ၾသဂုတ္လ ၇ ရက္ေန႔ တီဗီ သတင္း တစ္ပုဒ္တြင္ ေဘဂ်င္း၌ အစိုးရသည္ ကေလး ႏို႔မႈန္႔ ေရာင္းသည့္ ကုမၸဏီႀကီး ေျခာက္ခုကို ဒဏ္ေငြ စုစုေပါင္း ေဒၚလာ ၁၀၉ သန္းခန္႔ ႐ိုက္လိုက္ေၾကာင္း သတင္း ပါလာသည္။ ႏို႔မႈန္႔ ျပႆနာ မၾကာခဏ တက္ေနေသာ တ႐ုတ္ျပည္၏ ေစ်းကြက္ကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းလာသည္။ မည္သည့္ ကုမၸဏီမ်ား ပါေနသနည္းဟု နားစိုက္ ၾကည့္လိုက္ေသာ အခါတြင္ ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီႀကီး ငါးခုႏွင့္ ေဟာင္ေကာင္ ကုမၸဏီ တစ္ခု ျဖစ္ေနသည္။ ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီမ်ား ဆိုရာတြင္ အေမရိကန္မွ Mead Johnson Nutrition၊ ျပင္သစ္ Danone ကုမၸဏီ လက္ေအာက္ခံ Dumex Baby Food၊ နယူးဇီလန္ႏိုင္ငံမွ Fonterra Co-operative Group၊ အေမရိကန္မွ Abbott Laboratories ႏွင့္ ေဟာင္ေကာင္ ကုမၸဏီ တစ္ခု ျဖစ္သည္။
တ႐ုတ္ အစိုးရသည္ အျခား ကုမၸဏီမ်ားျဖစ္သည့္ ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံ Nestle ကုမၸဏီခြဲ တစ္ခုျဖစ္သည့္ Wyeth Nutrition ႏွင့္ တ႐ုတ္ ကုမၸဏီ တစ္ခုျဖစ္သည့္ Zhejiang Beingmate Technology Industry and Trade ကုမၸဏီအျပင္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ ကုမၸဏီတို႔ကိုမူ အေရးယူျခင္း မရွိေပ။ ထိုကုမၸဏီမ်ားကို အေရးမယူရျခင္းမွာ ယင္းကုမၸဏီမ်ားသည္ အစိုးရ၏ စုံစမ္း စစ္ေဆးမႈမ်ားကို ပူးေပါင္း ေဆာင္႐ြက္သည့္အျပင္ အေရးႀကီးသည့္ အေထာက္အထားမ်ားကို ထုတ္ေပးျခင္း၊ တိုင္းတာ စစ္ေဆးမႈမ်ားတြင္ ပါဝင္ ကူညီျခင္းေၾကာင့္ဟု သတင္းမ်ားက ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခဲ့သည္။
ႏို႔မႈန္႔အစ
မြန္ဂိုမ်ဳိးႏြယ္ တာတာ လူမ်ဳိးတို႔သည္ ကူဘလိုင္ခန္း လက္ထက္ကတည္းက စစ္ထြက္လွ်င္ ႏို႔ခဲမ်ား ယူေဆာင္သြားတတ္ေၾကာင္း ထိုစဥ္က စစ္သည္မ်ားသည္ ႏြားႏို႔ကို ေနလွမ္းၿပီး အေပၚယံကိုကဲ့ကာ အႏွစ္မ်ားအျဖစ္ ျပဳလုပ္၍ ခရီးၾကမ္း ခ်ီတက္ရာတြင္ စားေသာက္တတ္ေၾကာင္း မာကိုပိုလိုက ေရးသား ဖူးသည္။
ႏို႔မႈန္႔ကို ပထမဆုံး တီထြင္သူမွာ ႐ုရွား ႐ူပေဗဒ ပညာရွင္ ေအာ့ဆစ္ ကရီခ်က္စကီ ျဖစ္ၿပီး ၁၈၀၂ ခုႏွစ္ ကတည္းက တီထြင္ႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ပထမဦးဆုံး စီးပြားျဖစ္ ထုတ္လုပ္ျခင္းကို ႐ုရွား ဓာတုေဗဒ ပညာရွင္ အမ္ဒရီေကာ့ဖ္က ၁၈၃၂ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ၁၈၅၅ ခုႏွစ္တြင္ တီအက္စ္ ဂရင္းမ္ဝိတ္က ႏို႔မႈန္႔ကို တရားဝင္ မွတ္ပုံတင္ၿပီး မူပိုင္ခြင့္ ရယူခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေလလုံခန္းအတြင္း ႏို႔မႈန္႔ ထုတ္လုပ္ျခင္းကိုမူ ၁၈၃၇ ခုႏွစ္တြင္ ဝီလ်ံနယူတန္ဆိုသူက မူပိုင္ခြင့္ ယူထားၿပီး ျဖစ္သည္။
မယ္လမင္း
