Guitar Instrumental Show ျမင္ကြင္းမ်ား (ဓာတ္ပံု - ေဂ်ပိုင္/ ဧရာဝတီ)
“ဂီတမွာ ေနရာေဒသ ခြဲျခားမႈမရွိ၊ ဂီတမွာ အမ်ိဳးသားရယ္ အမ်ိဳးသမီးရယ္ ခြဲျခားမႈမရွိ” ဆုိတဲ့ စကားကို ေျပာလိုက္တဲ့ သူကေတာ့ အဆိုေတာ္ ခ်စ္ေကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူက ျမန္မာ ဂစ္တာသူရဲေကာင္းေတြ ေတြ႕ဆံုတဲ့ပြဲ၊ တနည္းအားျဖင့္ ျမန္မာျပည္က ဂစ္တာသူရဲေကာင္းေတြရဲ႕ အစြမ္းကုန္ လက္စြမ္းျပ က်ဲၾကတဲ့ ပြဲမွာ အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူအျဖစ္ ပါဝင္သူပါ။ အဆုိေတာ္ ခ်စ္ေကာင္း အဲဒီပြဲမွာ ေျပာလိုက္သလိုပဲ ေရာ့ခ္ ဂီတကို ႏွစ္သက္ရင္ခုန္ၾကတဲ့ ပရိသတ္ အားလံုးဟာ တေသြးတည္း တသားတည္း စုစည္း ေရာက္ရွိေနၾကပါၿပီ။
Guitar Instrumental Show ႀကီးကို ရန္ကုန္ မုိင္ဒါကြင္းမွာ ဇန္နဝါရီ ၂၆ ရက္ေန႔က ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ဒီပြဲကို ေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့တဲ့ ပရိသတ္ေတြကေတာ့ တဝႀကီး ခံစားလိုက္ရတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။
ပရိသတ္ေတြက တကယ့္ကို ဂစ္တာပရိသတ္ စစ္စစ္ေတြ၊ ဂစ္တာ ဝါသနာအိုးေတြ၊ ဂစ္တာကို အရူးအမူးခ်စ္သူေတြလို႔ ဆိုရမွာပါ။ လူ ၄၀၀ ေက်ာ္၊ ၅၀၀ ထက္ မပိုပါဘူး။ ပရိသတ္ဘက္က ကိုယ္အားေပးလိုတဲ့ ဂစ္တာသမား ဟုတ္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ ျဖစ္ေစ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ စိတ္ဝင္တစား အားေပးၾကည့္ရႈၾကတာ ေတြ႕ရသလို၊ ဂစ္တာ လက္စြမ္းျပ တီးခတ္သူေတြ ဘက္ကလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ ပရိသတ္ကို သူတို႔မွာ ရွိသမွ် စြမ္းအားေတြ အကုန္ခ်ျပတဲ့ ပြဲေလး တပြဲပါပဲ။ ၾကည့္ရႈ နားေထာင္သူေကာ တီးခတ္သူေတြပါ ညီတဲ့ ပြဲပါ။
ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္တုန္းကမွ မလုပ္ခဲ့ဘူးတဲ့ ဒီလို ဂစ္တာသူရဲေကာင္းေတြ ေတြ႕ဆံုတဲ့့ ပြဲကို စီစဥ္တာကေတာ့ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ တလႊားမွာ တူရိယာ ပစၥည္းေတြ ေရာင္းခ်ေနတဲ့ ဆြီလီ ကုမၸဏီလို႔ သိရပါတယ္။
ပြဲစတယ္ ဆိုရင္ပဲ Lazy Club ေတးဂီတဝုိင္းရဲ႕ ဂစ္တာသမား ႏုိင္ေဇာ္ကို ခ်စ္ေကာင္းက ဖိတ္ေခၚလုိက္ပါတယ္။
ဂစ္တာသမားေတြက တေယာက္ကို သီခ်င္း ႏွစ္ပုဒ္စီ တီးသြားတာပါ။ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အၾကားမွာ သူတို႔ရဲ႕ ဂစ္တာေတြကို ျပင္ဆင္ရတာ၊ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ Effect ေတြကုိ အသံုးျပဳပံု ကြဲျပားတဲ့အတြက္ စမ္းသပ္ျပင္ဆင္ ရတာနဲ႔ နည္းနည္းေတာ့ အခ်ိန္ယူရပါတယ္။ အဲဒါကို ႏုိင္ေဇာ္က ေတာင္းပန္သလို၊ ခ်စ္ေကာင္းကလည္း ျပင္ဆင္ခ်ိန္ ၾကန္႔ၾကာမႈကို နားလည္းေပးၾကဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ပရိသတ္ကေတာ့ “ရပါတယ္” ဆုိတာခ်ည္းပါပဲ။
ႏိုင္ေဇာ္က ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ သီခ်င္းကုိ တီးခတ္ၿပီး ပြဲကို စတင္ဖြင့္လွစ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ “လမ္းျပပါ” လို႔ အမည္ရတဲ့ သီခ်င္းကို တီးျပၿပီး ပရိသတ္ကို ႏႈတ္ဆက္ ထြက္ခြာသြားပါတယ္။ ႏုိင္ေဇာ္နဲ႔ သုခုမ စက္ရုပ္မ်ားဆုိတဲ့ ဝုိင္း တီးခတ္ အၿပီးမွာေတာ့ Osider ဆိုတဲ့ တီးဝိုင္းနဲ႔အတူ ဘုိဘိုရဲ႕ လက္စြမ္းျပတီးခတ္သံကို ပရိသတ္ေတြ နားဆင္ၾကရပါတယ္။
