ျမနႏၵာရဲ႕ ၾကိဳးဆြဲဆရာ - ဇာဂနာ
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
-
7/10/2014 07:28:00 AM
၂၀၁၅မွာ ဘာျဖစ္မလဲ။ ၂၀၁၅ အလြန္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးကား အဘယ္နည္း။ ေမးခြန္းေတြက ျမႇားလို စူးနစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေျဖစရာ စကားမရွိ။ ေျဖဖို႔ခက္ေနသည္။ အေျဖကုိ မသိတာလည္း ျဖစ္၏။ ကၽြန္ေတာ့္အာ႐ုံေတြက ၂၀၁၅ ဆီမေရာက္။ မႏၲေလးသုိ႔သာ ေရာက္ေနသည္။ ေအာင္ေက်ာ္လည္း မခ်မ္းေအးႏုိင္ၿပီ။ အင္ၾကင္းတုိ႔လည္း ၾကာအံုႏွယ္ မပြင့္ႏုိင္ေတာ့။ ဆရာတင္၏ ျမနႏၵာသီခ်င္းကုိ ႀကိမ္ႀကိမ္ဖန္ဖန္ ရြတ္မိေနသည္။
“တကယ္ ေခတ္ေျပာင္းေတာ့မယ္ အမွန္ ဧ၀ကံမွာ တဖန္ ေရႊျမနႏၵာ သမ္းေသာ မန္းရိပ္ခုိ” တကယ္ ေခတ္ေျပာင္းၿပီလားေတာ့ မသိ။ ျမနႏၵာမွာ ဒဏ္ရာေတြႏွင့္။ ျမနႏၵာမွာ အမာရြတ္ေတြ ထင္ခဲ့ေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္မွာ ဘာသာေရး အေၾကာင္းျပသည့္ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ခဲ့တာ ႏွစ္ႏွစ္ ေက်ာ္ၿပီ။ ဆက္တုိက္ ဆက္တုိက္ ဆုိသလိုပင္။ ျဖစ္တုိင္းလည္း ဘာအေရးမွ မႀကီးသည့္ ျပႆနာကပင္ စေနေလသည္။ လူမႈကြန္ရက္ဟု ေခၚဆုိသည့္ Facebook ကစေသာ ျပႆနာခ်ည္း ျဖစ္ေန၏။ ရခုိင္ ျပည္နယ္ တစ္ခုလံုးကုိ ဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေစခဲ့တာလည္း Facebookက စတာပဲျဖစ္သည္။ Facebookကုိ အတည္ယူၿပီး ျပႆနာေတြကုိ ႀကီးထြားေစခဲ့သူေတြ၏ ေနာက္ကြယ္မွာ ႀကိဳးကုိင္သူ ရွိေနသည္ဟု ေျပာသာ ေျပာေနေသာ္လည္း ႀကိဳးဆဲြဆရာကုိ ယခုထက္တုိင္ မေတြ႕ရေသးေခ်။ အသက္ေတြကေတာ့ ေသကုန္ၿပီ။
ဒါဆုိရင္ ေမးခ်င္သည္။ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ကေန ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ထိ န၀တ၊ နအဖ အုပ္စုိးေနစဥ္က ဘာေၾကာင့္ ဒီျပႆနာေတြ မျဖစ္ခဲ့သနည္း။ လူေတြရွိလွ်င္ ျပႆနာေတြရွိရမည္။ ေယာက်္ားရွိလွ်င္ မိန္းမရွိရမည္။ မုဒိန္းမႈဆုိတာ ရွိခဲ့သည္။ ရွိေနသည္။ ရွိေလဦးမည္။ ဒါေပမ့ဲ န၀တေခတ္ တစ္ေလွ်ာက္၊ နအဖေခတ္ တစ္ေလွ်ာက္ မုဒိန္းမႈက စတင္ေသာ ခုလိုပဋိပကၡႀကီးေတြ မျဖစ္ခဲ့ေခ်။ (ဒီအခ်က္ကုိ အေရးအႀကီးဆံုး ေနရာမွာထားကာ သေဘာေပါက္ၾကေပးဖို႔ လိုပါသည္)
ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပဲြ က်င္းပၿပီးတာနဲ႔ ဒီလိုျပႆနာေတြ ဆက္တုိက္ဆက္တုိက္ ျဖစ္ခဲ့တာကလည္း ဒုတိယ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာသည္။ လူအုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေျခခံ စိတၱေဗဒကုိ နားလည္သူေတြက လူအုပ္ကုိ ေကာင္းေကာင္း အသံုးခ်ႏုိင္တာ မေမ့ၾကေစခ်င္။ ေဟာေျပာပဲြေတြ၊ ဇာတ္စင္ေတြ၊ ဂီတပဲြေတြ ေရွ႕က လူအုပ္ႀကီး၏ ေပါက္ကဲြလြယ္မႈကုိ သတိခ်ပ္ၾကဖို႔ လိုသည္။ တစ္ဦး တစ္ေယာက္တည္း ဆုိလွ်င္ မလုပ္၀ံ့ေသာ အလုပ္ကုိ လူအုပ္ႏွင့္ဆုိ လုပ္ေလ့ရွိၾက၏။ ျခင္ကုိေတာင္ မသတ္၀ံ့ေသာ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ကား သူမ၏ ႏုနယ္ လွပမႈႏွင့္မွ မလုိက္ဖက္ေအာင္ လူအုပ္ေရွ႕မွာ ေခါင္းျဖတ္ ရဲခဲ့ဖူးၿပီ။
