တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာ ေဖာ္ထုတ္ မေပးႏုိင္တဲ့ အစိုးရကို မဲေပး ျဖဳတ္ခ်ၾက
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
-
6/06/2014 04:42:00 PM
စည္သူေအာင္ျမင့္
အခုရက္ပိုင္းအတြင္း ထြက္ေပၚလာတဲ့ သတင္းေတြထဲမွာ စိတ္၀င္းစားဖို႔ အေကာင္းဆံုး သတင္းတစ္ပုဒ္ကေတာ့ တန္ဖိုးက်ပ္သိန္း ၁၁၀ ကေန ၁၂၀ ၾကား သတ္မွတ္ထားတဲ့ လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္က ေရႊလင္ပန္းအိမ္ရာ တိုက္ခန္းေရာင္းခ်ေပးမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းပါ။ တုိက္ခန္း၀ယ္မယ္ဆိုရင္ တန္ဖိုး ရဲ႕ ၃၀ ရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ညီမွ်တဲ့ က်ပ္သိန္း ၃၀ ကေန ၄၀ ၾကား ကနဦးေပးသြင္းရမယ္။ ေနာက္ပိုင္း တစ္လ က်ပ္သံုးေသာင္း ေပးသြင္းသြား႐ံုနဲ႔ တိုက္ခန္းပိုင္ ျဖစ္သြားမယ္ဆုိတာပါ။ ၿမိဳ႕ရြာနဲ႔ အိုးအိမ္ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာနဟာ ဒီလိုေရာင္းခ်မယ့္ပံုစံကို ရန္ကုန္တုိင္း အစိုးရဆီတင္ထားၿပီး ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႔ ေရာင္းေပးေတာ့မယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ၀င္ေငြ အလယ္အလတ္ေလာက္ပဲရွိၿပီး ရန္ကုန္မွာ တုိက္ခန္းတစ္ခန္းပိုင္ဖို႔ စိတ္ကူးေနၾကသူေတြအေနနဲ႔ ၀မ္းသာၾကရေတာ့မွာလား။
ဟိုး- ဟိုး- ၀မ္းမသာၾကပါနဲ႔ဦး။ ေရာင္းေပးမယ့္ အခန္းက ၆၀၀ ေတာင္ မျပည့္ပါဘူး။ ေနာက္၀ယ္ခြင့္ရဖို႔အတြက္ အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြ ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းေတြဟာ သက္ဆိုင္ရာဌာနအႀကီးအကဲရဲ႕ ေထာက္ခံခ်က္ ယူရဦးမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ဘဲအုပ္က တစ္ရာ ႏွစ္ရာ မေဗဒါ တစ္ပင္တည္း ဇာတ္လမ္းဆိုက္ၿပီး မဲႏႈိက္ရတဲ့ အေျခအေနဆိုက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာ ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္မယ့္ အေနအထား ဘယ္လိုရွိမလဲ၊ ဒီကေန႔ ေဆြးေႏြးတင္ျပသြားပါ့မယ္။
လတ္တေလာ ျပည္သူေတြၾကား ေျပာဆုိေနၾကတာတစ္ခုကေတာ့ အိမ္ေစ်း ေျမေစ်းေတြ ေခါင္ခိုက္ေအာင္ ျမင့္တက္ေနတယ္၊ ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ရင္ေတာင္ ျမင့္ေနတယ္၊ ဒါဟာ မျဖစ္သင့္ဘူး၊ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကိုလည္း ထိခိုက္တယ္စသျဖင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ လူေတြ ဘယ္ေလာက္ ေျပာေျပာ လက္ရွိ အစိုးရကေတာ့ ဒီကိစၥ ေျဖရွင္းေပးဖို႔ မရွိပါဘူး။ အေၾကာင္းကေတာ့ ရန္ကုန္ အိမ္ၿခံေျမေလာကမွာ တန္ဖိုးႀကီး အိမ္ေတြ၊ ၿခံေတြ၊ ေျမေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားသူ အမ်ားစုနဲ႔ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထားသူ အမ်ားစုဟာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔စစ္အရာရွိေဟာင္းေတြ၊ သူတို႔ မိသားစု၀င္ေတြ၊ အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ နီးစပ္သူေတြက အမ်ားစုျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ အိမ္ေစ်း၊ ေျမေစ်းေတြတက္ေလ သူတို႔ပိုင္ဆုိင္မႈ တိုးပြားလာေလ၊ ပိုၿပီး ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာလာေလေလမို႔ ဒီကိစၥကုိင္ တြယ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