ဒီပြဲေလးမွာ ထူးျခားတာကေတာ့ မိန္းကေလး ဝုိင္းတဝိုင္းကုိ အဆုိေတာ္ခ်စ္ေကာင္းက မိတ္ဆက္ ေပးလိုက္တာပါပဲ။ ဘိုဘိုရဲ႕ လက္သံအၿပီးမွာ စင္ေပၚတက္လာတဲ့ အဖြဲ႕ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဂစ္တာသူရဲေကာင္း ခ်စ္စမ္းေမာင္ ေခၚ ဆရာခ်စ္ရဲ႕ သမီး “ငယ္ေလး” ပါဝင္တဲ့ မိန္းကေလး တီးဝိုင္းပါ။ သူတို႔ဝုိင္းမွာ ဒရမ္၊ ေဘ့စ္၊ လိဒ္ အကုန္ မိန္းကေလးေတြ ခ်ည္းပါပဲ။ တခ်ိန္မွာ အေဖျဖစ္သူရဲ႕ လက္သံကုိ မီေကာင္း မီလာႏုိင္မယ့္ ငယ္ေလးရဲ႕ ဟန္ပန္ကေတာ့ ဆရာခ်စ္နဲ႔ တေထရာတည္းပါပဲ။ ကရင္တုိင္းရင္းသားသံ ခပ္ဝဲဝဲ၊ ရိုးရွင္းတဲ့ ေျပာဆုိဟန္နဲ႔ ငယ္ေလးက သူတုိ႔ဝိုင္းကို မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ လက္သံက စံခ်ိန္မီတယ္လို႔ မဆုိႏုိင္ေသးေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ တေခတ္တခါက “Venus” “ဧကရီ” စသည္ျဖင့္ ရွိခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္း လံုးဝေပ်ာက္ကြယ္သြား ရာကေန အခု မ်ိဳးဆက္သစ္အေနနဲ႔ မိန္းကေလး Band တခု ေပၚေပါက္လာမယ့္ လမ္းစျဖစ္လို႔ ႀကိဳဆိုရမွာပါ။
တဝိုင္းကို ၁၅ မိနစ္စီေလာက္ အခ်ိန္ယူ တီးခတ္သြားၿပီး ၾကားထဲမွာလည္း ျပင္ဆင္ခ်ိန္နဲ႔မို႔ တဝိုင္းကုိ မိနစ္ ၂၀ စီေလာက္ ၾကာတဲ့ ဒီပြဲမွာ လူေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ရဲ႕ တီးခတ္မႈ ျဖစ္တာေၾကာင့္ တေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ လက္သံေတြကို ခြဲျခား ေဝဖန္ပိုင္းျဖတ္ ျပဖို႔ ခက္ခဲပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထူးျခားမႈရွိၿပီး ပရိသတ္ ႏွစ္ၿခိဳက္စိတ္ဝင္စားမႈ ရရွိတဲ့ ဂစ္တာသူရဲေကာင္း ေတြကုိေတာ့ ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။
The Blesses ဆုိတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ စုစည္းထားတဲ့ Band ေလးက အဆိုေတာ္ ခ်စ္ေကာင္း မိတ္ဆက္ေပးသလို ထူးထူးျခားျခား ေဖ်ာ္ေျဖသြားႏုိင္တာ ေတြ႕ရၿပီး ပရိသတ္လည္း သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တဆက္တည္း လာတဲ့ Band က မႏၱေလးက Dream Lavel လုိ႔ အမည္ရတဲ့ တီးဝုိင္းျဖစ္ပါတယ္။ မႏၱေလးက လာတီးတဲ့ တဝုိင္းတည္းေသာ Band ျဖစ္ေပမယ့္ သူတို႔ဝိုင္းက ဂစ္တာသမား ဆန္းဝင္းေအာင္ရဲ႕ လက္သံက အေတာ္ေျပာင္တယ္ ဆုိရမွာပါ။
“ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ အဆုိေတာ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မႏၱေလးမွာ ဒီအဖြဲ႕ကို အားကိုးရပါတယ္” လို႔ ခ်စ္ေကာင္းက မိတ္ဆက္ပါတယ္။
သူတို႔အဖြဲ႕မွာ ဒရမ္သမားက ေဝၿဖိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ထူးထူးျခားျခား လိဒ္သမားေတြ တီးခတ္တဲ့ပြဲမွာ ေဝၿဖိဳးရဲ႕ ဒရမ္လက္သံကို သတိမထားဘဲ မေနႏုိင္ပါဘူး။ သူက ဂစ္တာသူရဲေကာင္း ခ်စ္စမ္းေမာင္ တီးခတ္ခ်ိန္မွာလည္း ဒရမ္ဝင္တီးေပးသူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဂီတမွာ ေနရာေဒသ ခြဲျခားမႈ မရွိ၊ မိန္းကေလး ေယာက္်ားေလး ခြဲျခားမႈမရွိ၊ ရင္ခုန္သံခ်င္းတူရင္ ဂီတမွာ တသားတည္း က်ႏုိင္တယ္ဆိုတဲ့ ခ်စ္ေကာင္းရဲ႕ စကားက ဒီေနရာမွာ လက္ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ ဂစ္တာသူရဲေကာင္းေတြ လက္စြမ္းျပတဲ့ ဒီပြဲမွာ ပရိသတ္ကေတာ့ ေယာက္်ား မိန္းမ၊ လူႀကီး လူငယ္၊ ေနရာ အသားအေရာင္ ခြဲျခားမႈမရွိဘဲ တသားတည္း က်ေနပါၿပီ။