တကယ္ေတာ့ ကမၻာမွာ လူအုပ္နဲ႔ပတ္သက္သည့္ စိတၱေဗဒ သေဘာကုိ ပံုစံေလးမ်ဳိးႏွင့္ ဖြင့္ဆုိသည္။
၁။ ေ၀ေလေလ လူအုပ္ပံုစံ
ဘာရယ္မဟုတ္၊ သူမ်ားေတြနဲ႔ ေရာေယာင္၀င္ပါလိုက္သည့္ သေဘာပင္။ အမ်ားေယာင္လို႔ ေယာင္အေမာင္ ေတာင္မွန္း ေျမာက္မွန္း မသိသူေတြပင္။
၂။ ၀တ္ေက်တန္းေက် လူအုပ္ ပံုစံ
မပါလွ်င္ မေကာင္းဘူးဟုဆုိကာ ၀င္ေရာသူေတြပင္။ သူတုိ႔မွာ ဘာခံစားခ်က္ ခံယူခ်က္ရွိလို႔မွ မဟုတ္။ မပါလိုက္လွ်င္ အျပစ္တင္ ခံရမွာစုိးတာႏွင့္ ၀င္ပါသူေတြ ျဖစ္၏။
၃။ ေဖာ္ထုတ္ဖြင့္ဟခ်င္သည့္ လူအုပ္ပံုစံ
ဒါကေတာ့ ရွင္းသည္။ မီဒီယာ ဖိႏွိပ္မႈေတြ ရပ္ေပးဖို႔၊ လယ္ေျမယာေျမ သိမ္းတာေတြ ျပန္ေပးဖုိ႔ စသည့္စသည့္ ျပႆနာေတြကုိ ရင္ဆုိင္ေနရေသာ သေဘာထားတူသူခ်င္း ေပါင္းမိၿပီး အမ်ားေရွ႕မွာ ဖြင့္ျပရဲသူမ်ား ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိလူအုပ္သည္ပင္လွ်င္ ဆန္႔က်င္ဖက္ တစ္ခုခုႏွင့္ ရင္ဆုိင္လိုက္ရပါက ေပါက္ကဲြလြယ္၊ ေသြးဆူလြယ္ တတ္သည္။ ဒီအခ်က္ကုိ သိသူေတြက လူအုပ္ထဲသုိ႔ အဖ်က္သမား ထည့္ေပးလိုက္ေလ့ရွိသည္။ ထုိ (အဖ်က္သမားအုပ္စု)က ေဘးတီးလိုက္သည္ႏွင့္ အဖ်က္လုပ္ငန္းေတြ စလုပ္ေတာ့၏။ သုိ႔ဆုိလွ်င္ လံုၿခံဳေရး အဖဲြ႕မ်ားက အေျခအေနကုိ ထိန္းသိမ္းရန္ဆုိေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ပစ္တာခတ္တာ၊ ဖမ္းတာဆီးတာ၊ အမိန္႔ထုတ္တာ၊ ကန္႔သတ္တာ အားလံုးလုပ္လုိ႔ ရေလၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ ၁၉၇၄၊ ၁၉၇၅၊ ဦးသန္႔၊ အလုပ္သမား အေရးအခင္းေတြကုိ ျပန္ၾကည့္ပါ။ ေတာ္၀င္ႏွင့္ ယုဇန ႐ုပ္ရွင္႐ုံႏွစ္႐ုံ ျပာက်ခဲ့ဖူးၿပီ။ သည့္ေနာက္ ပစ္ေတာ့ခတ္ေတာ့တာပဲ ျဖစ္၏။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တုန္းကေရာ ကုန္သြယ္ေရး႐ုံး လူအုပ္၀ုိင္းခဲ့တာ မေမ့သင့္။ ၿပီးေတာ့ တပ္က အာဏာသိမ္းပါေလေတာ့သည္။
၄။ သ႐ုပ္ေဆာင္ေကာင္းသည့္ လူအုပ္ပံုစံ
သူတုိ႔ဘာမွမျဖစ္။ ေနာက္လူေတြပါလာေအာင္ ေသြးေဆာင္သူမ်ား ျဖစ္သည္။ လူလိမ္ေတြလည္း ျဖစ္သည္။ ဒီလိုလူမ်ဳိး ၁၀၀ေလာက္က စလိုက္သည္ႏွင့္ လူအုပ္ႀကီး ပင္လယ္ေ၀သြားတတ္သည္။ ၁၉၈၈ခုႏွစ္က ေရကန္ကုိ အဆိပ္ခတ္တယ္ဆုိၿပီး အမူအရာေတြ ေကာင္းခဲ့တာေၾကာင့္ လူအုပ္ ႀကီး ေသြးဆူခဲ့ဖူးၿပီ။ ခုလည္း ရတနာပံု ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္မွာ အဲသလို အမူပုိေသာ ပလီတတ္ေသာသူေတြ ေရွ႕ကထြက္လာၿပီးမွ လူအုပ္က ေရာပါလာတာကုိ သတိျပဳေစခ်င္သည္။
