ၾကပ္ၾကပ္ သတိထား
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
-
6/28/2014 11:31:00 AM
.jpg)
ကြၽန္မတို႔ ကေလးဘဝက အမွားလုပ္မိတဲ့ အခါ ဒါမွ မဟုတ္ ေၾကာက္ ရေကာင္းမွန္း မသိ အႏၲရာယ္ရွိတဲ့ အလုပ္မ်ဳိး လုပ္မိတဲ့အခါ လူႀကီးေတြက ဒဏ္ေပးရင္ ၾကိမ္းေမာင္း ေလ့ရွိတဲ့စကား ‘ၾကပ္ၾကပ္သတိထား’တဲ့။ အခု ဒီအသက္အရြယ္ ေရာက္မွ အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္ထြက္ခါနီး၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲ သြားခါနီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိေပး မိေနတယ္။ သတိထား၊ ၾကပ္ၾကပ္သတိထားလို႔။
ျမန္မာဓေလ့ အေခၚအေဝၚ ေတြထဲမွာ အထက္အရပ္ကို အညာ။ ေအာက္အရပ္ကိုအေၾက။ မႏၲေလးၿမိဳ႕ အနီးအနားမွာေနသူ ေတြကို အညာသူအညာသားေပါ့။ မႏၲေလးေအာက္ ရန္ကုန္ေဒသ သားေတြက ေအာက္သားေပါ့။ အဲဒီလုိေဒသကိုခြဲၿပီးေခၚၾကတယ္။‘ဒဂ်ဲ’ဆိုတဲ့ရြာငယ္ေလးကိုေတာ့ စာဖတ္သူမ်ား ၾကားဖူးမယ္မထင္ ပါ။ မ်က္စိထဲျမင္သာေအာင္ေျပာရရင္ေတာ့ မႏၲေလးအထက္ ပုဂံေညာင္ဦးနယ္ကပါ။ ဘုရားမီး ပူေဇာ္ေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္။ ညအခါ မိသားစုထမင္းလက္ဆံုစားေတာ့ အလင္းေရာင္မွိန္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေရနံဆီမီးခြက္။ ကားလမ္း မေပါက္၊ တယ္လီဖုန္းတိုင္မရွိ၊ လွ်ပ္စစ္မီးမသိတဲ့အရပ္။ လွ်ပ္စစ္နဲ႔သံုးရတဲ့ ပစၥည္းဘာဆိုဘာမွမရွိ။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီရြာကအညာသူ ေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဓာတ္ လိုက္လို႔ဆုံးရွာတယ္။ ရြာမွာေတာ့မဟုတ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လူစည္ကား ရာလွည္းတန္းေစ်းထဲမွာ။ သူ႔ အသက္က (၂၃)ႏွစ္။ ဧည့္စာရင္း နဲ႔ေနရတာက ကြမ္းရြဲလမ္းအမွတ္ (၂၃)။ သူ႔ကိုသၿဂႋဳဟ္လိုက္ရတာ ဇြန္လ ၂၃ ရက္။ မေမ့နဲ႔ေနာ္လို႔ မ်ားမွတ္ရလြယ္ေအာင္ အမွတ္ အသားလုပ္ခဲ့ေလေရာ့သလား။ တာဝန္ရွိသူေတြရဲ႕ေပါ့ေလ်ာ့မႈ၊ ျပည္သူလူထုရဲ႕အခ်ိန္မေရြးက် ေရာက္ႏိုင္တဲ့ ၾကမၼာဆိုးမို႔ မေမ့နဲ႔ ဆုိၿပီး သတိေပးသြားေလသလား မသိ။
