ပိုမိုၿပီး ဆင္းရဲၾကေလမလား… – အဲးခိုး

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 1/19/2014 09:00:00 AM

““စစ္မွန္တဲ့ ပညာေရးဆုိတာ က်ယ္၀န္းနက္႐ိႈင္းတဲ့ အေတြးအေခၚ အေျမာ္အျမင္နဲ႔ ႂကြယ္၀တဲ့ ဗဟုသုတကိုေပး စြမ္းႏိုင္တဲ့ ပညာေရးမ်ဳိးပဲ ျဖစ္ရမယ္””                                

(ေတာင္ကေလးဆရာေတာ္)

သူရင္းငွားမ်ားလည္း ေန႔စားခႀကီးျမင့္လုိ႔ လယ္ယာေျမေတြေကာၿပီး ေတာျဖစ္သြားတဲ့ လယ္ေျမေတြ မ်ားျပား လာေနတယ္ ဒီအေျခအေနဟာ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ တုိင္းျပည္အတြက္ ထိခိုက္လာႏိုင္စရာ ရွိလာမယ္လုိ႔ ယူဆတယ္ . . .

 ေနရာတုိင္းမွာ အသံုးမ၀င္

ယေန႔ ျမန္မာျပည္ ပညာေရးစနစ္ကို ေလ့လာၾကပါစို႔။ ယေန႔ ျမန္မာ့ပညာေရး စနစ္အရ ကေလးေတြကို ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးတမ္းနဲ႔ မညီၫြတ္တဲ့ တစ္ခုေကာင္း ေလ့က်င့္မႈကို ေရွး႐ႈ ေလ့က်င့္ေပးေနတဲ့ ပညာေရးစနစ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီပညာေရး စနစ္ဟာ လက္ေတြ႕ဘ၀နဲ႔ ဆက္စပ္မႈမရွိတဲ့ ပညာေရးစနစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ မ်က္ကန္းသားလို စမ္းသပ္ ေလ့လာေစတာနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ေနၾကတယ္။ ေက်ာင္းက တတ္လာတဲ့ ပညာရပ္ေတြကို မိမိအတြက္ လက္ေတြ႕မွာ အသံုးခ်စရာ ေနရာမရွိတဲ့အျပင္ ေနရာတိုင္းမွာလည္း အသံုးမ၀င္ဘဲ ျဖစ္ေနတယ္။

အံ့ၾသရေလာက္ေအာင္

ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းေတြမွာ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ သေဘာတရား သင္ယူၾကလို႔ ပညာေရးအျဖစ္ သတ္မွတ္ အတည္ျပဳ ထားေပးတဲ့ ပညာေရး စနစ္ဟာလည္း လက္ေတြ႕မွာ ဘ၀ရပ္တည္ႏိုင္ေရး အက်ဳိးအတြက္ အသံုး မ၀င္ဘဲ ျဖစ္ေနတယ္။ (အထင္ေသး၍ ဆုိျခင္းမဟုတ္) သီးျခား တတ္ေျမာက္ လာၾကတဲ့ ပညာရပ္မ်ား အေနနဲ႔က အသိအမွတ္ျပဳ မခံရဘဲ ခက္ခက္ခဲခဲ လူမႈဘ၀နဲ႔ ရပ္တည္ၿပီး ေနလာခဲ့ၾကရတဲ့ ျမန္မာျပည္သား ေတြဟာ ယေန႔ထက္တုိင္ ပညာေရးစနစ္ကို အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ေအာင္ သတ္မွတ္အတည္ မျပဳႏိုင္ ေသးတာဟာ အံ့ၾသရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတယ္။

႐ိုးရာပညာေပ်ာက္

မိဘဘိုးဘြားေတြရဲ႕ လက္ဆင့္ကမ္း တတ္ေျမာက္လာၾကတဲ့ စိုက္ပ်ဳိး ေမြးျမဴေရး အတတ္နဲ႔ အျခား အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္း အတတ္ပညာရပ္ေတြဟာ မိမိကိုယ္တုိင္ လက္ေတြ႕နဲ႔ပဲ သင္ယူ တတ္ေျမာက္ လာၾကတယ္။ စပါး စိုက္ပ်ဳိးေရးကို အလြန္ကၽြမ္းက်င္စြာ တတ္ေျမာက္ၾကတဲ့ ျမန္မာ့ေရွးနည္း စပါးစိုက္ပ်ဳိးေရး ပညာရပ္ေတြဟာ [စပါးစိုက္ပ်ဳိးေရး နည္းစနစ္ အေနအထားေတြဟာ] စပါးရဲ႕ အေလ့က်ပံု၊ အသံုး၀င္ပံု၊ အသံုးခ်ပံု နည္းစနစ္ေတြဟာ အစိုးရရဲ႕ အသံုးမ၀င္တဲ့ နည္းပညာေၾကာင့္ ႐ိုးရာ ေရွးေခတ္ စပါးစိုက္တဲ့ နည္းပညာရပ္ေတြ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မတတ္ၾကေတာ့ဘဲ ျဖစ္လာတယ္။ သဘာ၀ပထ၀ီ၀င္ အတတ္ေတြလည္း [သိနည္း၊ မွတ္နည္းေတြ] ေပ်ာက္လာတယ္။

