ေမ ၁၇၊ ၂၀၁၄၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဗိုလ္စိန္မွန္ကြင္းတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာၾကားေသာ မိန္႔ခြန္း ေကာက္ႏုတ္ခ်က္
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
-
5/19/2014 10:01:00 PM
★
စစ္စကားနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ႐ုတ္သိမ္းျခင္းေပါ့။ သိကၡာရွိရွိနဲ႔႐ုတ္သိမ္းျခင္း၊ အိေျႏၵရရနဲ႔ရုတ္သိမ္းျခင္း၊ သိကၡာရွိရွိနဲ႔အိေျႏၵရရနဲ႔ျပည္သူလူထုရဲ႕ ၾသဘာကိုခံၿပီးေတာ့ ႐ုတ္သိမ္းပံု႐ုတ္သိမ္းနည္းကို မလိုခ်င္ၾကဘူးလားလို႔ ကၽြန္မက ေမးခ်င္ပါတယ္။
★
၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာႏိုင္ခ်င္လို႔လား။ ႏိုင္ခ်င္ရင္ ျပည္သူ႔ရဲ႕အသည္းႏွလံုးပဲရေအာင္လုပ္ရမွာပဲ။ အျခားနည္းေတြေတာ့ မရဘူးထင္ပါတယ္။ မမွ်တတဲ့ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒေတြနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မမွ်တတဲ့ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မမွ်တတဲ့နည္းေတြနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို ႏိုင္မယ့္အစား မႏိုင္တာကမွ ပိုသိကၡာရွိတယ္လို႔ ကၽြန္မေျပာခ်င္ပါတယ္။ ႏိုင္ပံုႏိုင္နည္းဟာလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔သိကၡာရွိရမယ္။ ႐ႈံးပံု႐ႈံးနည္းဟာလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ သိကၡာရွိရမယ္။
★
၄၃၆ ကိုျပင္ျခင္းအားျဖင့္ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံအတြက္ ဘယ္ေလာက္တိုးတက္ႏိုင္လဲဆိုတာ အဓိက တပ္မေတာ္သားေတြကို စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ ၄၃၆ ဟာ တပ္မေတာ္သားေတြကို အထူးအခြင့္အေရးေပးထားတဲ့ပုဒ္မျဖစ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုလို႔ရွိရင္ ၄၃၆ အရဆိုလို႔ရွိရင္ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္ မရွိပဲနဲ႔၊ အေျခခံဥပေဒထဲက အဓိကပုဒ္မေတြကို ျပင္လို႔မရပါဘူး။ တပ္မေတာ္သားေတြကို ေမတၱာရပ္ခံခ်င္တယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ တစ္ျခားျပည္သူျပည္သားေတြထက္ ပိုၿပီးေတာ့ အခြင့္အေရးရေနတာဟာ တကယ္ပဲ ၀မ္းသာစရာကိစၥ ဟုတ္ရဲ႕လားဆိုတာကို ျပန္စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ လက္နက္အာဏာေၾကာင့္မို႔လို႔ အထူးအခြင့္အေရးရတယ္ဆိုတာဟာ သိကၡာရွိရဲ႕လားလို႔၊ ကိုယ့္အတြက္ေကာင္းရဲ႕လားဆိုတာ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။
★
ဒီေန႔ ကြ်န္မတို႔ ဒီပဲြဟာ ဘာအတြက္လဲဆိုတာ အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္၊ ကြ်န္မတို့နိုင္ငံရဲ့အနာဂတ္အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံရဲ႕အနာဂတ္ကို စဥ္းစားျပီဆိုလို႔ရိွရင္ အားလံုးရဲ႕စိတ္ထဲမွာ အားလံုးရဲ႕ေခါင္းထဲမွာ ဘယ္လိုနိုင္ငံျဖစ္ေစခ်င္လဲဆိုတဲ့ အျမင္တစ္ခုေတာ့ရိွဖို႕လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ျပည္သူလူထုအားလံုးကို ေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔နိုင္ငံကို ဘယ္လိုနိုင္ငံမ်ဳိးျဖစ္ေစခ်င္လဲဆိုတာ ကို စဥ္းစားရမွာပါ။
★
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္လို႔ရွိရင္ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္း၊ ဘယ္အာဏာရဲ႕အင္အားကိုမွ အားကိုးစရာမလိုဘူး။
ျပည္သူလူထုရဲ႕ေထာက္ခံမႈရမယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈရွိလို႔ရွိရင္ ဘယ္ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကမွ အထူးအခြင့္အေရးေပးထားစရာမလိုပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ ဘယ္အထူးအခြင့္အေရးမွ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကေန ေပးထားတာကို မလိုခ်င္ပါဘူး။ ေပးထားရင္ေတာင္မွ ဒါ ကၽြန္မကို ေစာ္ကားတယ္လို႔ျမင္ပါတယ္။ မာနေလးရွိၾကစမ္းပါ။ မွန္ကန္တဲ့မာနေလးရွိၾကစမ္းပါ။ အထူးအခြင့္အေရးမလိုခ်င္ပါနဲ႔။