သိပ္မၾကာေသးခင္က ဟိုးေလးတေၾကာ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ ၿခံနဲ႔တိုက္ကို ကုလသမဂၢ UNICEF လိုအဖဲြ႕ႀကီးက တစ္လ ေဒၚလာ ၈၇,၀၀၀၊ တစ္ႏွစ္ ေဒၚလာတစ္သန္းေက်ာ္ ေပးၿပီးငွားထားတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းဟာ အဲဒီအေျခအေနေတြကို ထင္ဟပ္တဲ့ သတင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ထားပါ။ ဒါက လူခ်မ္းသာေတြ၊ စီးပြားေရးသမားႀကီးေတြ၊ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္ဆိုၿပီး ထားလိုက္လို႔ရပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသား လူလတ္တန္းစားေတြ ၀င္ေငြအသင့္ အတင့္ရွိသူေတြ ရန္ကုန္မွာ တိုက္ခန္း တစ္ခန္းပိုင္ဖို႔ ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလားဆိုတာက အမ်ားျပည္သူနဲ႔ ပိုၿပီး သက္ဆုိင္၊ ပိုၿပီးစိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။
ေလာေလာဆယ္ ရန္ကုန္မွာ တိုက္ခန္းတန္ဖိုးေတြ အနိမ့္ဆံုး က်ပ္သိန္း ၃၀၀-၄၀၀ ျဖစ္၊ ၁၂ ေပ x ေပ ၅၀ ေလာက္ တိုက္ခန္းက်ဥ္းေတြရဲ႕ တစ္လငွားခ အနည္းဆံုး က်ပ္တစ္သိန္းခဲြေလာက္ျဖစ္လာတဲ့အခါ ျပည္သူေတြ မ်က္လံုးျပဴးလာၾကပါတယ္။ ခပ္ညံ့ညံ့ တိုက္ခန္းက်ဥ္း တစ္လငွားခဟာ အစိုးရ ျပန္တမ္း၀င္အရာရွိ တစ္ေယာက္ရဲ႕ တစ္လစာ လခထက္မ်ားေနပါတယ္။ ကုမၸဏီေတြရဲ႕ ေအာက္ေျခ၀န္ထမ္းလစာ ႏွစ္ဆနီးပါးေလာက္ ျဖစ္ေနတာလည္း ေတြ႕ၾကရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါမျဖစ္သင့္ဘူးဆုိတာ အားလံုးသိၾကပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကလည္း ႐ိုးရွင္းပါတယ္။ အိမ္ရာ တိုက္ခန္း လိုအပ္သူမ်ားလာေပမယ့္ အိမ္ရာတုိက္ခန္း အသစ္ေတြ ေဖာ္ထုတ္တည္ေဆာက္ေပးမႈ နည္းေနေသးတဲ့ ျပႆနာပါ။ အစုိးရထုတ္ျပန္တဲ့ ကိန္းဂဏန္းေတြအရ ရန္ကုန္မွာ အိမ္ရာတုိက္ခန္း လိုအပ္ခ်က္ သိန္းဂဏန္း အထက္ရွိေပမယ့္ တကယ္ေဖာ္ ထုတ္ေရာင္းခ်ေပးႏုိင္တာက ေထာင္ဂဏန္းေလာက္ပဲ ရွိေနတာပါ။ ဆင့္ပါးစပ္ ႏွမ္းပက္ဆိုတဲ့စကား ပိုသင့္ေတာ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္လာၾကပါေတာ့တယ္။ “တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာ တိုက္ခန္းေတြ တည္ေဆာက္ ေရာင္းခ်ေပးဖို႔ မရွိဘူးလား” ဆိုတာပါ။
လတ္တေလာ အာဏာပိုင္ေတြန႔ဲ ပုဂၢလိကေတြ ပူးေပါင္းေဆာက္လုပ္တဲ့ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာေတြဆိုတာကလည္း က်ပ္ေငြ သိန္း ၃၀၀ အထက္ေလာက္ သတ္မွတ္ထားတာေၾကာင့္ ဒါလား တန္ဖိုးနည္းဆိုၿပီး ျပည္သူေတြ ျပက္ရယ္ျပဳၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြဟာ “တန္ဖိုး မွ်တအိမ္ရာ” ဆိုၿပီး ေျပာင္းေခၚ ပါတယ္။ ျပည္သူေတြ ေနာက္ထပ္ သိလိုေမးလိုတာက ဒီထက္တန္ဖိုးနည္းတဲ့အိမ္ရာ တုိက္ခန္းေတြ တည္ေဆာက္မေပးႏုိင္ဘူးလားဆိုတာပါ။