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကတည္းက တ႐ုတ္တြင္ မယ္လမင္း ျပႆနာ စတင္ခဲ့သည္။ မယ္လမင္းသည္ ပန္းကန္ ခြက္ေယာက္မ်ားႏွင့္ အိမ္သုံးပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္ရာတြင္ ထည့္သြင္း အသုံးျပဳရသည့္ စက္မႈ လုပ္ငန္းသုံး ဓာတုပစၥည္း တစ္မ်ဳိး ျဖစ္သည္။ မယ္လမင္းသည္ ႏိုင္ထ႐ိုဂ်င္ ၾကြယ္ဝ ဓာတ္ပစၥည္း တစ္မ်ဳိးျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းဓာတ္သည္ ၿပဳိကြဲမႈႏႈန္းေႏွးကာ ကိုယ္ခႏၶာအတြင္း ဝင္ေရာက္သြားပါကလည္း ၿပဳိကြဲမႈႏႈန္း နည္းၿပီး အဆိပ္အျဖစ္ ကိုယ္ခႏၶာကို ဒုကၡေပးတတ္သည္။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ မတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ အေမရိကန္ အစားအစာႏွင့္ ေဆးဝါး ကြပ္ကဲေရးအဖြဲ႕ (FDA) က တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ Xuzhou ကထုတ္သည့္ တိရစာၦန္ အစားအစာမ်ားတြင္ မယ္လမင္းဓာတ္မ်ား ပါဝင္ေနေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခဲ့သည္။ ယင္းအစားအစာမ်ားကို စားသုံးမိသည့္ တိရစာၦန္မ်ား သည္ ဆီးေက်ာက္တည္ျခင္း၊ ဆီးသြားလွ်င္ ေသြးပါျခင္းမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း FDA က ဆိုသည္။
တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ထုတ္ေဝသည့္ ျပည္သူ႔ ေန႔စဥ္သတင္းစာတြင္လည္း ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကတည္း က တ႐ုတ္ ျပည္တြင္းသို႔ ႏိုင္ငံျခားမွ တင္သြင္းေသာ ႏို႔မႈန္႔မ်ားကို ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ တိုးျမႇင့္ခဲ့ေၾကာင္း ေရးသားထားသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ တ႐ုတ္ေတြ ႏို႔မႈန္႔ မထုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္မ်ားက တင္သြင္းေနရသနည္း ဆိုသည့္ အေၾကာင္းကလည္း ရွိေနသည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ေလာက္က တ႐ုတ္ျပည္ ထြက္ ႏို႔မႈန္႔မ်ားတြင္ ျပႆနာ အႀကီးအက်ယ္ ေပၚခဲ့ၿပီး တ႐ုတ္ ႏို႔မႈန္႔ ေသာက္သုံးျခင္းေၾကာင့္ နာမက်န္းျဖစ္ျခင္း၊ ေသဆုံးမႈမ်ား ရွိခဲ့ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
မယ္လမင္းဓာတ္ ပါဝင္သည့္ သက္တမ္းလြန္ ႏို႔မႈန္႔ ၂၆ တန္ခန္႔ကို တ႐ုတ္ျပည္ အလယ္ပိုင္း ဟူနန္ႏွင့္ ဟီနန္ ျပည္နယ္မ်ားက ျဖန္႔ျဖဴးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ႏို႔ထြက္ လုပ္ငန္းတြင္ တာဝန္ရွိသူ အေထြေထြ မန္ေနဂ်ာ တစ္ဦး အပါအဝင္ လူေပါင္း ၇ ဦးကို ဖမ္းဆီး အေရးယူခဲ့သည္။ မယ္လမင္းမႈန္႔မ်ားကို ႏို႔မႈန္႔မ်ား အထဲတြင္ ေရာစပ္ကာ ထုတ္လုပ္ခဲ့ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး တာဝန္ရွိသူ ၂၀ ဦးခန္႔ကို ဖမ္းဆီးခဲ့ကာ ၂ ဦးကို ေသဒဏ္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ တ႐ုတ္ ႏို႔မႈန္႔ အေရးသည္ ကမၻာကို ႐ိုက္ခတ္သြားခဲ့သည့္ မယ္လမင္း (Melamine) အေရး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလတြင္ မယ္လမင္းေၾကာင့္ ကေလး ေျခာက္ဦးသည္ ေက်ာက္ကပ္တြင္ ေက်ာက္တည္ျခင္း၊ ေက်ာက္ကပ္ ပ်က္စီးျခင္းမ်ားျဖစ္ကာ ေသဆုံးခဲ့သည္။ ကေလး ေပါင္း ၅၄,၀၀၀ ဦး ေဆး႐ုံတက္ရၿပီး၊ မယ္လမင္းေၾကာင့္ ေဝဒနာ ခံစားရသူေပါင္း ၃ သိန္းခန္႔ ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။ ျပႆနာက ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၁၆ ရက္ေန႔ ေလာက္ကတည္းက စတင္ခဲ့သည္။ ဂန္ဆုျပည္နယ္တြင္ ကေလး ၁၆ ဦးခန္႔ ေက်ာက္ကပ္တြင္ ေက်ာက္တည္သည့္ ေဝဒနာမ်ား ခံစားခဲ့ရ ၿပီးမွ စုံစမ္း စစ္ေဆးမႈမ်ားကို စတင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရသည္။
ႏို႔မႈန္႔ ျပႆနာအစ
ႏို႔ထြက္ ပစၥည္းမ်ားကို ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်ေနသည့္ နယူးဇီလန္ႏိုင္ငံမွ Fonterra ကုမၸဏီသည္ သူတို႔ ကုမၸဏီထုတ္ ႏို႔မႈန္႔မ်ားကို စစ္ေဆး ၾကည့္ရာတြင္ Botulism ဟုေခၚသည့္ ဗက္တီးရီးယားမ်ား စြဲကပ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရွိၾကရသည္။ Botulism ဆိုသည္မွာ ရွားပါးသည့္ ေရာဂါပိုးမႊား တစ္မ်ဳိး ျဖစ္ၿပီး ယင္းကို Clostridium Botulinum ဟုလည္း ေခၚသည္။ ထိုပိုးမႊားမ်ား ကူးစက္ခံရသူသည္ အဆိပ္ မိသလို ျဖစ္ကာ၊ အသက္႐ွဴလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ ၾကြက္သားမ်ားတြင္ ျပင္းထန္စြာ နာက်င္မႈ ခံစားရတတ္ သည္။ အထူးသျဖင့္ လူႀကီးမ်ားတြင္ ျဖစ္ၿပီး၊ ကေလးမ်ားတြင္ အစာအိမ္ႏွင့္ အူလမ္းေၾကာင္းဆိုင္ရာ ထိခိုက္ ပ်က္စီးမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္သည္။
ထိုေရာဂါပိုးမ်ား စြဲကပ္ေနသည့္ ဒိန္ခ်ဥ္မ်ားကို Fonterra ကုမၸဏီသည္ တစ္ဆင့္ခံ ျပန္ယူၿပီး ကေလး ႏို႔မႈန္႔ႏွင့္ အားကစားသမားမ်ား ေသာက္သုံးရန္ ျပဳျပင္ကာ ႏိုင္ငံရပ္ျခား တိုင္းျပည္မ်ားသို႔ တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ ေရာင္းခ်ခဲ့သည္။ စုစုေပါင္း တန္ခ်ိန္ ၁၀၀၀ ခန္႔ ေရာင္းခ်ခဲ့ၿပီးမွ ျပႆနာေပၚသျဖင့္ ႏိုင္ငံေပါင္း ၇ ႏိုင္ငံမွ တစ္ဆင့္ ထိုႏို႔မႈန္႔မ်ားႏွင့္ ဒိန္ခ်ဥ္မ်ားကို ျပန္သိမ္းခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ စားသုံးသူမ်ား မည္မွ်အထိ ျပႆနာတက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ေဝဒနာမ်ား ခံစားခဲ့ရေၾကာင္းကိုမူ ေဖာ္ထုတ္ ခဲ့ျခင္း မရွိေပ။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ နယူးဇီလန္ Fonterra ကုမၸဏီထံမွ ႏို႔မႈန္႔ အမ်ားဆုံးကို တင္သြင္း ေနေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္ၿပီး လက္ရွိ အေနအထားတြင္ နယူးဇီလန္ႏွင့္ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံမ်ားမွ ႏို႔မႈန္႔မ်ား တင္သြင္းျခင္းကို တားျမစ္လိုက္ေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္မ်ား ထုတ္ျပန္ထားသည္။