ျပည္သူေတြကိုကာကြယ္ဖို႔၊ ျပည္သူေတြအားကိုးႏိုင္ဖို႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕သိကၡာကို ျမႇင့္တင္ေပးႏိုင္ဖို႔ ထူေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္၊ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကစလို႔ က်န္တဲ့တပ္မေတာ္သားမ်ားအားလံုး ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားပါ။ တပ္မေတာ္ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာကို ျမႇင့္တင္ဖို႔အတြက္ လိုလိုလားလားနဲ႔လႊတ္ေတာ္အတြင္းကေနၿပီးေတာ့ ၄၃၆ ကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ တပ္မေတာ္သားမ်ားကေန ပထမဆံုးစၿပီးလက္မွတ္ထိုးၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။
★
ဒီဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို မျပင္ခ်င္တဲ့ကိစၥဟာ အဓိကဘာလဲဆိုေတာ့ အခုတေလာကၽြန္မၾကားေနရတာ ဘာလဲဆိုေတာ့ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕တည္ၿငိမ္ေရးအတြက္တဲ့၊ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕တည္ၿငိမ္ေရးအတြက္ ဒီဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဆက္ထိန္းသိမ္းထားရမယ္ဆိုတာေတြလည္း ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒီဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒထဲမွာ တစ္ခ်ဳိ႕တစ္ေလေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ဥပမာအားျဖင့္ တိုင္းရင္းသားျပည္နယ္မ်ားမွာ ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ တစ္ခ်ဳိ႕ဟာေလးေတြေတာ့ ျပင္သင့္တယ္ဆိုတာေတြ ပါပါတယ္။ ကၽြန္မက အဲဒါမ်ဳိးကို မႀကိဳက္ဘူး။ မျပင္ခ်င္ရင္လည္း မျပင္ခ်င္ဘူးလို႔ေျပာ။
တကယ္အဓိကက်တဲ့ကိစၥေတြေတာ့ မျပင္ဘဲနဲ႔၊ ကၽြန္မတို႔ၾကားမွာ စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္လို႔ ဟိုဟာေလးျပင္ေပးမယ္။ ဒီဟာေလးျပင္ေပးမယ္လုပ္တာဟာ တိုင္းျပည္အေပၚမွာ ေစတနာမဲ့တယ္လို႔ ကၽြန္မက ျမင္တယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္မတို႔နဲ႔တိုင္းရင္းသားေတြၾကားမွာလည္း စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္လုပ္တယ္လို႔ကၽြန္မျမင္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တခ်ဳိ႕က ၄၃၆ ကို ျပင္ခ်င္ေနတာ၊ ၅၉ ကိုျပင္ခ်င္ေနတာ ဗမာေတြက ဗမာေတြအတြက္ လုပ္ေနတာ ဒါထက္ပိုၿပီးေျပာလိုက္မယ္ဆိုရင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို ႏိုင္ခ်င္လို႔လုပ္ေနတာ အဲဒီလိုေျပာတာေတြရွိတယ္။ ဒါတိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕အေရးမပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားေတြဖက္ေတာ့ လွည့္မၾကည့္ဘူး။ ဒီလိုေသြးခြဲတဲ့စကားေတြေျပာေနတာကို ကၽြန္မတို႔အမ်ားႀကီး သတိထားရမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ တိုင္းရင္းသားေတြက ဘာလိုခ်င္လဲ။စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီျပည္ေထာင္စုပဲလိုခ်င္တယ္။ စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီျပည္ေထာင္စုဆိုတာ ဖက္ဒရယ္မူကိုအေျခခံတဲ့ျပည္ေထာင္စု၊ ဒီဖက္ဒရယ္မူနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္မတို႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က တစိုက္မတ္မတ္ကာကြယ္ခဲ့တယ္။ ေထာက္ခံခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ဆိုလို႔ရွိရင္ ဖက္ဒရယ္ဆိုတဲ့စကားကိုေျပာရင္ပဲ ရာဇ၀တ္မႈလို႔ အာဏာပိုင္မ်ားက ၾကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္မွ ကၽြန္မတို႔လံုး၀မေလွ်ာ့ခဲ့ဘူး။ ဖက္ဒရယ္ဆိုတာကို ကၽြန္မတို႔ေျပာခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕အိပ္မက္မ်ားကို ကၽြန္မတို႔ နားလည္တယ္။ ကၽြန္မတို႔အားလံုးအိပ္မက္က အတူတူပဲ။ လံုလံုၿခံဳၿခံဳေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ေနခ်င္ၾကတယ္။ လူသားမ်ားအားလံုးရဲ႕အိပ္မက္က အတူတူခ်ည္းပဲ။