ေခတ္ဆိုး၊ စနစ္ဆိုးေအာက္ မွာ အညာသူ၊ အညာသားမ်ား တမာေတာကိုစြန္႔ခြာခဲ့ၾကရတာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုမက ၾကာခဲ့ၿပီ။ ဆင္းရဲလို႔ ေက်ာင္းမသြားႏိုင္။ ေက်ာင္းမေနေတာ့ပညာမတတ္။ ပညာမတက္ေတာ့ဆင္းရဲ။ မုန္႔လံုးစကၠဴကပ္။ ႏိုင္ငံတစ္ဝန္းသစ္ ေတာေတြျပဳန္းတီးေတာ့ ရာသီ ဥတုကမမွန္။ လယ္ယာကိုင္း ကြၽန္းေတြက အရင္လိုစားဝတ္ေန ေရးကိုေျဖရွင္းမေပးႏိုင္။ အဲဒီ ေတာ့ ဘယ္အလုပ္က ထမင္းနပ္ မွန္မလဲ၊ ထမင္းဝမယ့္အလုပ္ေျပာင္း လုပ္ၾကရတာရြာရွိလူကုန္။
အလုပ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အုိႀကီး အုိမေတြနဲ႔ ကေလးဘုစုခ႐ုေတြပဲ ခ်န္ထားခဲ့။ လုပ္ႏိုင္သူ က်ား၊ မ မွန္သမွ် ရန္ကုန္ဆင္း။ အိမ္တစ္ အိမ္ကို ဆန္႔သေလာက္ေန၊ အိမ္ လခမွ်ခံ။ ေက်ာတစ္ေနရာစာရ ရင္ေနေပ်ာ္ၿပီ။ ေယာက္်ားေတြ ဆိုက္ကားနင္း၊ မိန္းမေတြေစ်း ေရာင္း။
ရွာႏိုင္သမွ်ရွာေဖြ။တတ္ ႏိုင္သမွ် အေနအစားေခြၽတာၿပီးစု။ပိုသမွ်ရြာကိုျပန္ပို႔။ အဲဒီလုိ အညာ သူ၊အညာသားေတြ ဂုဏ္တုဂုဏ္ ၿပိဳင္မရွိ၊ အေပ်ာ္အပါးမသိ ႐ိုးသား စြာ တစ္ဝမ္းတစ္ခါးအတြက္ မနား မေနအလုပ္လုပ္တဲ့သူေတြ။
ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ။ ႐ိုးသားတဲ့ ျပည္သူတစ္ေယာက္ေတာ့ ေရ တိမ္နစ္ရွာၿပီ။ တာဝန္ရွိသူလူတစ္ စုရဲ႕ေပါ့ေလ်ာ့မႈေၾကာင့္ အညာသူ မေလးေသရရွာတယ္။ သမီးျဖစ္ သူရဲ႕သတင္းဆိုးကိုၾကားၾကားခ်င္းငိုႀကီးခ်က္မနဲ႔ ေရာက္ခ်လာတဲ့ မီွခိုသူမိဘမ်ား။ ဒီမိဘႀကီးမ်ား ေနပူစပ္ခါးမွာမဝေရစာေန႔တြက္ ကေလးနဲ႔ ပဲႏုတ္၊ ႏွမ္းႏုတ္အလုပ္ ေတြလုပ္ေနရတာ မၾကည့္ရက္ ေတာ့လို႔ ‘က်ဳပ္ရန္ကုန္ဆင္းၿပီး ေစ်းေရာင္းေကြၽးမယ္’ဆိုတဲ့သမီး။ ရန္ကုန္ေရာက္တာတစ္ႏွစ္ပဲရွိ ေသးသတဲ့။ သမီးအလိမၼာႀကီး အခုေတာ့ ကိုယ္က်ဳိးနည္းပါေပါ့လား။ ေသခ်င္တဲ့က်ားမို႔ ေတာ ေျပာင္းတာလားသမီးရယ္တဲ့။
႐ိုးသားတဲ့မိသားစု။ မိဘေတြခမ်ာ ယူက်ဳံးမရျဖစ္ၿပီး ငိုယိုပူေဆြးေနတဲ့ျမင္ကြင္းဟာ ေဘးကၾကည့္ ေနသူေတြေတာင္ မ်က္ရည္မဆ ည္ႏိုင္ျဖစ္ၾကရတယ္။ ဟုတ္တယ္ ေလ။ ဒီလိုျဖစ္မယ္မွန္းသိရင္ ရန္ကုန္ကိုဘယ္လႊတ္ပါ့မလဲ။ ထမင္းၾကမ္းယပ္ခတ္စားရေစဦး ေတာ့ မိသားစုမရွိအတူ၊ ရွိအတူ ရြာမွာ ဥမကြဲသိုက္မပ်က္ေနမွာ ေပါ့။ အခုေတာ့ ရင္က်ဳိးရၿပီ။