ပရိသတ္ကေတာ့ ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ ဂစ္တာသူရဲေကာင္း ေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ရင္း၊ အသစ္ျမင္ေတြ႕ရတဲ့ လူငယ္ ဂစ္တာသူရဲေကာင္းေတြကို ၾကည့္ရႈ အံ့ၾသရင္း မတ္တပ္ အၾကာႀကီးရပ္ရလို႔ ေညာင္းညာကိုက္ခဲ ေနတာကိုေတာင္ ေမ့ေနပံုရပါတယ္။
လူငယ္ ဂစ္တာသမားထဲမွာ ဆန္နီဆိုတဲ့ ဂစ္တာသူရဲေကာင္း တေယာက္ကိုလည္း သတိျပဳမိပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ေလာက္က FMI စင္တာမွာ ေဂ်ာ္လီဘတ္ ဂစ္တာဆုိင္က ႀကီးမႉးက်င္းပတဲ့ လိဒ္ဂစ္တာၿပိဳင္ပြဲတုန္းက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၿပီး ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ ဂီတေလာကထဲ ဝင္ေရာက္ခဲ့သူလို႔ သိရပါတယ္။
ပရိသတ္ သီးသန္႔ရွိၿပီး အသိအမွတ္ျပဳခံရတဲ့ ေနာက္ထပ္တဦးကေတာ့ ေရာ့ခ္၊ ဟဲဗီး ေရာ့ခ္ေတြ အၾကားမွာ Blues ဂီတကို ေသေသသပ္သပ္နဲ႔ ၾကည့္ရႈသူေတြ မင္တက္အံ့ၾသေစေလာက္ေအာင္ လက္စြမ္းျပသြားတဲ့ ဂစ္တာသမား ညီညီပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ပရိသတ္ေတြကေတာ့ လူငယ္ေတြထက္ လူႀကီးေတြ ပိုမ်ားပါတယ္။
တခ်ိန္က နာမည္ႀကီးခဲ့တဲ့ The Aces ဝုိင္းက လိဒ္ဂစ္တာသမား ပက္ထရစ္ကေတာ့ သူမ်ားနဲ႔မတူ ကြဲျပားစြာနဲ႔ ဂစ္တာတီးရင္း သီခ်င္းပါ သီဆုိသြားခဲ့ပါတယ္။ ဂစ္တာေလးကို သူ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္၊ ရင္ခြင္ထဲမွာ ထည့္ထားရင္ အေမာေျပတယ္ ဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ သူ႔သီခ်င္းရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ကိုေတာ့ ေျပာမသြားပါဘူး။ သူသီဆုိ တီးခတ္ေနစဥ္မွာ အသံုးျပဳေနတဲ့ မီးစက္တခု ခၽြတ္ယြင္းသြားတဲ့ အတြက္ စင္ေပၚမွာ အသံမေပ်ာက္ဘဲ ေမွာင္မည္းသြားပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ေတာက္ေလွ်ာက္ဆုိသလို ပရိသတ္ကို ေကာင္းေကာင္း အေႏွာင့္အယွက္ေပးခဲ့တာ ဆလိုက္မီးေတြပါလို႔ ဆိုရင္ ျငင္းမယ့္သူ ရွိမယ္ မထင္ပါဘူး။ ရွိသမွ် မီးေတြကို ထြန္းလို႔ရသမွ် အကုန္ထြန္း၊ ပရိသတ္ဘက္ကို ဆလိုက္မီးႀကီးနဲ႔ တည့္တည့္ထိုး၊ ဒီၾကားထဲ့ စင္ေထာင့္တေထာင့္ကေန ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ျဖာထြက္ေနတဲ့ အစိမ္းေရာင္ မီးတန္းႀကီးက ရွိေသး၊ စိတ္မႏွံ႔သူက မီးခလုပ္ေတြကို ဖြင့္လိုက္ပိတ္လိုက္ လုပ္ေနသလုိ ထင္ရတဲ့၊ အစီအစဥ္ မက်နတဲ့ မီးစနစ္ေၾကာင့္ ပရိသတ္ အေတာ္ကေလး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ပရိသတ္က ၾကည့္ေကာင္းေနတုန္း မ်က္ႏွာကို မီးနဲ႔ တည့္တည့္ ထိုးတာမ်ိဳးလုပ္တာကေတာ့ အစီအစဥ္ ညံ့ဖ်င္းမႈေတြထဲက တခါပါ။ ေနာက္တခုကေတာ့ ပရိုဂ်က္တာ ရွိေပမယ့္ လံုးဝ မဖြင့္တာရယ္၊ ေနာက္ခံ ပိတ္ကားမွာ ျပခ်င္သလို ျပေနတဲ့ အရုပ္ေတြရယ္ … အဲဒီ အလြဲ အနည္းငယ္လည္း ေတြ႕ရပါတယ္။
ပက္ထရစ္က ဆိုတီးလုပ္ၿပီးခ်ိန္မွာ ကြယ္လြန္သူ မဇၥ်ိမလႈိင္း ေတးဂီတဝုိင္းေခါင္းေဆာင္ ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္ကို သိပ္သတိရေၾကာင္း၊ သူ႔အတြက္ အစီအစဥ္ေတြလည္း ရွိေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ က်င္းပေနတဲ့ ဂစ္တာသူရဲေကာင္းမ်ား ေတြ႕ဆံုတဲ့ ပြဲကို ျဖစ္ေျမာက္ဖို႔ စီစဥ္သူေတြထဲမွာ အဲဒီ အကယ္ဒမီ ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္လည္း ပါဝင္ပါတယ္။
ပ်က္သြားတဲ့ မီးစက္ကို ျပန္လည္ ျပဳျပင္ဖို႔ ေခတၱနားေနတာကိုလည္း ပရိသတ္က စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေစာင့္ဆုိင္းပါတယ္။