★
၂၀၀၈ မွာ ဒီဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို အတည္ျပဳခဲ့တဲ့ လူထုဆႏၵခံယူပြဲကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ ကန္႔ကြက္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အသိအမွတ္မျပဳခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက ၉၂ ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ ျပည္သူလူထုကေန သေဘာတူခဲ့တယ္လို႔ ေျပာတဲ့သူေတြကိုေတာ့ ေျပာရက္လိုက္တာလို႔ပဲ ကၽြန္မကေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီလိုေျပာတာဟာ ကၽြန္မက စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တယ္။ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာဟာ ဒီလိုေျပာလို႔ မဟုတ္တဲ့ကိစၥေတာင္ ဟုတ္ပါတယ္လို႔ ေျပာရဲလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ သိပ္ေကာင္းတဲ့လကၡဏာမဟုတ္ဘူးလို႔ ကၽြန္မကေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားအားလံုး၊ ကၽြန္မက ျပည္သူျပည္သားအားလံုးဆိုလို႔ရွိရင္ ျပည္သူျပည္သားဆိုတာ တပ္မေတာ္မပါဘူးလည္းမခြဲျခားဘူး၊ အစိုးရမပါဘူးလည္းမခြဲျခားဘူး။ ျပည္သူျပည္သားဆိုတာ အားလံုးပဲ။ အဲဒီျပည္သူျပည္သားမ်ားအားလံုးဟာ အျဖစ္ကို အျဖစ္အတိုင္း ရင္ဆိုင္ရဲတဲ့ သတၲိရွိရမယ္။ ဒီလုိသတၲိမရွိလို႔ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ တိုးတက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒီဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ေတာင္မွ ဖက္တြယ္ေနၾကတာလဲလို႔ ကၽြန္မကလည္း ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္တယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္။ ဒီဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဒီအတိုင္းေရးဆြဲထားတာဟာ ယံုၾကည္မႈမရွိလို႔လို႔ ကၽြန္မေျပာခ်င္ပါတယ္။ ယံုၾကည္မႈမရွိလို႔ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ၊ ျပည္သူနဲ႔တပ္မေတာ္ၾကားမွာ ယံုၾကည္မႈမရွိဘူး။ တပ္မေတာ္ကလည္း ျပည္သူကို မယံုဘူး။ ျပည္သူကလည္း တပ္မေတာ္ကို မယံုဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ မိမိတို႔ရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ ယံုၾကည္မႈမရွိၾကဘူး။ ဒီလိုယံုၾကည္မႈမရွိလို႔၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို အကာအကြယ္တစ္ခုအေနနဲ႔ထားတယ္လို႔ကၽြန္မျမင္ပါတယ္။ ကၽြန္မေျပာခ်င္တာက ဒီလိုထားစရာမလိုဘူး။ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈေတြမရွိပါနဲ႔။ သတၲိရွိရွိနဲ႔အတူ ကၽြန္မတို႔ ေရွ႕ကိုဆက္ၿပီးသြားၾကစို႔။ အတူဆိုတာအတူပါ ကၽြန္မတို႔ ခြဲျခားၿပီးေတာ့ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တပ္မေတာ္နဲ႔ျပည္သူၾကားမွာ ခြဲျခားေစလိုတဲ့စိတ္လံုး၀မရွိပါဘူး။
ကၽြန္မတို႔အခု ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ျပင္ေစခ်င္လဲဆိုတာကို တစ္စိုက္မတ္မတ္နဲ႔ေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တရားဥပေဒေဘာင္အတြင္းက လႊတ္ေတာ္နည္းနဲ႔ျပင္မယ္။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံမွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးရွိေစခ်င္ပါတယ္။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးရွိေစခ်င္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံကို အဆင့္ျမင့္ျမင့္ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ကၽြန္မက လႊတ္ေတာ္တြင္းကေန ျပင္ဆင္ေစခ်င္တယ္လို႔ေျပာတာပါ။ တကယ္ဆိုရင္ လႊတ္ေတာ္ဟာလည္း ဒီဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံအရ ေပၚေပါက္လာတဲ့လႊတ္ေတာ္ပါပဲ။
