ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ေခါင္းတုံးဆံပင္ေပါက္၊ သနပ္ခါးပါးကြက္က်ား ထူပိန္းပိန္းႏွင့္ လျပည့္၀န္းတစ္ေယာက္ သူ၏ ေသးညႇက္ညႇက္ ခႏၶာကိုယ္ထက္က တစ္ပတ္ႏြမ္းဂါ၀န္ေလးကို သပ္ရပ္ေအာင္ မၾကာခဏဆဲြဆန္႔ေနသည္။ လက္ထဲက ပို႔စကတ္အတဲြလုိက္ကို ပခုံးေပၚလႊားတင္ဆဲြျဖန္႔ထားရင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေစ်းအလယ္႐ုံႀကီးထဲက ခမ္းနားေသာ ဆုိင္ႀကီးေတြေရွ႕မွာ လြန္းကေလးလို ေျပးလႊားလႈပ္ရွားေနသည္။
သူေမွ်ာ္ေနသည္က ေစ်းထဲကုိ လာၾကမည့္ ႏုိင္ငံျခားသားဧည့္သည္မ်ား ျဖစ္သည္။
သိပ္မၾကာလုိက္ပါ။ ႏုိင္ငံျခားသားတစ္သိုက္ ေစ်းထဲ၀င္လာခ်ိန္ လျပည့္၀န္းႏွင့္ ဘ၀တူ ပို႔စကတ္ေရာင္းသူ ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္အခ်ဳိ႕ ဧည့္သည္ဆီ ေျပးကပ္သြားသည္။ ႏႈတ္က ဘာရွာလဲ၊ ဘယ္သြားမလဲဟု အဓိပၸာယ္ရသည့္ အဂၤလိပ္စကားျဖင့္ ခပ္သြက္သြက္ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ပို႔စကတ္ေတြကို ေရာင္းဖို႔ႀကိဳးစားသည္။
အျပင္မွာ မိုးေတြသဲသဲမဲမဲရြာေနေသာ္လည္း ေစ်းအၿပိဳင္ေရာင္းရသည့္ အရွိန္ျဖင့္ လျပည့္၀န္းပါးျပင္က သနပ္ခါးမ်ားက ေခြၽးႏွင့္ေရာ၍ ပ်က္ျပယ္စျပဳေနသည္။ အသက္(၁၃)ႏွစ္ဆိုေပမယ့္ ေသးေကြးလြန္းသည့္ ခႏၶာကိုယ္ေလးေၾကာင့္ လျပည့္၀န္းကို ဧည့္သည္ေတြက သနားခ်စ္ခင္ၾကသည္။
ထုိကေလး လျပည့္၀န္းမွာ မၾကာေသးမီက ျမန္မာႏုိင္ငံကို လာေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ေသာ The Hunger Games 2 ထဲမွ မင္းသမီးဂ်ီနာမဲလုန္း၏ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာတြင္ တခမ္းတနားေနရာေပး ခ်စ္ခင္မႈကို ရထားသူေလးလည္း ျဖစ္သည္။
မင္းသမီးက လျပည့္၀န္းႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ တစ္ေန႔တာ ကုန္ဆုံးခဲ့ပုံအေၾကာင္း အေသးစိတ္ေရးသားခဲ့သည္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျမန္မာျပည္ကိုလာလွ်င္ သူ ပထမဆုံးလုပ္မည့္အလုပ္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေစ်းသို႔သြား၍ လျပည့္၀န္းကို ႏႈတ္ဆက္ေထြးေပြ႕မည့္အေၾကာင္းကို သူမႏွင့္ လျပည့္၀န္းတို႔ တဲြ႐ိုက္ထားသည့္ပုံႏွင့္အတူ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္တြင္ တင္ထားခဲ့တာျဖစ္သည္။