၁၅ မိနစ္ေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ အစီအစဥ္ကို ျပန္စပါၿပီ။ မီးလည္း နည္းနည္း အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ စူးရွတဲ့ မီးလံုးေတြကို ပရိသတ္ဘက္ မထိုးေတာ့ပါဘူး။ အစီအစဥ္ ျပန္စစခ်င္းမွာေတာ့ ဒီပြဲမွာ မပါဝင္ႏုိင္ေတာ့တဲ့ အကယ္ဒမီ ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္ရဲ႕ ကိုယ္စား သားျဖစ္သူ ေရႊထြဋ္ကတီးခတ္ပါတယ္။ ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္ အလြမ္းေျပလို႔ ေျပာႏုိင္သလို၊ သူ႔ေတးသြားေတြေၾကာင့္ ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္ကို ပိုလြမ္းေစပါတယ္။
ပန္းခရမ္းျပာ၊ မ်က္သြယ္ စတဲ့ ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္ တီးခတ္ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြကို ေပါင္းစပ္ၿပီး ေရႊထြဋ္က တီးျပသြားတာပါ။ ပြဲက တျဖည္းျဖည္း အရွိန္ျမင့္လာေပမယ့္ ပရိသတ္ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ ထိပ္ဆံုးက ဂစ္တာသူရဲေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေနပါေသးတယ္။
ေနာက္ထပ္ ပရိသတ္ ႏွစ္ၿခိဳက္အားေပးတဲ့ တမူထူးသူကေတာ့ ဒဲရစ္ေမလာပါပဲ။ ဆံပင္ေတြ ျဖဴေနၿပီး သက္ႀကီးပိုင္းကို ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ဟန္ပန္ကေတာ့ လူငယ္ေလး တေယာက္လို ျမဴးႂကြေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ သူကေတာ့ ခ်ယ္လို ေဘ့စ္နဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး Juzz ဂီတကို ညက္ညက္ေညာေညာ တီးျပသြားသူပါ။
ျမန္မာျပည္က ဂစ္တာရူးသြပ္သူေတြ အားလံုး ကမၻာမွာ ထိပ္ဆံုးက ဂစ္တာသမားေတြျဖစ္တဲ့ ဂ်င္မီဟန္းဒရစ္၊ ဂယ္ရီမိုး၊ စတိဗ္ဗိုင္း၊ ဂ်ိဳးစထရိန္နီ၊ မဲလ္စတင္းမ္ အစရွိတဲ့သူေတြကို သက္ရွိ ျပဌာန္းစာအုပ္ႀကီးေတြ သဖြယ္ ေလးစားၾကပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဂစ္တာဆိုလိုေတြကုိ ျမန္မာျပည္က ဂစ္တာသမားတုိင္း လိုက္လံ တီးခတ္ရစၿမဲပါ။
ပထမတပုဒ္မွာ လိဒ္ဂစ္တာကို သူကိုယ္တုိင္ တီးေပမယ့္၊ ေနာက္ခံ အသံကုိ ပရိုဂရမ္နဲ႔ တီးခတ္ၿပီး ပါေဖာမန္႔ သရုပ္ေဆာင္ အကအဖြဲ႕ထည့္သြင္း တင္ဆက္တဲ့ ေအာင္သူ ဆုိတဲ့ ဂစ္တာသမားကိုလည္း မွတ္မွတ္သားသား ရွိပါတယ္။ သူက ေနာက္ တပုဒ္မွာ တဦးတည္း ေနာက္ခံ ပရိုဂရမ္ဖြင့္ၿပီး ဂယ္ရီမိုးရဲ႕ သီခ်င္းတပုဒ္ကို ေသေသသပ္သပ္ တီးခတ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေအာင္သူလိုပဲ ပရိသတ္ လက္ခံႏွစ္ၿခိဳက္မႈကို ရခဲ့သူ တဦးကေတာ့ လိဒ္ဂစ္တာ သမား ရန္ႏုိင္ ျဖစ္ပါတယ္။
ၾကည့္ရႈ နားဆင္တဲ့ ပရိသတ္ကလည္း ေလွ်ာ့တြက္လို႔ မရပါဘူး။ ပရိသတ္ထဲမွာ ဂစ္တာကို ေကာင္းေကာင္း တီးခတ္ ႏုိင္သူေတြ ပါႏုိင္သလို၊ ဂစ္တာကို ကိုယ္တုိင္မတီးခတ္တတ္ေပမယ့္ ရူးသြပ္တဲ့အတြက္ ေလ့လာအား ေကာင္းသူေတြလည္း ပါႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကိုလည္း စင္ေပၚက ဂစ္တာသမား အမ်ားစုက ႀကိဳတြက္ထားၾကမွာပါ။ တီးခတ္သူ အမ်ားစုဟာ ပရိသတ္ကို ေလးေလးစားစားရွိတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
