ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သရဲကိုျမင္ေအာင္ စမ္းသပ္ျခင္း

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 5/21/2014 10:50:00 AM


"ေခြးေတြ ေၾကာင္ေတြက သရဲ၊ ၀ိဥာဥ္ေတြကို ျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္ဆိုတာ ဟုတ္လား အဖိုး.."

"ေအး ..ဟုတ္တယ္ကြဲ…၊ ဒါေၾကာင့္ ညဘက္ ေခြးအူသံၾကားရင္ သားတို႕ကို အဖိုး အျပင္မထြက္ခိုင္းေတာ့တာေပါ့…"

"တစ္ခ်ိဳ႕ ကံနိမ့္တဲ့သူဆိုရင္ ေခြး၊ေၾကာင္ ေတြရဲ႕မ်က္ေခ်းကို မ်က္စိမွာသုတ္ရင္ ပရေလာကကိုေတာင္ ျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္…."

ကၽြန္ေတာ္ငယ္စဥ္က အဖိုးေျပာျပခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာေလးျဖစ္သည္။ အခု အရြယ္ေလးလည္း ေရာက္လာၿပီး စူးစမ္းလိုစိတ္ကလည္း ျပင္းျပလာတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီဟာကို စမ္းသပ္ဖို႕ အျမဲ စိတ္အား ထက္သန္ေနခဲ့ေတာ့သည္။ သရဲ၊ နာနာဘာ၀ေတြ ေပ်ာ္ျမဴးခ်ိန္က လျပည့္ႏွင့္ လကြယ္ည သန္းေခါင္ယံ ခိ်န္ျဖစ္သည္ဟု ၾကားဖူးသည္။ လျပည့္ည တစ္ညမွာ ေခြးတစ္ေကာင္ရဲ႕ မ်က္ေခ်းကို သုတ္ရင္ သရဲ တစ္ကယ္ ျမင္ႏိုင္ မျမင္ႏိုင္ ကို လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္ စံုစမ္းဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။

ကၽြန္ေတာ့္ စံုစမ္းေရးကိစၥကို သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာျပေတာ့ အကုန္လံုးစိတ္၀င္စားၾကၿပီး အဲ့ဒီလျပည့္ည မွာ သူတို႕ပါ လိုက္လံ ေလ့လာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ လူငယ္ေတြဆိုေတာ့လည္း ဒီလိုကိစၥ စိတ္မ၀င္စားတဲ့သူ ဘယ္ရွိပါ့မလဲေလ…..။

ဒီလိုနဲ႕ လျပည့္ည ေရာက္ေတာ့ ည ၁၁း၀၀ နာရီေလာက္ ရြာထိပ္က သခ်ိဳၤင္းကုန္းကို သူငယ္ခ်င္း ၄ ေယာက္ ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။ တျခားေနရာမွာ ဆို သရဲ မျမင္မွာ စိုးတာေၾကာင့္ သခ်ိဳၤင္းကုန္းထိကို စမ္းသပ္ရန္ ေရာက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ လျပည့္ညမို႕ လေရာင္ထိန္ထိန္ ေအာက္မွာ အုတ္ဂူ ျဖဴျဖဴမ်ားက ညီညာစြာ ရွိေနၾကသည္။ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ၾကားလိုက္ရေသာ ေခြးအူသံ ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သိခ်င္စိတ္ကို ပိုတိုးျမွင့္ေပးေနသလို စိတ္ေၾကာက္ကိုလည္း ျဖစ္ေပၚေစေနေတာ့သည္။

"ဟေရာင္ေတြ..တစ္ခုခုျဖစ္ရင္..ထြက္မေျပးၾကနဲ႕အံုးေနာ္…" ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ေျပာထားရ ေသးသည္။ ဒီေကာင္ေတြက ေျပးေဟ့ဆို ထိပ္ဆံုးကခ်ည္းေနခဲ့တဲ့ ေကာင္ေတြေလ…။

"ေအးပါ..မင္းသာ..သရဲ ျမင္ရင္ ေမ့လဲမသြားနဲ႕အံုး.. သရဲက ဘယ္လိုဘယ္ပံုဆိုတာ… ေသခ်ာေျပာျပ…"

"ေအးပါဟ…"

သခိ်ၤဳင္းကုန္းတြင္ရွိေနတတ္ေသာ ေခြးေလေခြးလြင့္ တစ္ေကာင္ကို အစာ ျပ မွ်ားၿပီး ေခၚလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေခြးမ်က္လံုးႏွစ္ဘက္က ေခြးမ်က္ေခ်းကို အသာသုတ္ယူလိုက္သည္..။

"ဟေရာင္….ျဖစ္ပါ့မလား.. မလုပ္ရင္ မလုပ္ပါနဲ႕ေတာ့ကြာ…"

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေၾကာက္သံပါတဲ့ေလသံနဲ႕ေျပာသည္။

ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာပဲ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္စိ ႏွစ္ဖက္ကို ေခြးမ်က္ေခ်း သုတ္လိုက္သည္….။ ၿပီးေတာ့………………………………………

"ဟေရာင္ေတြ…ငါဘာ သရဲမွ မေတြ႕ဘူးဟ…"

"ဟုတ္လား… ဟိုဟိုဒီဒီ ၾကည့္ၾကည့္ပါအံုး…."