နယူးဇီလန္ႏိုင္ငံ Fonterra ကုမၸဏီသည္ ကမၻာ့ ႏို႔ထြက္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္သည့္ ကုမၸဏီမ်ားထဲတြင္ စတုတၳလိုက္သည့္ ကုမၸဏီႀကီး တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ႏွစ္စဥ္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၅ ဒသမ ၇ ဘီလီယံဖိုးခန္႔ ႏိုင္ငံျခားသို႔ ႏို႔မႈန္႔ႏွင့္ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းမ်ား တင္ပို႔ေနရၿပီး၊ နယူးဇီလန္၏ စီးပြားေရးသည္ လည္း ယင္းကုမၸဏီမ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းမ်ား အေပၚတြင္ မီခိုေနရသည္။ ႏိုင္ငံ ႏို႔ထြက္ပစၥည္း ၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္း (တန္ ၁၅ သန္း) ခန္႔ကို ႏိုင္ငံျခားသို႔ တင္ပို႔ၿပီး ယင္းမွ ဝင္ေငြႏွင့္ အက်ဳိးအျမတ္မ်ား ရရွိေနခဲ့သည္။
၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၃ ရက္ေန႔တြင္ နယူးဇီလန္ စက္မႈဝန္ႀကီးဌာနက Fonterra ကုမၸဏီထုတ္ ႏို႔ထြက္ ပစၥည္းမ်ားကို ျပန္သိမ္းေၾကာင္း တရားဝင္ ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခဲ့သည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေမလ ကတည္းက ႏိုင္ငံျခားသို႔ တင္ပို႔ထားသည့္ ႏို႔ထြက္ပစၥည္း သုံးႀကိမ္က မက္ထရစ္တန္ ၃၈ (၄၂ တန္) ခန္႔ရွိသည္။
မိမိတို႔ တင္ပို႔သည့္ ႏို႔မႈန္႔မ်ားတြင္ ဗက္တီးရီးယား ပိုးမ်ား စြဲကပ္ေနေၾကာင္းကို Fonterra က သတိထား မိသည္မွာ ယခုႏွစ္ မတ္လက ျဖစ္သည္။ ႏို႔ထြက္ ပစၥည္းမ်ားတြင္ Clostridium ပိုးေတြကို ေတြ႕ရွိၾက ရသည္။ သာမန္ ပိုးမ်ဳိးမဟုတ္ အသက္ အႏၲရာယ္ကို ၿခိမ္းေျခာက္ႏိုင္သည့္ ေၾကာက္စရာ ပိုးမ်ား ျဖစ္သည္။
ဇူလိုင္လ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ Clostridium botulinum ေရာဂါလကၡဏာ ျဖစ္ေၾကာင္း တရားဝင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ႏို႔မႈန္႔အားလုံးကို ျပန္သိမ္းရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ ရသည္။ ျပန္သိမ္းရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားထဲတြင္ ၾသစေၾတးလ်၊ တ႐ုတ္၊ မေလးရွား၊ နယူးဇီလန္၊ ေဆာ္ဒီ အာေရဘီးယား၊ ထိုင္းႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံမ်ား ပါဝင္သည္။ သို႔ေသာ္ မည္သည့္ ႏို႔မႈန္႔မ်ား၊ မည္သည့္ ကုမၸဏီမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္းကိုမူ နယူးဇီလန္ စက္မႈဝန္ႀကီးဌာနက အေသးစိတ္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္း မရွိေပ။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ စားသုံးသူ ေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖြဲ႕ကမူ မိမိတို႔ ျပည္တြင္း၌ Dumex Baby Food ကုမၸဏီ၊ Wahaha Group ကုမၸဏီခြဲ ႏွစ္ခု၊ hanghai Sugar, Toba-cco and Alcohol ကုမၸဏီထုတ္ ႏို႔မႈန္႔ မ်ားသည္ အႏၲရာယ္ရွိေသာ ႏို႔မႈန္႔မ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့သည္။ Fonterra ကုမၸဏီကမူ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ႐ုံးခြဲထုတ္ Coca-Cola မ်ားတြင္လည္း ထိုပိုးမ်ား ကူးစက္ေန ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ Coca-Cola ကုမၸဏီကမူ သူတို႔ အခ်ဳိရည္ထဲတြင္ ထည့္သြင္းသည့္ ႏို႔မႈန္႔ ကီလိုဂရမ္ ၄၈၀၀ အနက္၊ ၄၇၇၅ ကီလိုဂရမ္ကို ေရာဂါ ပိုးမႊားမ်ား ေသေစရန္ ပိုးသတ္ထားၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခဲ့သည္။
ႏိုင္ငံတကာ ထိတ္လန္႔မႈမ်ား
တ႐ုတ္ျပည္အတြင္း သုံးလတစ္ႀကိမ္ အရည္အေသြး စစ္ေဆးေရး အဖြဲ႕သည္ နယူးဇီလန္ထုတ္ ႏို႔မႈန္႔မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သမွ်ကို ျပန္လည္ သိမ္းယူခဲ့သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကတည္းက ႏို႔မႈန္႔ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အထိနာခဲ့သျဖင့္ တ႐ုတ္တို႔သည္ ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ အလြန္ သတိထားေနရသည္။
၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၄ ရက္ေန႔တြင္ တ႐ုတ္သည္ ၾသစေၾတးလ်ႏွင့္ နယူးဇီလန္ႏိုင္ငံ အတြင္းမွ တင္ပို႔သမွ် ႏို႔ႏွင့္ ႏို႔ထြက္ပစၥည္း ထုတ္ကုန္ အားလုံးကို တင္သြင္းမႈအား ရပ္ဆိုင္းလိုက္သည္။ နယူးဇီလန္ ကုန္သြယ္ေရးဝန္ႀကီး တင္မ္ဂေရာ့စ္ဆာက ထိုဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ေထာက္ခံၿပီး၊ Fonterra ကုမၸဏီကလည္း တ႐ုတ္ကို ေတာင္းပန္ခဲ့သည္။ တ႐ုတ္သည္ ႏွစ္စဥ္ ႏို႔မႈန္႔မ်ားကို ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္ မ်ားမွ အေမရိကန္ ၁ ဒသမ ၉ ဘီလီယံခန္႔ တင္သြင္းေနရသည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္ၿပီး အထူးသျဖင့္ ျပည္တြင္းသို႔ တင္သြင္း ႏို႔မႈန္႔ အေရအတြက္၏ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ နယူးဇီလန္က ျဖစ္သည္။ စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ားက ယခုကဲ့သို တ႐ုတ္က ဆုံးျဖတ္လိုက္ျခင္းသည္ ျပည္တြင္း ႏို႔မႈန္႔မ်ားကို ျပတ္ေတာက္သြားေစႏိုင္ ေၾကာင္း သုံးသပ္ထားသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံသည္ Fonterra ကုမၸဏီထုတ္ ႏို႔မႈန္႔မ်ားကို ျပည္တြင္းသို႔ တင္သြင္းျခင္းအား ယခုႏွစ္ ေမလကတည္းက ရပ္ဆိုင္းခဲ့သည္။ ႐ုရွားႏိုင္ငံကမူ ယေန႔တိုင္ ထိုႏို႔မႈန္႔မ်ားကို တရားဝင္ တင္သြင္းမႈ ပိတ္ပင္ေၾကာင္းကို ကန္႔သတ္ထားမႈ မရွိေသးေၾကာင္း RIA Novosti သတင္းဌာနက ထုတ္ျပန္ ေၾကညာသည္။ သီရိလကၤာႏိုင္ငံကလည္း နယူးဇီလန္ႏိုင္ငံ Anchor ကုမၸဏီကတစ္ဆင့္ ႏို႔မႈန္႔မ်ားကို တင္သြင္းေနသျဖင့္ လက္ရွိ ေခတၱ ရပ္ဆိုင္းထားေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ ေၾကညာသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္မူ လက္ရွိ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား ထိတ္လန္႔ေနသည့္ ေရာဂါပိုးပါ Fonterra ႏို႔မႈန္႔မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မည္သို႔ ေဆာင္႐ြက္ေနေၾကာင္း ထုတ္ျပန္မႈ မရွိေသးေပ။ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံကလည္း ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔ကတည္းက Fonterra ထုတ္ ႏို႔မႈန္႔မ်ားကို ေသခ်ာစြာ စစ္ေဆးၿပီး သိမ္းယူေနေၾကာင္း သတင္း ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
လူႏို႔ ေရာင္းေနရေသာ တ႐ုတ္မ်ား
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတြင္ ႏို႔မႈန္႔မ်ားကို ပိတ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ စိုးရိမ္ေသာက ေရာက္ေနၾကရသည့္ မိခင္ႏို႔ မတိုက္သူမ်ားမွာ ေသာကေရာက္ၾကရသည္။
ယန္သည္ မိခင္ႏို႔ တိုက္ေကြၽးေနသူ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ အေျခအေနကို သူမက ေလ့လာ သုံးသပ္ၿပီး ေငြရွာရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ သူမတြင္ ငါးလသားအ႐ြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္ ရွိသည္။ ႏို႔ရႊင္ေသာ မိန္းကေလး တစ္ဦးျဖစ္သျဖင့္ သူမက-
“ကြၽန္မအေနနဲ႔ ကြၽန္မကေလး မေသာက္ႏိုင္လို႔ ပိုေနတဲ့ ႏို႔ေတြကို အလကားေတာ့ အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး။ တခ်ဳိ႕ေတြ အြန္လိုင္းကေန ႏို႔ေရာင္းေနၾကတယ္ ၾကားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မလည္း ေရာင္းဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တာ။ ဒါေၾကာင့္ Website တစ္ခု ဖန္တီးၿပီး ႏို႔ေရာင္းရန္ ရွိသည္လို႔ ေၾကာ္ျငာထားတယ္” ဟု CNN သတင္းဌာနသို႔ ေျပာၾကားသည္။
လူႏို႔ ေရာင္းခ်ျခင္းကို 58.com တ႐ုတ္ အြန္လိုင္းေပၚတြင္ ေတြ႕ႏိုင္သည္။ ကေလးႏို႔ ပိုလွ်ံသည့္ မိခင္တိုင္း လာေရာက္ ဆက္သြယ္ႏိုင္သည္။ ယခုအခါ လူႏို႔ေရာင္းသည့္ လုပ္ငန္းသည္ တ႐ုတ္တြင္ ေခတ္စားစ ျပဳေနၿပီး တစ္လ ႏို႔တိုက္ေကြၽးခမွာ တ႐ုတ္ ဝမ္ေငြ ၅၀၀၀ (အေမရိကန္ ၈၁၄ ေဒၚလာ) ခန္႔ ေစ်းေပါက္သည္။ တ႐ုတ္တြင္ ႏို႔မႈန္႔ တိုက္ေကြၽးေနရသည့္ ကေလးတစ္ေယာက္ တစ္လ ကုန္က်ေငြမွာ ၀မ္ ၂၀၀၀ (၃၂၅ ေဒၚလာ) ခန္႔ ျဖစ္သျဖင့္ ေဒၚလာ ၅၀၀ ခန္႔ ကြာျခားခ်က္ကို မိဘမ်ား စဥ္းစားၿပီး ေဘးကင္းရန္ ႏို႔ အငွားေခၚျခင္းျဖင့္ ေျဖရွင္းေနၾကသည္။