တျခား ရႈိးပြဲေတြနဲ႔ မတူတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ပရိသတ္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈ၊ တင္ျပမႈကို အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ အပါအဝင္ စက္သမားေတြကအစ ေလးစား လိုက္နာျပင္ဆင္ေပးတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ အစပိုင္း တီးခတ္မႈေတြမွာ ပရိသတ္က “ဂစ္တာသံ နည္းတယ္ဗ်ိဳ႕” လို႔ ဆုိလိုက္တာနဲ႔ ခ်စ္ေကာင္းက “ဂစ္တာသံ နည္းတယ္လို႔ ေျပာတယ္ေဟ့” ဆုိၿပီး အေၾကာင္းၾကား ေပးပါတယ္။ စက္သမားကလည္း ျပန္ခ်ိန္ေပးပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ပရိသတ္နဲ႔ စင္ေပၚကလူေတြရဲ႕ ဆက္သြယ္မႈလို႔ ဆိုရမွာပါ။
တီးခတ္ၾကသူေတြထဲမွာ ထူးထူးျခားျခား ကြဲထြက္ေအာင္ လက္စြမ္းျပႏုိင္သူေတြ ပါသလို၊ သာမန္သူလိုကိုယ္လို ေလာက္ပဲ ျပသႏုိင္သူေတြလည္း ပါပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ပါေဖာမန္႔နဲ႔ ဆြဲေဆာင္သလို၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း ဘာမွမပါဘဲ သူ႔လက္သံကိုပဲ ယုံယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ တင္ဆက္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေကာ္ပီေတြကုိ တီးခတ္ျပသလို၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ေတြကို တီးခတ္ျပပါတယ္။ ပရိသတ္ ရင္ထဲ စြဲထင္ သြားသူေတြကေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ေကာင္းတဲ့သူေတြရယ္၊ ထူးထူးျခားျခား ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထင္တလံုး ေၾကာ္ျငာထိုးေပမယ့္ ပ်င္းစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ည့ံတဲ့ သူေတြရယ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပ်င္းစရာေကာင္းေအာင္ ညံ့တဲ့သူက သိပ္ေတာ့ မမ်ားလွပါဘူး။ မေျပာပေလာက္ဘူးလို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။
ျပာလြင္တဲ့ ေကာင္းကင္ေနာက္ခံမွာ ၾကယ္ေတြ စံုစျပဳပါၿပီ။ ညဥ့္လည္း တျဖည္းျဖည္း နက္လာ၊ အေအးလည္း တျဖည္းျဖည္း ပိုလာပါၿပီ။ စင္ျမင့္ေပၚ တက္လာတဲ့ ဂစ္တာၾကယ္ပြင့္ ေတြကေတာ့ မစံုေသးပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ၾကယ္ေတြက ခပ္မွိန္မွိန္၊ တခ်ိဳ႕ၾကယ္ေတြက်ေတာ့ ေတာက္ေတာက္ပပ၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း အစြမ္းကုန္ေတာက္ပဖို႔ အားယူေနသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအထဲမွာ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္လည္းျဖစ္၊ ပရိသတ္ အတြက္လည္း မက္ေဆ့ခ်္ တခုခု ပါေစတဲ့ တီးခတ္မႈေတြနဲ႔ “ဒါမ်ိဳး ျဖစ္ေနရမယ္” ဆုိတဲ့ မွတ္ခ်က္ရသူ တေယာက္ကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ သူကေတာ့ ေရႊသံစဥ္ တီးဝုိင္းက ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္း လိဒ္ဂစ္တာသမား ကိုဝင္းေမာ္ပါ။ သူကိုယ္တုိင္ ဖန္တီးထားတဲ့ ေတးသြား ႏွစ္ပုဒ္ဟာ အဓိပၸာယ္လည္း ရွိၿပီး ရင္ထဲ စြဲက်န္ရစ္ေစတဲ့ Mood အျပည့္ တီးခတ္မႈေတြနဲ႔ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။
သူ႔သီခ်င္းတပုဒ္ နာမည္ကေတာ့ “ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာ ဝိဥာဥ္မ်ား၏ သမိုင္း” လို႔ အမည္ရၿပီး ၈ ေလးလံုးကာလက လမ္းမေပၚမွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသူေတြရဲ႕ ဝိဥာဥ္ေတြအေၾကာင္း ေဖာ္က်ဴးထားတာပါ။ ေနာက္တပုဒ္ကေတာ့ “ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး” လို႔ အမည္ရပါတယ္။ ၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးက သံဃာေတြကို ဂုဏ္ျပဳစပ္ဆုိထားတဲ့ ေတးသြားပါပဲ။ ႏွစ္ပုဒ္လံုးကို ပရိသတ္က ႏွစ္ၿခိဳက္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။