အထင္ေသး အျမင္ေသးလာ

ေရွးေခတ္ ဘုိးေဘးမ်ား လက္ထက္ကစ၍ တတ္ေျမာက္ ကၽြမ္းက်င္ လာၾကတဲ့ ႐ိုးရာ လက္မႈ အတတ္ပညာ ျဖစ္တဲ့ အ၀တ္အထည္ လုပ္ငန္း၊ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္း၊ ပန္းပညာ လုပ္ငန္းေတြဟာ အသက္ေမြးျမဴေရး အတတ္ပညာရပ္မ်ား ျဖစ္ၾကေပမယ့္ ေခတ္စနစ္ အတုိးအဆုတ္ ေတြေၾကာင့္ ႐ိုးရာ သင္ၾကားမႈ ပံုစံဟာ မခိုင္ၿမဲဘဲ ျဖစ္ေနတယ္။ ေဒသအေျခအေနနဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ ေတြကို အေျခခံၿပီး ရပ္တည္ေနၾကရတဲ့ ပန္းပညာ အလုပ္ေတြဟာလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တတ္ေျမာက္ ကၽြမ္းက်င္တဲ့သူေတြ ေလ်ာ့ပါး လာေနတယ္။ အတတ္ပညာ ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးတဲ့ ေက်ာင္းေတြ အစိုးရ ကိုယ္တုိင္က ကိုင္တြယ္ေလ့က်င့္ ေပးတာေၾကာင့္ ထိုးထြင္း သိျမင္မႈ၊ တီထြင္ႀကံဆမႈ စြမ္းရည္ေတြ အားေလ်ာ့ေနတယ္။ ေခတ္သစ္ပညာေရး စနစ္အရ စာသင္ေက်ာင္းတိုင္းေတြမွာ လက္ေတြ႕က်တဲ့ သင္ၾကား၊ ပို႔ခ်မႈေတြ မရွိသေလာက္ပါဘဲ။ အတတ္ပညာကို တြန္းအားေပး ေလ့က်င့္သင္ၾကား ေပးေနေပမည့္ ေဂဟေဗဒစနစ္နဲ႔ လူမႈဆက္ဆံေရး (နီတိ) ပညာေတြမွာ မတတ္ၾကဘဲ ျဖစ္ေနတယ္။ လက္ေတြ႕ဘ၀နဲ႔ ကြာဟေန ႐ံုသာမကဘဲ ႐ိုးရာဓေလ့နဲ႔ အသိပညာ ကၽြမ္းက်င္မႈေတြကိုပါ အထင္ေသး၊ အျမင္ေသးေနလာၾကတယ္။

ေက်ာင္းပညာေရးကို စိတ္မ၀င္စား

ျမန္မာ ့ပညာသင္ၾကားေရး စနစ္ကို ေလ့လာၾကည့္ပါ။ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္း စာေတြမွာ (ပညာရပ္ေတြမွာ) အေနာက္တုိင္း ပညာသင္ၾကားေရး စနစ္နဲ႔ ပါ၀င္ေနတာေၾကာင့္ အေနာက္တုိင္းသားမ်ား အတြက္ကို စီစဥ္ထားတဲ့ ပညာေရးစနစ္လုိ ျဖစ္ေနတယ္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ပါ၀င္မႈ နည္းပါးေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။ အေနာက္တိုင္းသား ပညာေရးစနစ္ကို ဗဟိုျပဳထားတာေၾကာင့္ ျမန္မာ့ ပထ၀ီ အေနအထားနဲ႔ ကိန္းမ်ား၊ လက္ရွိ လူေနမႈဘ၀နဲ႔ အလွမ္းကြာေ၀းတဲ့ ပညာေရးစနစ္လုိ ျဖစ္ေနတယ္။ မိမိတုိ႔ လက္ေတြ႕ လူေနမႈနဲ႔ ကင္းကြာတဲ့ ပညာေရးစနစ္ကို သင္ယူေနၾကရတဲ့ ျမန္မာ ကေလးေတြဟာ အခုဆုိရင္ ေက်ာင္းပညာေရးကို စိတ္မ၀င္စားၾကေတာ့ဘဲ လူမႈေလာကထဲမွာ စ႐ိုက္ေပါင္းစံုနဲ႔ က်င္လည္ ေနၾကရတယ္ ဆုိတာကို ျမင္ေတြ႕ ၾကရတယ္။