ဒီေတာ့ ဒီလို လူအုပ္ပံုစံေတြ၏ စိတၱေဗဒသေဘာကုိ သိေနသူေတြက လူထုကုိ မေကာင္းသည့္ ဘက္က အသံုးခ်ၾကသည္။ သတၱဳခ်လွ်င္ နစ္နာရသူေတြကား ျပည္သူေတြသာ ျဖစ္သည္။ လွည့္စားခံရၿပီး ဘ၀ပ်က္တာလည္း ျပည္သူေတြပဲျဖစ္၏။ ျပႆနာ ဖန္တီးသူေတြကေတာ့ အျမတ္ထုတ္မွာပဲ ျဖစ္၏။
လူယံုသတ္လို႔ ေသသည္ဆုိေသာ ျမန္မာစကားကုိ မေမ့သင့္ပါ။ Facebook ေပၚကေန လူေတြ ယံုၾကည္ေလာက္ေအာင္ ဟိတ္ဟန္ေကာင္းေသာ သတင္းစာမ်က္ႏွာ ဖန္တီးတာ လြယ္ပါတယ္။ ထုိ႔အတူ ထုိသတင္း စာမ်က္ႏွာကေန ျပည္သူေတြ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ပန္းလို႔ေသေအာင္ ယုတ္ညံ့တာမ်ဳိးကို သတိျပဳၾကေစခ်င္သည္။ သင္ခန္းစာ ယူၾကေစခ်င္သည္။ စိတ္မေကာင္းပါဘူးဆုိေသာ စကားတစ္ခြန္းထဲ အတြက္ မလံုမၿခံဳ က်ီးလန္႔စာ စားေနလိုက္ၾကရေသာ ျပည္သူတုိ႔ဘ၀ ေပးလုိက္ရတာ တန္ပါရဲ႕လား။
ထုိ႔ထက္ပုိၿပီး တုိးလာႏုိင္ေသာ အေျခအေနေတြကုိ တင္ႀကိဳ သတိေပးခ်င္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားလည္း သတိျပဳေပးေစလိုပါသည္။ ျပည္သူေတြလည္း သတိထားေစခ်င္ပါသည္။ ဒါေတြသည္ ႀကံဳေနၾကပဲေလဆုိၿပီး ေပါ့ေပါ့ မထားေစလိုပါ။
၁။ မီဒီယာ အားေကာင္းလာမႈကုိ အသံုးခ်ကာ လူေတြ လြယ္လြယ္ယံုေစႏုိင္ေလာက္သည့္ ျပႆနာမ်ားကုိ ေမႊးတတ္ပါသည္။
၂။ ကုိးကြယ္ရာ ဘာသာေရးကုိ (အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ)ကုိ အေျခခံၿပီး ျပႆနာေပၚေအာင္ လုပ္တတ္သည္။
၃။ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားကုိ အေျခခံၿပီး ျပႆနာေပၚေအာင္ လုပ္တတ္ပါသည္။
၄။ အရပ္ဖက္ အဖဲြ႕အစည္းမ်ားကုိ အေျခခံၿပီး ျပႆနာေပၚေအာင္ လုပ္တတ္ပါသည္။
၅။ အစုိးရ၏ အားနည္းေသာ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ားကုိ အသံုးခ်ကာ ျပႆနာေမႊးတတ္ပါသည္။
သုိ႔ဆုိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သတိခ်ပ္စရာေတြ မ်ားေနတာကုိ ဂ႐ုျပဳမိမည္ထင္ပါသည္။ ေရြးေကာက္ပဲြ နီးလာလွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ဓားစာခံလုပ္စရာကိစၥ ေပၚလာလွ်င္ျဖစ္ေစ ျပည္သူကုိ အသံုးခ်တာေတြ၊ မ်က္ေစ့ လ်င္လ်င္ထားဖို႔ လိုပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ ေအးၿငိမ္းေစခ်င္သည္။ မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေနသူေတြကုိလည္း ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။ ကုိယ္ေမႊးတဲ့မီး ကုိယ့္ကုိျပန္ေလာင္ေတာ့မွ ဘုရားတလို႔ မရႏုိင္ပါ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔လက္ကုိ ျမင္ပါတယ္ဗ်ာဟု ေျပာလိုက္ပါရေစ။
ဇာဂနာ
http://www.tomorrow.com.mm/