‘‘သူက ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးလား (အလြန္အံ့ၾသသြားဟန္ျဖင့္) သမီး မသိပါဘူး။ သူနဲ႔စေတြ႕ေတာ့ သမီးက ယပ္ေတာင္ေလးသြားျပတာ။ သူ႔မွာရွိၿပီးသားတဲ့။ ေနာက္ေန႔ထပ္လာေတာ့ သူက အက်ႌအမည္း၀မ္းဆက္ေလးနဲ႔။ သမီးက ဘာရွာလဲလို႔ သြားေမးတာ။ ငါ သိန္းတစ္ရာဆုိတဲ့ စားေသာက္ဆုိင္ကို ရွာေနတာတဲ့။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ကိုေခၚသြားတယ္။ ဆုိင္မွာ သူက လက္ဖက္ရည္၊ ပဲပလာတာ၊ အေအး၊ လက္ဖက္သုပ္၊ နန္းႀကီးသုပ္ေတြ စားသြားတယ္။ သမီးကိုလည္းေကြၽးတယ္။ သူက သမီးကို အရမ္းခင္တာပဲတဲ့’’ဟု လျပည့္၀န္းက မင္းသမီးဂ်ီနာမဲလုန္းႏွင့္ ဆုံေတြ႕ပုံကို သတိတရေျပာျပသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ အသည္းႏွလုံး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းသည္ ႏုိင္ငံျခားသားခရီးသြားတုိင္း လာတတ္သည့္ေနရာျဖစ္ၿပီး ေစ်းႏွင့္အနီးတစ္၀ုိက္ကို အမွီျပဳ၍ လျပည့္၀န္းလို ကေလးေတြ က်င္လည္က်က္စားတတ္သည္။ ဧည့္သည္ေတြကို စကားေ၀ေ၀ဆာဆာေျပာၿပီး ျမန္မာ့႐ိုးရာလက္မႈပစၥည္းေတြ၊ အထိမ္းအမွတ္ေတြကို အျမတ္တင္ေရာင္းခ်ရင္း သူတို႔ဘ၀ရပ္တည္ေနသည္။ မင္းသမီးဂ်ီနာမဲလုန္းလုိ ႏုိင္ငံျခားဧည့္သည္တစ္ေယာက္ကို တကပ္ကပ္လုပ္ခြင့္ရလုိက္ၿပီဆုိလွ်င္ လျပည့္၀န္းတုိ႔အတြက္ ပြေပါက္တုိးၿပီ ျဖစ္သည္။
ဒါေပမဲ့ မင္းသမီးကိုေတာ့ လျပည့္၀န္းက ဘာမွအျမတ္တင္ ေရာင္းခ်ခဲ့ပုံမရ။ မင္းသမီးေပးသည့္ ပုိက္ဆံေတြကိုလည္း မယူဘူးဟု ျငင္းသည္။ ထုိ႔ျပင္ က်ပ္ငါးရာတန္သည့္ ဖန္စီလက္စြပ္ေလးကိုပင္ သူ႔ကို လျပည့္၀န္းက လက္ေဆာင္ျပန္ေပးခဲ့သည္ဟု ဂ်ီနာမဲလုန္းက ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္တြင္ ေရးသားထားသည္။
‘‘ဒီပတ္၀န္းက်င္က သမီးတုိ႔ကို ဧည့္သည္ဆီက ေတာင္းစားတယ္လုိ႔ပဲ ထင္တာကို မခံခ်င္ဘူး။ တကယ္ေတာ့ သမီးတုိ႔က ပစၥည္းေတြကိုပဲ ေစ်းတင္ေရာင္းတာပါ။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီေန႔က သမီးသူငယ္ခ်င္းကိုလည္း သူက မုန္႔ဖိုးငါးေထာင္ေပးတယ္။ သမီးကိုထပ္ေပးေတာ့ မယူခ်င္ေတာ့ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ျငင္းတာ။ ဒါေပမဲ့ သူက တစ္ေသာင္းခဲြ အတင္းေပးသြားတယ္’’ဟု လျပည့္၀န္းကေျပာသည္။