ေ၀ဖန္ေပးနိုင္ပါတယ္

ျမန္မာကေလးေတြ ေက်ာင္းပညာေရးေတြကို စိတ္မ၀င္စားၾကတာကို ဤစာဖတ္ၾကေသာ သူမ်ားက မည္သို႔ ဆံုးျဖတ္ ေပးႏိုင္ၾကမလဲ။ ဘယ္လုိ အႀကံေပးလိုတာ ရွိပါသလဲ။ လက္ေတြ႕လူေနမႈ၊ မိမိယဥ္ေက်းမႈဓေလ့၊ သဘာ၀စ႐ိုက္ အေနအထားနဲ႔ ဆက္စပ္မႈမရွိတဲ့ ပညာေရးကို သင္ယူ ေလ့က်င့္ ၾကရတဲ့ ျမန္မာကေလးေတြဟာ ႏိုင္ငံ့ပညာေရး စနစ္ကို အတုအေယာင္ ပညာေရး၊ ဆင္းရဲမဲြေတ ပညာေရး၊ သိပၸံနည္းပညာ မပါတဲ့ ပညာေရးပါ ဆုိၿပီး ျမင္ၾက၊ ေတြးလာၾကတာကို ကေလးေတြ မွားတယ္လို႔ေကာ ျမင္ပါသလား။ စာဖတ္သူမ်ား ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေ၀ဖန္ ေပးႏိုင္ပါတယ္။

အသံုးမျပဳၾကဖုိ႔

ယေန႔ ျမန္မာျပည္ အသံုးျပဳ ပညာေရးဟာ ကိုယ္ပိုင္ ပတ္၀န္းက်င္မွ ထူးျခားတဲ့ သဘာ၀သယံဇာတ လကၡဏာနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ ပညာရပ္မ်ားကို အသံုးမျပဳဘဲ၊ သိပၸံနဲ႔ နည္းပညာမွ လာတဲ့ သယံဇာတ သံုးျဖဳန္း တတ္တဲ့ နည္းပညာသာ အသံုးျပဳၾကတယ္။ ဒီလို အတုအေယာင္နဲ႔ ဆင္းရဲမဲြေတမႈေတြကို ေနရာ ယူလာၾကတဲ့ ေခတ္သစ္ သိပၸံ နည္းပညာဟာ ကမၻာႀကီးကို ဖ်က္ဆီး ပစ္ေနသလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီပညာရပ္မ်ဳိးဟာ ျမန္မာျပည္မွာ မထြန္းကားဖုိ႔ လုိပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာျပည္မွာ သိပၸံနဲ႔ နည္းပညာ မ်ားမ်ားထြန္းကားဖုိ႔ မလုိပါ။ အေရးပါတဲ့ ႐ိုးရာ စီးပြားျဖစ္ ပညာေရး လုပ္ငန္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ တတ္ေျမာက္ေနဖုိ႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာ့ေရေျမဟာ သဘာ၀ ေက်းလက္ေန လူေနမႈဘ၀အတြက္ အလြန္ အသံုး၀င္တဲ့ ေရေျမေတြပါ။ ဥတုရာသီလည္း အလြန္သာယာ လွပ ေနတာေၾကာင့္ ေခတ္သစ္သိပၸံနဲ႔ နည္းပညာ ႐ႈေထာင့္မွ က်င့္သံုးလာၾကတဲ့ စီးပြားေရး ပညာရပ္ေတြကို မ်ားမ်ား စားစား အသံုးမျပဳၾကဖုိ႔ သတိႀကီးစြာ ထားရမယ္။