သန္းေခါင္ယံကို ေက်ာ္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ပရိသတ္လည္း ေျခကုန္လက္ပန္း က်စျပဳလာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ ၾကည့္ခ်င္၊ နားေထာင္ခ်င္တဲ့သူေတြ မစံုေသးလို႔ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္ ျဖစ္ေနၾကတုန္းပါပဲ။
အစီအစဥ္ ေၾကညာသူ ခ်စ္ေကာင္းက “မက္တယ္ဇုန္” လုိ႔ စရံုပဲရွိေသး ေအာက္က ပရိသတ္က “ေဇာ္လတ္၊ ေဇာ္လတ္” လို႔ ဝိုင္းေအာ္ၿပီး လက္ခုပ္တီးၾကပါတယ္။ ပါေဖာမန္႔ လံုးဝမပါေပမယ့္ လႈပ္ခတ္ေအာင္ တီးျပႏုိင္တဲ့ ဂစ္တာသူရဲေကာင္း တဦး အျဖစ္ ပရိသတ္ လက္ခံထားၿပီးသား ျဖစ္တဲ့အတြက္ အထူး ေဖာ္ျပစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။
ပရိသတ္နဲ႔ ထပ္တူက်ၿပီး ငိုက္ျမည္းေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြ က်ယ္သြားေအာင္ ႏုိင္ငံတကာတန္းဝင္ ပါေဖာမန္႔ေတြနဲ႔ ျပသ တီးခတ္သြားသူကေတာ့ Haven Born က တိုးတုိးပါ။ သူ႔နာမည္ကို ေၾကညာစဥ္မွာလည္း ပရိသတ္က အားပါးတရ အားေပးပါတယ္။ Bad Man ရုပ္ရွင္ထဲက ဂ်ိဳကာလို သူ႔မ်က္ႏွာကို ျခယ္သထားတဲ့ တိုးတုိးဟာ ပထမတပုဒ္မွာေတာ့ ခပ္ေအးေအး လြမ္းေမာဖြယ္ ဂီတတခုကို ေဖာ္က်ဴးပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းမွာ သူ႔ကိုၾကည့္ရတာ G3 မွာတီးေနတဲ့ စတိဗ္ဗိုင္းကို ျမင္ေယာင္ေစပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သူက ဒီပြဲမွာ မပါႏုိင္ေတာ့တဲ့ သူ႔ဆရာအစ္ကို မဇၥ်ိမလႈိင္း ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္ကို သတိရ လြမ္းဆြတ္ တီးခတ္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ တိုးတုိးရဲ႕ ေနာက္တပုဒ္ကေတာ့ အျမဴးအႂကြ၊ အခုန္အေပါက္ေတြနဲ႔ ဂီတေကာ ပါေဖာမန္႔ပါ ေကာင္းလြန္းလို႔ ပရိသတ္အားလံုး တဝုန္းဝုန္း အားေပးၾကတဲ့ အထိပါပဲ။ သူ႔ပံုစံက တမင္လုပ္ေနတာနဲ႔ မတူဘဲ Mood ရဲ႕ ေစခုိင္းရာကို လုပ္ေနပံုပါပဲ။ စင္ေရွ႕ကို ခုန္ေပါက္ ေျပးထြက္လာတာ၊ ဂစ္တာကို ကိုယ္ကေနျဖဳတ္ၿပီး ပံုစံမ်ိဳးစံု တီးတာ၊ ေနာက္ဆံုး အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာပံုနဲ႔ ဂစ္တာကို တေစာင္းခ်၊ အကႌ်ကို ခၽြတ္ၿပီး ဂစ္တာႀကိဳးေတြကို တျဗန္းျဗန္းရိုက္တာ၊ အဲဒီလို လုပ္ေပမယ့္ ဂီတပံုစံတမ်ိဳးအျဖစ္ ပရိသတ္ ခံစားရတာ၊ ဒါေတြကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ကၽြမ္းက်င္မႈလို႔ပဲ ဆုိရမွာပါ။
ေအးေအးၿငိမ္ၿငိမ္ တီးသြားတဲ့ ဘြိဳင္းရဲ႕ လက္သံကိုလည္း ပရိသတ္ အသိအမွတ္ ျပဳၾကပါတယ္။ ဝိုင္းအေနနဲ႔ သီးသန္႔ မရွိေပမယ့္ တကိုယ္ေတာ္ ဆက္ရွင္ ဂီတသမားေတြ၊ လူအမ်ားစု မသိတဲ့ ရြက္ပုန္းသီး လိဒ္ဂစ္တာသမား ေတြကို အဲဒီညမွာ တစုတစည္းတည္း ေတြ႕ရ နားဆင္ရပါတယ္။ လိဒ္သမားေတြ လက္စြမ္းျပတဲ့ ပြဲဆိုေပမယ့္ ဝိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ပါဝင္ တီးခတ္ေပးတဲ့ ဒရမ္သမား ဖဦးထုပ္နဲ႔ ေဘ့စ္ ကိုျမတ္မိုးတို႔ကိုလည္း ပရိသတ္က သတိျပဳမိၾကပါတယ္။
မနက္ ၂ နာရီေလာက္မွာေတာ့ ပရိသတ္အားလံုး ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနတဲ့ ေျခာက္ႀကိဳးကေဝကို ႏုိင္နင္းသူ ဆရာခ်စ္ (ခ်စ္စမ္းေမာင္) ရဲ႕ အလွည့္ က်ေရာက္လာပါတယ္။ သူ႔နာမည္ကို မေၾကညာဘဲ ခ်စ္ေကာင္းက “က်ေနာ္တို႔ ပြဲၿပီးခါနီးမွာ တီးခတ္ေပးမယ့္ ဂစ္တာသမား တဦးကို က်ေနာ္ ဖိတ္ေခၚခ်င္ပါတယ္” လို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ ပရိသတ္က “ေဝး” ကနဲ႔ အသံျပဳၿပီး ကြင္းထဲမွာ အနည္းငယ္ ျပန္႔က်ဲေနရာက စင္နားကို ျပန္ကပ္လာၿပီး အားလံုးနီးပါး ဖုန္းေတြဖြင့္၊ တက္ပလက္ေတြ ဖြင့္ၿပီး ဗီဒီယို မွတ္တမ္းတင္ဖို႔ ျပင္ၾကေတာ့ တာပါပဲ၊ ပါးစပ္ကလည္း “ဆရာခ်စ္၊ ဆရာခ်စ္” လို႔ ေအာ္ဟစ္ၾကပါတယ္။