တကယ္ဆိုရင္ အခုျပတ္က် တဲ့ဓာတ္ႀကိဳးဟာ အခုမွျပတ္က် တာမဟုတ္ဘူးတဲ့။ အရင္တစ္ ႀကိမ္တုန္းက က်ဖူးေသးသတဲ့။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ အခုလုိလူ မေသဘဲ အိမ္ရွင္ေတြဓာတ္လိုက္ ခံရသတ့ဲ။ လွ်ပ္စစ္႐ံုးကလူေတြ ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာၿပီး ေဆးဖိုး ဝါးခေလးမစို႔မပို႔ေပးၿပီး ေက်နပ္ ေအာင္ႏႈတ္ပိတ္ခဲ့ၾကဖူးတယ္။ တကယ္ဆုိရင္ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက စနစ္တက်စစ္ေဆးသြယ္တန္း ေပးခဲ့မယ္ဆိုရင္ အခုလိုဝမ္းနည္း စရာကိစၥေတြဘယ္ျဖစ္တာ့မလဲ။ အခုေတာ့ မိုးရြာခ်ိန္ႀကီးျပတ္က် လိုက္တာ ေစ်းေရာင္းေနတဲ့ အညာသူေလးအျပင္ ေနာက္တစ္ ဦးပါပြဲခ်င္းၿပီး ႏွစ္ဦးေသပါေလ ေရာ။ အေရးေပၚကိုေရာက္သြား တာႏွစ္ေယာက္။
အခုတစ္ေလာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အဲဒီ လိုဓာတ္တိုင္ေတြမၾကာခဏေရွာ့ခ္ျဖစ္ၿပီး မီးပြင့္တာျမင္ဖူးတယ္။ ျပတ္က်တာလည္းေတြ႕ဖူးတယ္။ ရွင္းပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား ဝန္ႀကီးဌာနက ဝန္ထမ္းေတြအလုပ္ကိုေသခ်ာမလုပ္ဘူးဆိုတဲ့သက္ ေသေပါ့။ အရင္တုန္းက လူဦးေရ နည္းစဥ္ သံုးတဲ့ႀကိဳးရဲ႕ခံႏိုင္အား။ အခု မိသားစုေတြမ်ား မီးသံုးစြဲမႈ ပမာဏမ်ားလာတဲ့အခါသံုးရမယ့္ႀကိဳးရဲ႕ခံႏိုင္အား ျခားနားခ်က္ကို သိရမယ္။ လဲသင့္ရင္လဲေပးရမယ္။ဌာနအေနနဲ႔လဲေပးဖို႔ ဘတ္ဂ်က္ အခက္အခဲရွိရင္ သံုးစြဲသူျပည္သူ ကို ေသခ်ာနားလည္ေအာင္ရွင္း ျပ။ ျပည္သူပါပူးေပါင္းပါဝင္က်ခံ ခ်င္ေအာင္ အႏၲရာယ္ရွိပံုကို ရွင္း ျပႏိုင္ရမယ္။ ဘယ္သူ႔မွာတာဝန္ အရွိဆံုးလဲ။
အႏၲရာယ္ရွိမွန္းသိလို႔ သက္ ဆိုင္ရာဌာနက ရွင္းျပထားပါလ်က္နဲ႔ ျပည္သူကေခါင္းမာစြာျငင္းေနရင္ေတာ့ထား။ အခုလိုအျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြ အသက္ဆံုး ႐ံႈးရတာ အစိုးရလည္း ဘယ္ ေကာင္းေတာ့မလဲ။ သားသမီး မေကာင္း မိဘေခါင္း။ တပည့္ မေကာင္း ဆရာ့ေခါင္းလို႔ဆို႐ိုး စကားရွိတာကိုး။ ဒီလုိျပည္သူ႔ဝန္ ေဆာင္တဲ့ ဌာနေတြရဲ႕ေပါ့ေလ်ာ့ မႈဟာ အစိုးရရဲ႕ေပါ့ေလ်ာ့မႈပါပဲ။