ဧည့္သည္ဆီမွ ပိုက္ဆံကို အလကားမယူလုိေသာ္လည္း ဧည့္သည္က်ေလာက္ေအာင္ေတာ့ လျပည့္၀န္းက က႐ုဏာသက္ဖြယ္ ေျပာခဲ့ပုံရသည္။ မင္းသမီးေဖ့စ္ဘြတ္ခ္တြင္ လျပည့္၀န္းက အေဖဆုံးၿပီး ကေလးငါးေယာက္ႏွင့္ ကိုယ္၀န္သည္အေမကုိ သီလရွင္ထြက္ၿပီး လုပ္ေကြၽးေနရသည္ဟု ေရးထားသည္။ တကယ္တမ္း လျပည့္၀န္းမွာ အေဖေရာအေမပါ ရွိေသးသည္။ အေဖက စပါးတဲြကို အိမ္မွာလုပ္ၿပီးေရာင္းသည္။ တစ္မိသားစုလုံး၏ စား၀တ္ေနေရးက ဖခင္၏ စပါးတဲြအလုပ္ကို မွီခုိခဲ့ရသည္။ အခုေတာ့ လျပည့္၀န္း၏ ပို႔စကတ္၊ ပန္းခ်ီကား၊ ၀ါးယပ္ေတာင္ေလးေတြေရာင္းရင္း ဧည့္သည္ကို ေစ်းထဲတစ္၀ုိက္ လမ္းၫႊန္ေပးသည့္အလုပ္က ၀င္ေငြေျဖာင့္ေနသည္။
ႏွစ္တန္းႏွင့္ ေက်ာင္းထြက္ၿပီး အသက္ရွစ္ႏွစ္ကတည္းက လွည္းတန္း၊ အင္းလ်ားၿမိဳင္တစ္ခြင္မွာ လျပည့္၀န္း စပါးတဲြေရာင္းခဲ့ရသည္။ စေရာင္းေရာင္းခ်င္း မသြားတတ္၊ မလာတတ္မို႔ အေမက အေဖာ္လုိက္ေပးသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ကေတာ့ ဖခင္ျဖစ္သူက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေစ်းတြင္ ေျပာင္းေရာင္းဖို႔ေခၚလာသည္။ အေဖ့အစီအမံျဖင့္ စပါးတဲြေရာင္းရင္းက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေစ်းတစ္ခြင္တြင္ လျပည့္၀န္းနာမည္ေပ်ာက္၍ ‘စပါးတဲြ’ဟု လူသိမ်ားလာသည္။
ေစ်းနားတစ္၀ိုက္ စပါးတဲြေရာင္းရင္း တစ္ရက္ ႏုိင္ငံျခားသားဧည့္သည္ လာစကားေျပာသည္ကို ျပန္မေျပာႏုိင္ခဲ့။ ေဘးမွ ပို႔စကတ္ေရာင္းသည့္ သူငယ္ခ်င္းက သူ႔ကို ၀င္ကူေျပာေပးရင္း ပို႔ စကတ္ေရာင္းဖို႔ အႀကံေပးသည္။ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းကပဲ သူ႔ကို ဘာသာစကားေလးမ်ဳိးကို ၾကက္တူေရြးႏႈတ္တုိက္သင္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
‘‘စလုပ္လုပ္ခ်င္းေတာ့ ဧည့္သည္ကို စကားတစ္ခြန္းေျပာရဖို႔ တအားခက္ခဲတယ္။ သူငယ္ခ်င္းကပဲ အဂၤလိပ္၊ ဂ်ပန္၊ ထုိင္းဘာသာေတြကို သင္ေပးတာ။ သူေျပာတဲ့စကားတစ္ခြန္းကို သမီးက စိတ္ထဲမွာေရာ ဦးေႏွာက္ထဲမွာပါမွတ္ၿပီး ညဘက္က်ရင္ ျပန္ေျပာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အလိုလိုတတ္သြားတယ္။ အခု သမီးအကြၽမ္းဆုံးက အဂၤလိပ္နဲ႔ ဂ်ပန္’’ဟု လျပည့္၀န္းက ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြားဟန္ျဖင့္ဆုိသည္။