ဆရာခ်စ္ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ေျခာက္ႀကိဳးကေဝ အေခြထဲက ေတးသြားအျမဴးတပုဒ္နဲ႔ စဖြင့္ပါၿပီ။ ၿပီးတာနဲ႔ တဆက္တည္း သူ ဂစ္တာ လဲေနခ်ိန္မွာ မုိက္ကရိုဖုန္းကို ကိုင္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ ေဘ့စ္သမား၊ ဒရမ္သမား ေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ ေဘ့စ္ သမားေကာ၊ ဒရမ္သမားနဲ႔ပါ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ သူတေယာက္တည္း အစြမ္းျပတာ မဟုတ္ဘဲ၊ သူ႔ရဲ႕ ေဘ့စ္သမား၊ ဒရမ္သမား ေတြကုိပါ အစြမ္းျပေစပါတယ္။ ဂီတေလာကမွာ ေရွ႕က လက္သံေျပာင္သူေတြရဲ႕ ေနရာ ကြက္လပ္ တခု ျဖစ္လာခဲ့ရင္ အဲဒီကြက္လပ္ကို ျဖည့္ၾကမယ့္ လူငယ္ေတြလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္တဲ့သူေတြပါ။ ပထမသီခ်င္းကို တီးခတ္အၿပီးမွာ သူ႔ ကီးဘုတ္သမားက ကရင္တုိင္းရင္းသား ရိုးရာ ေတးသြားတခုကို စတင္ တီးခတ္ပါတယ္။ အဲဒီတီးခတ္မႈနဲ႔အတူ ေနာက္ခံပိတ္ကားမွာ ကရင္အလံ ေပၚလာပါတယ္။ ဆရာခ်စ္က စင္ေရွ႕ကို ထြက္လာၿပီး Mood အျပည့္နဲ႔ စတင္လက္စြမ္းျပပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အေႏွးလက္စြမ္းျပမႈ မွာလည္း ေျခာက္ႀကိဳးကေဝထဲက သီခ်င္းတပုဒ္ပါပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းကိုေတာ့ ဂစ္တာရူးသြပ္သူ အားလံုး သိၿပီးသားပါ။ သူ႔ေတးသြားနဲ႔အတူ ပရိသတ္က “ငါ … ပူေလာင္ေျခာက္ေသြ႕ … ေရဆာတဲ့ေန႔ … ဂစ္တာေလး အလြမ္း … ေျပ” ဆိုၿပီး သီခ်င္းေတးသြားကို လိုက္လံ ညည္းပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူ႔သမီး ငယ္ေလးရဲ႕ ေခါင္းေပၚမွာ ဂစ္တာကိုတင္ၿပီး IC ပြဲတုိင္း ဂစ္တာလက္စြမ္းျပ တီးခတ္ရာမွာ မပါမျဖစ္ မန္းေတာင္ရိပ္ခို သီခ်င္းထဲက “ျမနႏၵာ” ခိုးရပ္စ္ ေတးသြားနဲ႔ အဆံုးသတ္ပါတယ္။
ခ်စ္စမ္းေမာင္ၿပီးသြားေတာ့ ပရိသတ္တခ်ိဳ႕က ပြဲၿပီးၿပီ အထင္နဲ႔ လွည့္ျပန္မလို႔ အလုပ္မွာ အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ ခ်စ္ေကာင္းက “ဟဲဗီးေရာ့ခ္ ဆိုတဲ့ ဂီတအမ်ိဳးအစားတခုကို ျမန္မာျပည္က ပရိသတ္အတြက္ စတင္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တဲ့ အင္ပါယာ ေတးဂီတဝုိင္းရဲ႕ လိဒ္ ဂစ္တာသမား ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္” ဆိုတာနဲ႔ ပရိသတ္က စင္နားကို ျပန္ေရာက္လာ ျပန္ပါတယ္။ ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္က ေရာ့ခ္ တပုဒ္ Blues တပုဒ္ တီးခတ္ျပသြားပါတယ္။ ဂစ္တာသူရဲေကာင္းေတြရဲ႕ တကိုယ္ေတာ္ လက္စြမ္းျပမႈ ကေတာ့ ဒီတင္ပဲ ၿပီးသြားပါၿပီ။
ဒါေပမယ့္ မၿပီးေသးပါဘူး။ ဂစ္တာသူရဲေကာင္းေတြ ေတြ႕ဆံုတဲ့ပြဲက အခုမွ စတာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ နာမည္အႀကီးဆံုး ဆုိတဲ့ ဂစ္တာသမား အားလံုးစံုညီ စင္ျမင့္ေပၚ တက္လာၾကပါၿပီ။ တုိးတုိး၊ ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္၊ ေဇာ္လတ္၊ ခ်စ္စမ္းေမာင္ စတဲ့ နာမည္ေက်ာ္ ဂစ္တာသမားေတြနဲ႔ အတူ တကိုယ္ေတာ္ လက္စြမ္းျပခဲ့သူေတြ အားလံုး စင္ေပၚေရာက္လာတာပါ။