အြန္လိုင္းေပၚတြင္ မိခင္ႏို႔အစစ္ ဝယ္ယူျခင္း ေခတ္စားလာၿပီး အခ်ဳိ႕လိုင္းမ်ားသည္ ႏို႔ေရာင္းမည့္ မိခင္ႏွင့္ ႏို႔စို႔မည့္ ကေလးရွင္တို႔ကို ၾကားခံ ပြဲစားလုပ္ေပးသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကိုပင္ လုပ္ေဆာင္ေပး လာၾကသည္။ အျခား လူမႈေရး Website မ်ားကလည္း မိခင္ႏို႔ စစ္စစ္ကို စရိတ္ မတတ္ႏိုင္သူမ်ား အတြက္ မွ်ေဝေပးရန္ ယုံၾကည္ရေသာ ေနရာမ်ားအျဖစ္ ဖန္တီးထားၾကသည္။ သူတို႔ႏွင့္ ဆက္သြယ္လွ်င္ စိတ္ခ်ရမည့္ မိခင္ႏို႔စစ္စစ္ကို ေပးမည္ဟုလည္း ေၾကညာထားၾကသည္။
တ႐ုတ္တြင္ မိခင္ႏို႔ ေရာင္းဝယ္ျခင္းသည္ တရားမဝင္သည့္ လုပ္ငန္းတစ္ခု ျဖစ္သလိုလိုႏွင့္ တရားဝင္ ေဆာင္႐ြက္ေနၾကေသာ မီးခိုးေရာင္ ေစ်းကြက္တစ္ခု ျဖစ္လာသည္။ အမွန္ေတာ့ လူႏို႔ကို ေရာင္းကုန္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ မေရာင္းရေၾကာင္း တရားဝင္ ထုတ္ျပန္ထားသည့္ ဥပေဒေတာ့ မရွိ။
ေဘဂ်င္းက ေဒါက္တာ ဝမ္ယန္လူးကမူ ယခုကဲ့သို႔ ႏို႔ေရာင္း ႏို႔ဝယ္ လုပ္ေနျခင္းကို မကန္႔ကြက္လို ေသာ္လည္း သိမ္းဆည္းထားသည့္ ႏို႔မ်ားကို ကေလးမ်ားအား ျပန္လည္ တိုက္ေကြၽးရျခင္းမွာမူ အႏၲရာယ္ ရွိႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။
“မိခင္ရဲ႕ႏို႔ကို သိမ္ဆည္းၿပီးထားတယ္ ဆိုတာကေတာ့ သိပ္မေကာင္းဘူးဗ်။ ကြၽန္ေတာ့္ အထင္ ကေတာ့ ဥပေဒ တစ္ခုခု ထုတ္ျပန္သင့္ၿပီ ထင္တယ္” ဟု ဝမ္ယန္က ဆိုသည္။
တ႐ုတ္ျပည္တြင္ ယခုကဲ့သို႔ ႏို႔မႈန္႔ ျပႆနာ ျဖစ္လာျခင္းသည္ အဆိုးထဲက အေကာင္း ျဖစ္သည္။ လူတိုင္းကို က်န္းမာေရးသတိ ျဖစ္လာေစ႐ုံမက မိခင္ႏို႔ တိုက္ေကြၽးျခင္းကသာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေစႏိုင္ေၾကာင္း တပ္လွန္႔ေပးလိုက္သလို ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အျမတ္ထြက္သည္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။
“တစ္သက္လုံး ႏို႔မတိုက္ခ်င္တဲ့ မိန္းမေတြ ခုမွ ျပဴးျပဴးပ်ာပ်ာ ျဖစ္လာၾကတယ္။ ႏို႔မႈန္႔ တိုက္ရင္ ကေလး ဒုကၡေရာက္မယ္။ မတိုက္ျပန္ရင္လည္း သူတို႔မွာ အျခား နည္းလမ္း ရွာမရေတာ့တာေၾကာင့္ ခုမွ ကိုယ့္ႏို႔ေလး လွန္ၿပီး ကေလးေတြကို တိုက္ရမွန္း သိလာတာ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ ဝမ္းသာတယ္” ဟူေသာ ဝမ္ယန္၏ စကားကို ကေလးမ်ားလည္း ဝမ္းေျမာက္ၾကမည္ ထင္သည္။
(အယ္ဒီတာ တစ္ဦး)
မွတ္ခ်က္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔မွ ၁၂ ရက္ေန႔အထိ အင္တာနက္ရွိ သတင္း Website မ်ား၏ သတင္းစုံကို ကိုးကား ေရးသားပါသည္။
The Voice Weekly
.jpg)