မနက္ ၇ နာရီ အိပ္ရာထ၊ စားေသာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ၾကည့္ျမင္တိုင္တစ္ဖက္ကမ္း ေအးရြာရွိ သူ႔အိမ္ကေန ၾကည့္ျမင္တုိင္ဘူတာကို သမၼန္ျဖင့္ကူးသည္။ မနက္ ၉ နာရီခဲြ ရထားစီးၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းသုိ႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ သူေဖာက္သည္ယူေသာ ပန္းခ်ီ၊ ပို႔စကတ္ဆုိင္ကို ကူခင္းေပးသည္။ ေန႔လယ္ပိုင္း ဧည့္သည္က်ခ်ိန္တြင္ ေစ်းအလယ္႐ုံႀကီးႏွင့္ ပက္ဆန္ကုန္တုိက္ေရွ႕ အနီးတစ္၀ုိက္ ေစ်းေရာင္းရင္း၊ ဧည့္သည္ရွာရင္း၊ စားလုိက္၊ ေသာက္လုိက္၊ ကစားလုိက္ႏွင့္ လျပည့္၀န္းတုိ႔ အလုပ္လုပ္သည္။
တစ္ေန႔တည္း ပို႔စကတ္ပန္းခ်ီကားေတြကို ေငြေသာင္းႏွင့္ခ်ီ ေရာင္းရသလို လုံး၀မေရာင္းရဘဲ အိမ္ျပန္ရသည့္ေန႔လည္း ရွိသည္။ သူ႔၀င္ေငြက ကေလးငါးေယာက္၊ ဗုိက္ထဲမွာတစ္ေယာက္ႏွင့္ အေဖတို႔၊ အေမတို႔အတြက္ အနည္းငယ္ေတာ့ အသက္ရွဴေခ်ာင္သည္။ ရပ္ကြက္ထဲ ရြယ္တူသူငယ္ခ်င္းမ်ား ေက်ာင္းတက္တာ ျမင္တုိင္းအားက်ေသာ္လည္း မိသားစုက ေတာ္ေတာ္ဆင္းရဲ၍ အလုပ္ပဲလုပ္ခ်င္သည္ဟု လျပည့္၀န္းေခၚ စပါးတဲြက ေျပာသည္။
သြက္ေသာ လျပည့္၀န္းကုိ မင္းသမီးဂ်ီနာမဲလုန္းတင္မဟုတ္။ ဧည့္သည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခ်စ္ၾကသည္။ မ်က္စိမေကာင္းဘူးဟုေျပာ၍ ၾသစေၾတးလ်မွ ဧည့္သည္အန္တီႀကီးက ေရႊဘုံသာလမ္းထဲေခၚၿပီး ခ်က္ခ်င္းမ်က္မွန္လုပ္ေပးသည္။ အက်ႌအ၀တ္အစားႏွင့္ အသုံးအေဆာင္ေလးေတြ ၀ယ္ေပးသြားသူလည္းမရွား။ သူ႔ဆီက ဘာမွမ၀ယ္ဘဲ အေျပာေကာင္းလို႔ မုန္႔ဖိုးအျဖစ္ ေဒၚလာေလးငါးဆယ္ ေပးသြားသူမ်ားလည္း ရွိသည္။
ငယ္ငယ္ေလးႏွင့္ ေငြရွာႏုိင္ေသာ လျပည့္၀န္းတို႔ေလးေတြမွာ ပိုက္ဆံကိုေတာ့ သုံးလည္းသုံးသလို ျဖဳန္းလည္းျဖဳန္းတတ္ေနသည္ကေတာ့ ရင္ေလးစရာ။ လက္ထဲပိုက္ဆံရသည္ႏွင့္ မုန္႔ေတြ တစ္မ်ဳိးၿပီးတစ္မ်ဳိး ၀ယ္စား၊ တန္မတန္မခ်င့္ခ်ိန္ဘဲ အ၀တ္အစားအသုံးအေဆာင္ေတြ၀ယ္ႏွင့္ လျပည့္၀န္းတစ္ေယာက္ နည္းနည္းေတာ့ အလွမက္ခ်င္ပုံရသည္။
တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔လို ပို႔စကတ္ေရာင္းသူမ်ားကို ေစ်းတာ၀န္ရွိသူေတြက တရား၀င္ခြင့္ျပဳမထား။ ႏုိင္ငံျခားသားဧည့္သည္မ်ားကို လုယက္ေရာင္းခ်ရာကေန ဆူညံပူညံျဖစ္ၿပီး ဧည့္သည္ေတြ စိတ္ၿငိဳျငင္မွာကို ေစ်းတာ၀န္ရွိသူေတြက စိုးရိမ္သည္။ လျပည့္၀န္းတို႔အတြက္က်ေတာ့လည္း ဒီေစ်းကိုတည္မီွၿပီး ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ လုပ္စားေနျခင္း ျဖစ္သည္။