ခ်စ္စမ္းေမာင္ တီးခတ္စဥ္က စင္ေပၚမွာ မီးခိုးေတြ အမႈတ္လြန္သြားလို႔ တီးခတ္သူကို မျမင္ရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပရိသတ္က အားလံုးတီးၾကမယ့္ အခ်ိန္မွာ မီးခိုးေတြ မလႊတ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ ခ်စ္ေကာင္းကလည္း ေၾကညာ ေပးပါတယ္။ ေျပာတဲ့အတုိင္း မီးခိုးေတြ မလႊတ္လို႔ ဂစ္တာသမားေတြကို ေကာင္းေကာင္း ၾကည့္ရေပမယ့္ စင္ေပၚတက္၊ ဂစ္တာသမားေတြကို ကြယ္ေလာက္ေအာင္ ဓာတ္ပံု အလုအယက္ ရိုက္ၾကသူေတြေၾကာင့္ ပရိသတ္ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ကသိကေအာင့္ ျဖစ္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။
အုုပ္စုလုိက္ တီးခတ္မႈကေတာ့ ကြယ္လြန္သူ ေတးေရးေတးဆုိ ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ “ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕ သတို႔သမီး” နဲ႔ စဖြင့္ပါတယ္။ ထူးျခားကေတာ့ ဂစ္တာသမား ႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေဇာ္လတ္နဲ႔ ရန္ႏုိင္တုိ႔က သီခ်င္းဆိုၾကတာပါ။ သူတို႔ ဆုိအၿပီး ဆုိလိုပုိဒ္ အေရာက္မွာေတာ့ ဂစ္တာသမား တေယာက္ခ်င္း ဂစ္တာေတြ လဲလုိက္၊ လက္စြမ္းျပလိုက္နဲ႔ သီခ်င္းတပုဒ္တည္းကို ၁၅ မိနစ္ေလာက္ တီးခတ္ပါတယ္။ တကယ္ကို မႀကံဳစဖူး ထူးျခားတဲ့ ပြဲပါပဲ။ သီခ်င္းဆိုတဲ့ ေဇာ္လတ္နဲ႔ ရန္ႏုိင္တုိ႔လည္း မိုက္ကရိုဖုန္း ခ်ၿပီး လက္စြမ္းဝင္ျပပါတယ္။ တုိးတုိးက သူကိုယ္တိုင္ တီးခတ္အၿပီးမွာ ဟုိလူ၊ ဒီလူနဲ႔ လက္ညႇိဳးထုိးၿပီး တေယာက္ခ်င္းစီကို တီးခတ္ေစပါတယ္။
ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕ သတို႔သမီး အၿပီးမွာေတာ့ ဂစ္တာသမားေတြရဲ႕ ျပဌာန္းသီခ်င္းတပုဒ္လို႔ ဆိုႏုိင္တဲ့ Deep Puple ရဲ႕ Smoke on the water အင္ထရုိကို တီးခတ္ၾကပါတယ္။ အင္ထရိုအၿပီးမွာေတာ့ ေဇာ္လတ္က မိုက္ကရိုဖုန္းကို ဟန္ပါပါကိုင္ၿပီး သီခ်င္းကို စတင္သီဆိုပါေတာ့တယ္။ ပရိသတ္က ေဇာ္လတ္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာက်ၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ သီဆိုအၿပီးမွာ မိုက္ကရိုဖုန္း ကိုင္ရက္နဲ႔ စက္ရုပ္ပံုစံ ကျပပါေသးတယ္။ ဒီမွာလည္း ဆိုလိုေတြ အမ်ားႀကီး တေယာက္တပံုစံစီ တီးခတ္ျပန္ပါတယ္။ ဂစ္တာ ၾကယ္ပြင့္ေတြ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ စည္းစည္းရံုးရံုးနဲ႔ တီးခတ္ တင္ဆက္ၾကတာ ျမင္ရတဲ့ အတြက္ ပရိသတ္ကလည္း တသားတည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မနက္ ၂ နာရီ ခြဲေနပါၿပီ။ အစကတည္းက အုပ္စုလိုက္ ၂ ပုဒ္ တီးခတ္မယ္လို႔ ၾကားထားတဲ့အတြက္ ဒီသီခ်င္းၿပီးတာနဲ႔ ပရိသတ္က ျပန္ၾကဖို႔ ျပင္ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ခ်စ္စမ္းေမာင္က မိုက္ကရိုဖုန္းကို ကိုင္ၿပီး “ပရိသတ္ႀကီး အိပ္ခ်င္ေနၿပီလား။ က်ေနာ္တို႔က ဒီအတုိင္းဆုိရင္ ပရိသတ္ကို ဒုကၡေပးသလိုေတာ့ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အဆုိေတာ္ကို Announcer လုပ္ခိုင္းတာေတာ့ မတရားဘူးေပါ့ဗ်ာ၊ ဒီေတာ့ ကိုခ်စ္ေကာင္းကို သူ႔ရဲ႕ အလွည့္သီခ်င္း ဆိုခုိင္းၿပီး ဒီပြဲကို အဆံုးသတ္ခ်င္ပါတယ္” လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ခ်စ္ေကာင္းရဲ႕ “အသိုက္လည္း မရွိဘူး ကူးခ်င္ရာကို ကူး …” ဆိုတဲ့ အသံနဲ႔အတူ ဂစ္တာ လက္စြမ္းျပသံေတြက ပြဲခင္းထဲမွာ ျပန္႔လြင့္လို႔ တျဖည္းျဖည္းေဝး က်န္ရစ္ခဲ့ပါၿပီ။ ၾကယ္ေတြလည္း လံုးဝ စံုသြားပါၿပီ။ အဲဒီေန႔ကေတာ့ ေကာင္းကင္မွာ ဂစ္တာ ၾကယ္ပြင့္ေတြ စံုညီတဲ့ ညပါပဲ။
Irrawaddy ဧရာ၀တီ သတင္း
