ မီဒီယာသမားေတြ အားလံုးကို လိုက္ေျပာတယ္။
အဲဒီလို ကြင္းထဲမွာ ထိုင္ေနစဥ္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သတင္းႏွင့္ ႐ုပ္သံထုတ္လႊင့္မႈ အတြက္ သီးသန္႔ စီစဥ္ေပးထားတဲ့ စင္ တာကေန ကြင္းထဲကို သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေပးဖို႔ ကားစီစဥ္သူေတြနဲ႔ ပဋိပကၡျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံသတင္း ဌာနဲ႔ E ကတ္ပဲရၿပီး လက္မွတ္မရလိုက္ၾကတဲ့ သတင္းသမားေတြ ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
“က်ေနာ္တို႔လည္း ဒီကိစၥကို တိုက္ရိုက္ေလလိႈင္းထုတ္လႊင့္သလုိ ဒီမွာ ျပသနာျဖစ္တာကို အထက္က လည္းသိသြားေတာ့ ျပန္ၾကားေရးဘက္က တာ၀န္ရွိသူတဦးလာေျဖရွင္းတာနဲ႔ အခု E ကတ္ရွိသူတိုင္း ၀င္ခြင့္ေပး လိုက္တာ။ မသိလိုက္ၾကတဲ့ သူ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ က်န္ေနခဲ့တယ္” လို႔ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့ အသံက သတင္းေထာက္ ကိုစည္သူေဇယ်က ဧရာ၀တီကို ေျပာျပတယ္။
တခ်ိဳ႕မီဒီယာေတြက ဖြင့္ပြဲမစတင္မီ လာၾကတဲ့သူတခ်ိဳ႕ကို အင္တာဗ်ဴးေမးေနၾကတာမွာ အင္တာဗ်ဴး ႐ိုက္ကူးေရးနာေတြမွာ လံုၿခံဳေရးရဲေတြက လာေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတာကို ေတြ႕ရတယ္။
ဘာေတြမ်ား ေျပာ ဆုိေန တာလဲဆုိတာကို မွတ္တမ္းယူေန တာလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ပြဲကလည္း တျဖည္းျဖည္း စတင္ဖို႔ နီးလာေပမယ့္ ဘယ္ကင္မရာသမားေတြကမွ သတ္မွတ္ေနရာမွာ ရိုက္ကူးေနတာမ်ိဳး မရွိ ပဲ ကိုယ္ အဆင္ေျပတဲ့ေနရာေတြကို ေရႊ႕ေျပာင္းရိုက္ကူးေနၾကတယ္။
ပြဲစေတာ့လည္း တက္လိုက္ဆင္းလိုက္နဲ႔ ရိုက္ကြင္း ေကာင္းမယ့္ ေနရာကို ေရႊ႕ေျပာင္းရိုက္ကူးၾကတာကို အတင္းအက်ပ္ တားျမစ္တာမ်ိဳးေတာ့ မရွိပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႔ ၄၄ ႏွစ္ၾကာမွ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တတိယအႀကိမ္ က်င္းပခြင့္ရတဲ့ ၂၇ ႀကိမ္ေျမာက္ ဆီးဂိမ္းဖြင့္ပြဲ အခမ္း အနားကေတာ့ ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ ည ၉ နာရီအေက်ာ္မွာ ၿပီးစီးသြားခဲ့ပါတယ္။
ဆီးဂိမ္းဖြင့္ပြဲ ၿပီးတဲ့အခါ မီဒီယာသမားေတြက ကိုယ္အဆင္ေျပ ရာထြက္ေပါက္ကေန ထြက္လာၿပီး ကြင္းအေပါက္၀မွာ လာျပန္ႀကိဳမယ္ ကားေတြကို ေစာင့္ေနၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကားမီဒီယာသမားေတြအတြက္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ဘယ္ေနရာမွာရွိေနမွန္းကို မသိဘူးျဖစ္ေန ၾကတယ္။
ဒါနဲ႔ က်ေနာ္က တာ၀န္က်ေနတဲ့ ယာဥ္ထိန္းရဲေတြကို ေမးျမန္းရင္းေနာက္ဆံုး သတင္းသမားေတြအတြက္ စီစဥ္ထားတဲ့ ကားရွိ တဲ့ေနရာကို ေရာက္ခဲ့တယ္။
“ဒီဆီးဂိမ္းဖြင့္ပြဲမွာ ဒီေလာက္အထိ လံုၿခံဳေရးတင္းက်ပ္ တာမ်ိဳး ႏုိင္ငံတကာပြဲေတြမွာ မေတြ႕ရခဲ့ပါဘူး။ ဒီ
ေနျပည္ေတာ္ကို ေရာက္ခဲ့တာ ဒုတိယအႀကိမ္ပါ။ ပထမတႀကိမ္တံုးက ထိုင္းနဲ႔ ျမန္မာအစိုးရတို႔ စြမ္းအင္ ကိစၥ လက္မွတ္ထိုးတံုးကလည္း ဒီ ေလာက္အထိ လံုၿခံဳေရး မတင္းက်ပ္ခဲ့ဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုတာေတာ့ နားမလည္ႏိုင္ဘူး” လို႔ ထိုင္း႐ုပ္သံဌာန TV 3 မွ သ တင္းေထာက္တဦးက ဧရာ၀တီကို ေျပာျပတယ္။
ႏုိင္ငံျခား သတင္းဌာနကလူေတြကေတာ့ ကားဘယ္မွာရွိေနမွန္း မသိၾကပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ကားလည္း လူျပည္သြားတာနဲ႔ အျပန္ခရီးစဥ္ကို စတင္ရင္း ၂၇ ႀကိမ္ေျမာက္ ဆီးဂိမ္းဖြင့္ပြဲက သတင္း အေတြ႕အႀကံဳ ကေတာ့ ဘ၀မွ မွတ္မွတ္ရရျဖစ္ေစခဲ့တယ္။
ဧရာဝတီ သတင္း