အဲဒီလိုျပည္သူေတြေန႔စဥ္နဲ႔ အမွ် အႏၲရာယ္ၾကားထဲေနထိုင္ သြားလာေနရတာကိုေတာ့ အႏၲ ရာယ္ ကင္းေအာင္လုပ္မေပး တတ္ဘူး။ ျပည္သူကိုပါဝါျပဖို႔က် ေတာ့ ေတာ္ခ်က္။ ဘက္စံုထူးခြၽန္ အဆင့္။ ကိုယ့္အိမ္မွာလာတပ္ ထားတဲ့မီတာကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ ေရွာက္ခ သူတို႔ကယူတယ္။ ဘာ ဆိုင္လဲ။ မီတာေဘာက္ပ်က္စီးဖို႔ ေဝးလို႔ ပိတ္ထားတဲ့ခ်ိပ္ကိုခြာ ၾကည့္မိရင္ေတာင္ ေထာင္ခ်ဦး မွာ။ မီတာခတုိးေကာက္တာက် ေတာ့ ျပည္သူက အတြန္႔တက္လို႔ မရ။ မီတာေဆာင္တဲ့ရက္ခ်ိန္းမ်ား တစ္ရက္မေက်ာ္နဲ႔ မီးျဖတ္မယ္ဆုိ တာက တစ္မ်ဳိး။ ဒဏ္႐ိုက္တာက တစ္မ်ဳိး။
လမ္းေဘးဓာတ္တိုင္ ကားနဲ႔ ဝင္တိုက္ၾကည့္ပါလား။ လူအမ်ား နားလည္ေအာင္ဘယ္တုန္းကမွ မေၾကညာဖူးတဲ့ ပုဒ္မေတြနဲ႔အမႈ ဖြင့္၊ ဒဏ္ေတြ႐ိုက္၊ စရိတ္စကေတြ နင့္ေနေအာင္ေတာင္းၿပီး တိုက္မိသူ ေသခ်င္ေစာ္နံသြား ေအာင္ အရစ္ရွည္ျပလိမ့္မယ္။ အခုဓာတ္ႀကိဳးျပတ္က်လို႔ လူေတြ ေသေတာ့ နာေရးစရိတ္ကေလး ေပးၿပီးႏွစ္သိမ့္တယ္။ လူႀကီးမင္း မ်ားတရားမွ်တၾကပါရဲ႕လား။ နာေရးစရိတ္ေလာက္ကေတာ့ ကိုေက်ာ္သူတို႔အသင္းကို အေၾကာင္းၾကားရင္လည္း စရိတ္ၿငိမ္းကူညီမွာပါပဲ။
အခု အညာသူေလးတို႔ အျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီး မိုးရြာရင္ ဓာတ္ တိုင္ေအာက္လမ္းေလွ်ာက္ရမွာ ေက်ာခ်မ္းလာတယ္။ မိုးရြာရင္ ပလက္ေဖာင္းေပၚတက္ေလွ်ာက္ ရမွာလည္းလန္႔လာတယ္။ စာ ဖတ္သူစဥ္းစားၾကည့္ေလ ကြၽန္မ တို႔ေခါင္းေပၚမွာ အခ်ိန္မေရြးျပတ္ က်ႏုိင္တဲ့ ဓာတ္ႀကိဳးေတြအေထြး လိုက္။
ကြၽန္မတို႔ ေျခေထာက္မွာ အခ်ိန္မေရြးကြၽံက်ႏိုင္တဲ့ မရဏ အေပါက္ေတြက အဆင္သင့္။ သတိတစ္ခ်က္လစ္တာနဲ႔ ပြဲခ်င္း ၿပီးသြားမယ့္ကိစၥသတိထားရ မယ္။ ရန္ကုန္လူထုႀကီးသတိရွိ ၾကပါ။ တာဝန္ကုိေက်ပြန္စြာထမ္း ေဆာင္ႏိုင္သူမ်ားမေရာက္ေသး သေရြ႕ေတာ့ ကြၽန္မတို႕မိုးရြာထဲ အျပင္ထြက္ေတာ့မယ္ဆို ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုယ္သတိေပးပါ။ ၾကပ္ၾကပ္သတိထားလို႔။။
By ေဂ်လွသင္
7DAY DAILY