အေျဖကေတာ့ တကယ္အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ္ဆိုရင္ ျဖစ္ႏုိင္တယ္ဆိုတာပ ါေဆာင္းပါးအစမွာေဖာ္ျပထားတဲ့ ေရႊလင္ပန္း အိမ္ရာဆိုရင္ တန္ဖိုးသတ္မွတ္ခ်က္ဟာ ေျမညီထပ္ က်ပ္ ၁၂၅ သိန္းပဲ ရွိပါတယ္။ အေပၚဆံုး တတိယထပ္ဆို က်ပ္သိန္း ၁၁၀ ေက်ာ္ပဲ ရွိပါတယ္။ ေရႊလင္ပန္းအိမ္ရာကို ဒီေစ်းနဲ႔ ေရာင္းႏုိင္ရင္ တျခားအိမ္ရာေတြကိုလည္း ဒီထက္တန္ဖိုးနည္းေအာင္ လုပ္ႏုိင္တယ္ဆိုတာပါ။ လုပ္မယ္ဆိုရင္လည္း မခက္ပါဘူး။ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာ တည္ေဆာက္မယ့္ ေျမေနရာကိစၥ အိုးအိမ္ဌာန၊ စည္ပင္သာယာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အစုိးရဌာနဆုိင္ရာ တစ္ခုခုက တာ၀န္ယူရပါမယ္။ ေရ ရရွိေရး၊ မီး ရရွိေရး၊ ၿမိဳ႕လယ္ဧရိယာနဲ႔ အလွမ္းေ၀းတယ္ဆိုရင္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးစနစ္ စတာေတြကို အစိုးရဘက္က တာ၀န္ယူၿပီး အိမ္ရာတည္ေဆာက္မယ့္ ကုမၸဏီေတြကို တင္ဒါေခၚရပါမယ္။ ျပည္တြင္းေရာ ျပည္ပေဆာက္လုပ္ေရး ကုမၸဏီေတြကိုပါ တင္ဒါၿပိဳင္ဆိုင္ခြင့္ ေပးရပါမယ္။ တင္ဒါေပးတာေတြကိုလည္း ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိရွိ လုပ္ရမွာျဖစ္ျပီး လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ခုလံုးကိုလည္း ႏွစ္ဖက္သေဘာတူထားတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ေတြနဲ႔အညီ ႀကီးၾကပ္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုနည္းနဲ႔ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာေတြ အခ်ိန္တိုအတြင္း သိန္းနဲ႔ခ်ီ ေပၚေပါက္လာေအာင္ လုပ္လို႔ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာမွာလည္း ဒီလိုနည္းနဲ႔ လုပ္ၾကတာမို႔ သိပ္အထူးအဆန္းႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ တကယ့္ ျပႆနာက လက္ရွိ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ျပည္သူေတြအေပၚထားတဲ့ သေဘာထား မမွန္တာ၊ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူ အက်ဳိးအျမတ္မရွိရင္ ဘာမွမလုပ္ခ်င္တာ၊ လုပ္ျပန္ရင္လည္း စီမံကိန္းစနစ္တက် အေကာင္အထည္ ေပၚလာေရးထက္ ကိုယ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ကုမၸဏီေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး လုပ္စားဖို႔ေလာက္ပဲ အာ႐ံုရွိတာ၊ အရည္အခ်င္း မဲ့တာ၊ ၀န္ႀကီးဌာနေတြခ်င္း ေပါင္းစပ္ညႇိႏႈိင္းမႈမရွိတာ စတာေတြေၾကာင့္ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာ စီမံကိန္းေတြ ေပၚေပါက္မလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနေအာက္မွာ ျပည္သူေတြလုပ္ႏိုင္တာ တစ္ခုတည္းရွိပါတယ္။ လာမယ့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ျပည္သူ႔လိုလားခ်က္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္မေပးႏိုင္တဲ့ အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ၿပီး ျပည္သူ႔လိုလားခ်က္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးႏုိင္မယ့္ အစိုးရအဖဲြ႕သစ္ တက္လာေအာင္ မဲေပးေရြးခ်ယ္ဖို႔ပဲရွိပါေၾကာင္း သံုးသပ္တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
Mizzima Burmese