တိုင္းျပည္အတြက္ ထိခိုက္လာ

ယေန႔ ျမန္မာ့ေျမျပင္ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ျမက္ႏုေတြကို စားတဲ့ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ရာသီဥတုဒဏ္ကို ခံႏိုင္တဲ့ ၀န္တင္၊ ထြန္ယက္ စိုက္ပ်ဳိးမႈေတြမွာ အသံုး၀င္တဲ့ ကၽြဲ ႏြားေတြဟာ မျမင္ရသေလာက္ နည္းပါးလာၾကတယ္။ လုပ္အား၊ ႏုိ႔အျပင္ ေလာင္စာေတြပါ ေပးစြမ္းႏိုင္တဲ့ သတၱ၀ါေတြကို ႏိုင္ငံျဖတ္ေက်ာ္ ကုန္ကူးေရာင္းသန္း ေနၾကလို႔ ျမန္မာ့ (ႏြား၊ ကၽြဲ) ၀န္တင္ေဆာင္တဲ့ သတၱ၀ါေတြ လံုးလံုးလ်ားလ်ား နည္းပါး လာေနၾကပါၿပီ။ ဒီအက်ဳိးဆက္ဟာ ေနာင္ မၾကာ ျမန္မာေတြ ခံစား လာၾကရေတာ့မယ္။

အခုဆုိရင္ အရွင္တုိ႔ ေနထုိင္တဲ့ ျပည္နယ္ဟာ တရားမ၀င္ ႏိုင္ငံျဖတ္ေက်ာ္ ကုန္ကူးၾကတဲ့သူေတြရဲ႕ မတန္တဆ ေစ်း ေပးေနၾကလုိ႔ ၀န္တင္ႏြား၊ ခိုင္းႏြားေတြ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ လယ္ယာ ထြန္ယက္ စိုက္ပ်ဳိးမႈေတြမွာ စက္မႈပစၥည္းေတြ သံုးေနၾကလို႔ ကုန္က်မႈစရိတ္ ျမင့္မား ေနတယ္။ သူရင္းငွားမ်ားလည္း ေန႔စားခ ႀကီးျမင့္လုိ႔ လယ္ယာေျမေတြ ေကာၿပီး ေတာျဖစ္သြားတဲ့ လယ္ေျမေတြ မ်ားျပား လာေနတယ္။ ဒီအေျခအေနဟာ တစ္ေန႔ ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ တုိင္းျပည္အတြက္ ထိခိုက္လာႏိုင္စရာ ရွိလာမယ္လုိ႔ ယူဆ တယ္။

နိဂံုး

ဒီေန႔ ျမန္မာျပည္ ေခတ္သစ္ ပညာေရး စနစ္ဟာ စိုက္ပ်ဳိးေရးကို အေျခခံတဲ့ ေက်းလက္ေန လူေနမႈဘ၀ကို အဆင့္ျမင့္ ေပးလိုက္တဲ့ ပညာေရးစနစ္ မဟုတ္ဘဲ ေငြေၾကး အေျခခံတဲ့ ၿမိဳ႕ျပလူေနမႈနဲ႔ စီးပြားေရးစနစ္ကို အားေပး(ေျပာင္းေရႊ႕) လိုက္တဲ့ ပညာေရး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ လူဦးေရေတြ တုိးၿပီး အလုပ္လက္မဲ့ ျပႆနာေတြ ျဖစ္ေပၚေစတာ မကဘဲ အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းမြန္ေရးကိုလည္း မဦးတည္တဲ့ ပညာေရးစနစ္ ျဖစ္တယ္။

စာတတ္ေျမာက္သူဦးေရ မ်ားျပားလာလုိ႔ ျပင္ပကမၻာနဲ႔ ျမင္ေတြ႕သိျမင္ လာၾကတဲ့ ေခတ္ပညာတတ္လာတဲ့ ျမန္မာေတြဟာ အခ်င္းခ်င္း ေသြးကဲြမႈ၊ စီးပြားေရးက်ဆင္းမႈ၊ လူမႈေရး ျပႆနာမ်ား အမ်ဳိးမ်ဳိး ခံစား လာခဲ့ၾကရ တာေၾကာင့္လည္း စီးပြားေရးအရ အဆင္းရဲဆံုး ႏိုင္ငံအျဖစ္ကို ေရာက္သြားခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ပိတ္ဆံုး အရွင္တုိ႔ ေနထုိင္တဲ့ တိုင္းျပည္ဟာ ဒီထက္မက ပိုမိုၿပီး ဆင္းရဲၾကေလမလားလုိ႔ စိုးရိမ္မဆံုး ျဖစ္မိပါတယ္။
Myanmar Thandawsint Newspaper