တခ်ဳိ႕ ဧည့္သည္ေတြက်ေတာ့လည္း သူတုိ႔နား ေပကပ္ကပ္ရပ္ၿပီး အတင္းေရာင္းတတ္ေသာ လျပည့္၀န္းတို႔ကို စိတ္မရွည္။ ေအာ္လႊတ္သည္။ ဒါေပမဲ့ လျပည့္၀န္းတုိ႔က မၿဖံဳ။ ခပ္တည္တည္ပင္။
‘‘ဧည့္သည္နားေရာက္ရင္ ဟဲလိုဘာညာနဲ႔ ေဖာေရွာလုပ္ၿပီး ေရာင္းရလည္း မေရာင္းရေသးဘူးပဲေျပာၿပီး ေရာင္းတယ္။ သူတို႔ေအာ္လည္း စိတ္မညစ္ပါဘူး’’ဟု လျပည့္၀န္းက သြက္သြက္လက္လက္ေျပာသည္။
အခုေတာ့ လျပည့္၀န္းက ေစ်းေရာင္းရင္းတစ္ဖက္ႏွင့္ အားလပ္ခ်ိန္မွာ ဂ်ပ္စတင္ဘီဘာရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္ Baby သီခ်င္းကို အလြတ္က်က္ဖို႔ အလုပ္တစ္ခုပိုလာသည္။ အေၾကာင္းက ဂ်ီနာမဲလုန္းႏွင့္ေတြ႕စဥ္က သူအႀကိဳက္ဆုံး အဆုိေတာ္က ဂ်ပ္စတင္ဘီဘာဟု ေျပာထား၍ ျဖစ္သည္။
‘‘သူက သီခ်င္းဆိုတဲ့အဆိုေတာ္ေတြထဲမွာ ဘာႀကိဳက္လဲလို႔ေျပာေတာ့ သမီးက ဂ်ပ္စတင္ဘီဘာ ႀကိဳက္တယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ သူက တအားရယ္ၿပီးေတာ့ ငါလည္း ႀကိဳက္တယ္ဆုိၿပီး မုန္႔ဆုိင္မွာ သမီးကို အဲဒီေဘဘီသီခ်င္း ဆုိျပတယ္။ ကလည္း ကျပတယ္။ (ရယ္လ်က္) ေနာက္တစ္ေခါက္ သူျပန္လာရင္ အဲဒီေခြ လက္ေဆာင္ယူခဲ့မယ္။ နင္က အဲဒီက်ရင့္ ငါ့ကို သီခ်င္းဆိုျပတဲ့’’ဟု လျပည့္၀န္းကေျပာသည္။
တစ္သက္လုံး ဒီအလုပ္ကို သူလုပ္ဖို႔ ေရြးထားပုံရသည္။ သူတုိ႔မိသားစုထဲက တစ္ဦးတည္းေသာ ေက်ာင္းသားျဖစ္သည့္ ဒုတိယတန္းေရာက္ ေမာင္ေလးကို ဆယ္တန္းေအာင္ပါက အဂၤလိပ္ဘာသာေလ့လာၿပီး ဧည့္လမ္းၫႊန္လုပ္ေစခ်င္သည္ဟု ဆုိသည္။
ေမးသမွ် ေျဖေနရင္းကေန ဧည့္သည္တစ္သိုက္ ေစ်းထဲ၀င္လာေတာ့ သူလႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္သြားသည္။ ကြၽန္မကို ခပ္ေလာေလာတစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း ေစ်းေရာင္းဖို႔ အခ်ိန္မရွိေတာ့လို႔ သူသြားေတာ့မည္ဟု ႏႈတ္ဆက္သည္။ ႐ုိးသားမႈရွိေသာ္လည္း ကေလးငယ္ဘ၀ျဖဴစင္ျခင္းတုိ႔ထက္ ေစာစီးစြာ အရြယ္ေရာက္ ရင့္က်က္သြားေသာ လျပည့္၀န္းတစ္ေယာက္ ပက္ဆန္ကုန္တုိက္ေရွ႕ကေန ေစ်းထဲ၀င္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဇူလုိင္လကုန္ပိုင္း မုိးေရစက္မ်ားက သည္းထန္စြာ ရြာခ်လုိက္ပါေတာ့သည္။ ။
Credit : 7Day Daily