★
ကၽြန္မတို႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို စၿပီးထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကတည္းက အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို ကၽြန္မတို႔ ေရွ႕တန္း တင္ၿပီး ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီအမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုတာကလည္း အခုဆက္ၿပီးလုပ္သြားရမယ့္ကိစၥပဲ။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံထဲမွာ ညီၫႊတ္မႈမရွိလို႔ရွိရင္ ဒီႏိုင္ငံဟာ တိုးတက္မႈရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး။
★
ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာ သူ႕စကားကို ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားရင္ ႏိုင္ငံရဲ႕အေျခခံျဖစ္ရပါမယ္။ အေျခခံဟာခိုင္မာမွ၊ အေျခခံဟာ မွန္ကန္မွ၊ ႏိုင္ငံဟာလည္း ခိုင္မာၿပီးေတာ့ မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ရပ္တည္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
★
ကၽြန္မတို႔ အခု ဒီမိုကေရစီရရွိေရးအတြက္ လႈပ္ရွားခဲ့တာ ဆိုလို႔ရွိရင္ အႏွစ္သံုးဆယ္နီးပါး ရွိသြားပါၿပီ။ ဒီအႏွစ္သံုးဆယ္နီးပါးမွာ အမ်ဳိးမ်ဳိးလည္း ကၽြန္မတို႔ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီမိုကေရစီရၿပီလားဆိုေတာ့ မရေသးပါဘူးလို႔ဘဲ ကၽြန္မတို႔ေျပာရပါမယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ရွိရင္ တစ္ခ်ဳိ႕ေတြက ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ မားမားမတ္မတ္ေလွ်ာက္ေနၾကပါ တယ္။ ျပန္ၿပီးေတာ့လွည့္စရာအေၾကာင္းလည္းဘာမွမရွိပါဘူး။ တကယ့္ကို အားလံုးကေန အားရႏိုင္ပါတယ္။ အားလံုးကေန ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ လို႔ယံုၾကည္ႏိုင္ပါတယ္လို႔ ေျပာေနပါတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ရွင္းရွင္းပဲေျပာမယ္။ ဒီေလာက္ေတာင္ ယံုၾကည္ေစခ်င္လုိ႔ရွိရင္ ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္ဖို႔ အဓိကျဖစ္တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ဘာျဖစ္လို႔မလိုလားလဲဆိုတာကို ကၽြန္မက ေမးခ်င္ပါတယ္။
★
ဒီႏိုင္ငံဟာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းစံုနဲ႔ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုတစ္ခုျဖစ္တယ္။ စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီျပည္ေထာင္စု၊ ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီးေတာ့ ညီၫႊတ္တဲ့ဒီမိုကေရစီျပည္ေထာင္စုတစ္ခု ျဖစ္မွသာလွ်င္ ကၽြန္မတို႔ဟာ သာယာ၀ေျပာဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ့ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီလို ကိစၥျဖစ္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕အနာဂတ္ကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္မလဲဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ျပည္သူလူထုကေနၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ဆံုးျဖတ္ရမွာက ျပည္သူလူထုက ဆံုးျဖတ္ရမွာပါ။ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ႏိုင္ငံမ်ဳိးပဲ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ကိုယ္ရေအာင္လုပ္ယူရမွာပါ။ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းကိုမွလည္း အားကိုးေနလို႔မရပါဘူး။ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ကိုမွလည္း အားကိုးေနလို႔လည္းမရပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ျပည္သူလူထုအားလံုးဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအားကိုးတဲ့စိတ္နဲ႔ ဆက္ၿပီးေတာ့လုပ္သြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။
Ko Myoe