"မေတြ႕ဘူးဟ… တစ္ကယ္မဟုတ္ဘူးနဲ႕တူပါတယ္ကြာ…."

"ေအး ပံုျပင္ေတြျဖစ္မွာပါကြာ..၊ ကဲ..မင္းသိရလို႕ ေက်နပ္ၿပီ မဟုတ္လား…ျပန္ရေအာင္.. ညနက္ေနၿပီ.."

သူငယ္ခ်င္းေတြကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ထဲ ျပန္၀င္ေတာ့ ည (၁း၀၀) နာရီထိုးေနၿပီ..။ ျခံတံခါးပိတ္… အေဖ..အေမ..မႏိုးေအာင္ သူခိုးေျခလွမ္းမ်ိဳးနဲ႕ အိမ္ထဲကို ျပန္၀င္ခုိက္….. ေတြ႕လိုက္ရတာက… ဧည့္ခန္းထဲမွာ ခန္႕ခန္႕ၾကီးထိုင္ၿပီး မ်က္လံုးျပဴးၾကီးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနေသာ အဖိုး…

"ဟာ…..အဖိုးးး…"

ကၽြန္ေတာ္ ပါးစပ္က ေရရြတ္မိသည္ထင္သည္။ မျဖစ္ႏိုင္ အဘိုးဆံုးသြားခဲ့တာ အခုဆုိ ၇ ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္ၿပီ..။ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုးမိတ္ၿပီး ျပန္ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ မ်က္ေတာင္ မခတ္ပဲ မ်က္လံုးနီၾကီးနဲ႕ စူးစိုက္ၾကည့္ေနေသာ.. အဖိုးကို ထပ္ေတြ႕လိုက္ရသည္…။

"အားးးးးးးး…."

ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္လန္႕စြာ မ်က္လံုးမိတ္ၿပီး အသံနက္ၾကီးျဖင့္ ေအာ္မိလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ အသံေၾကာင့္ အေဖနဲ႕ အေမ အိပ္ခန္းထဲက ထြက္လာၾကသည္။

"သား…ဘာျဖစ္လို႕လဲ…"

"အေမ….သား အဖိုးကိုေတြ႕ေနရတယ္…"

"ဘယ္မွာေတြ႕တာလဲ… ဘယ္တုန္းကေတြ႕တာလဲ.. သားျဖစ္လာတာလဲ…"

ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။ အဖိုးကေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္မွ စိုက္ၾကည့္ ေနတာကို ထပ္ေတြ႕လိုက္ရသည္။

"အေမ…..အဖိုးကို သားေတြ႕ေနရေသးတယ္..ဧည့္ခန္းထဲမွာ..ထိုင္ၿပီး သားကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္.."

"မင္းဘယ္ေတြသြား…ဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲ…အေဖ့ကို မွန္မွန္ေျပာစမ္းး.."

ကၽြန္ေတာ္ အေဖ့ကို ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စဥ္ ေျပာျပလိုက္သည္။

"ဟာ…ဒီကေလးေတာ့ ဒုကၡပါပဲ…လာလာ… ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို ပါးစပ္က အဆက္မျပတ္ဆိုေန… ၿပီးရင္ ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရ…ေသာက္လိုက္…"

ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိမွိတ္ထားလိုက္ၿပီး ပါးစပ္ကေန ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို အဆက္မျပတ္ဆိုေနလိုက္ သည္။ ခဏေနေတာ့ အေမယူေပးတဲ့ ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရ ေသာက္ၿပီး မ်က္လံုး ျပန္ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ဘယ္သူမွ ရွိမေနေတာ့…။ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာသစ္ ဘုရားရွိ ခိုးၿပီး အိပ္ယာ၀င္ခဲ့ေလေတာ့သည္။

(မွတ္ခ်က္။   ။ မစမ္းသပ္သင့္ပါ…။ ေခြးမ်ားေၾကာင္မ်ားအား ခ်စ္ၿပီး တအားနမ္းတတ္ေသာသူမ်ား သတိထားပါ..။ သင္ကံနိမ့္ေသာ အခါႏွင့္ၾကံဳလွ်င္ ၄င္းတို႕၏ မ်က္ေခ်းသည္ ပရေလာကကို ျမင္ႏိုင္ စြမ္းသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေခြး၊ေၾကာင္မ်ား သခင္မွန္းသိပါလ်က္နဲ႕ သင့္အား ထိုးေဟာင္ေနျခင္းသည္ သင့္ကို ေဟာင္ျခင္းမဟုတ္….. သင္မျမင္ႏိုင္ေသာ ပရေလာကသားအား ေဟာင္ျခင္း ျဖစ္ေလေတာ့ သည္။)

Credit: ေအာင္ထြန္းဦး