ေယာနိေသာမနသိကာရ၊ စိတ္သက္သာရာ ရေစေၾကာင္း နည္းလမ္းေကာင္းမ်ား

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 10/25/2013 08:44:00 AM


သီတင္းကြၽတ္ လျပည့္ေန႔က ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္တြင္ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္း သူမ်ားအား ေတြ႕ရစဥ္
လူသည္ က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာ လိုၾကသည္။ အလုပ္အကိုင္ အဆင္ေျပခ်င္တာ သဘာ၀က်ပါသည္။ မျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ရၿပီး ျဖစ္ခ်င္တာ မျဖစ္ရသည့္အခါ စိတ္ပ်က္မိ၊ ၀မ္းနည္း မိတာလည္း သဘာ၀ က်ပါသည္။ ကိုယ့္ဆႏၵ မျပည့္သည့္အခါ မၿဖံဳဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေနလို႔ မျဖစ္ပါ။ ဆႏၵမျပည့္၀ သည့္အခါ ၀မ္းနည္း စိတ္ပ်က္ျခင္းသည္ သဘာ၀ က်ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ထခုန္ကေနသူ ရႇိပါက ႐ူးေနသူ (သို႔) တကယ္ဆႏၵ မရႇိသူ၊ ဟန္ေဆာင္သူသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
သို႔ရာတြင္ ပံုမႇန္လူသားမ်ား ဆႏၵမျပည့္သည့္အခါ ႏႇစ္မ်ိဳးႏႇစ္စား ကြဲျပားစြာ တံု႔ျပန္သည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။
ပထမ အမ်ိဳးအစား (သို႔မဟုတ္) ေယာနိေသာမနသိကာရ ရႇိသူမႇာ ၀မ္းနည္းသည္။ သို႔ေသာ္ မပူေဆြးပါ။ စိတ္ပ်က္သည္။ စိတ္ဓာတ္မက်ပါ။ စိတ္အေႏႇာင့္အယႇက္ ျဖစ္သည္။ ေဒါသမျဖစ္ပါ။ ဒုတိယ အမ်ိဳးအစား (သို႔မဟုတ္) ေယာနိေသာမနသိကာရ မရႇိသူသည္ ၀မ္းနည္း႐ံုမက ပူေဆြးသည္။ စိတ္ပ်က္႐ံုထက္ ပိုမိုၿပီး စိတ္ဓာတ္ အလြန္အမင္း က်ဆင္းသည္။ စိတ္အေႏႇာင့္အယႇက္ ျဖစ္႐ံုသာမက သာလြန္စြာ မိမိကိုယ္ (သို႔မဟုတ္) သူတစ္ပါးကို ေဒါသျဖစ္သည္။
ထိုပထမ အမ်ိဳးအစား လူမ်ားႏႇင့္ ဒုတိယ အမ်ိဳးအစား လူမ်ား၏ တံု႔ျပန္ခံစားပံုမ်ား တူမေယာင္ႏႇင့္ ကြဲျပားမႈမ်ား ရႇိေနသည္။ အႏုအရင့္ ကြာသည္။ အတိမ္အနက္ ျခားနားသည္။ ပထမ အုပ္စုသည္ ၀မ္းနည္းစိတ္ပ်က္၊ စိတ္အေႏႇာင့္အယႇက္ ရႇိေသာ္လည္း ေျဖသာမႈ ရႇိသည္။ ေၾသာ္ ဘယ္တတ္ႏုိင္မလဲဟု ေတြးသည္။ ၿပီးေနာက္ ငါဒီအခက္အခဲကို ဘယ္လို ေက်ာ္လႊားရမလဲ။ ဒီဆႏၵျပည့္ေအာင္ ဘာလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲဟု အၾကံထုတ္သည္။ ပိုမိုႀကိဳးစားလာသည္။ အျပဳသေဘာ ေဆာင္ေသာ တိုးတက္မႈႏႇင့္ ရည္မႇန္းခ်က္ ပန္းတုိင္သို႔ ဦးတည္ေရြ႕လ်ား၏။
ဒုတိယ အုပ္စုမႇာမူ ၀မ္းနည္း႐ံုထက္ သာလြန္ေသာ ျဖည္မဆည္ ႏုိင္ေအာင္ ပူေဆြးမႈ ျဖစ္၏။ စိတ္ပ်က္႐ံုထက္ တစ္ဆင့္ပိုေသာ စိတ္ဓာတ္ က်ဆင္း၏။ စိတ္အေႏႇာင့္အယႇက္ ျဖစ္႐ံုမက ေပါက္ကြဲမႈ၊ မေက်နပ္မႈ၊ ေဒါသမ်ား မိမိကိုယ္ အေပၚတြင္ လည္းေကာင္း၊ သူတစ္ပါး အေပၚတြင္ လည္းေကာင္း ျဖစ္ေပၚတတ္၏။ ထုိသူမ်ားသည္ မိမိမူရင္း ဆႏၵကို ဦးတည္သည့္ လမ္းေၾကာင္းေပၚမႇာ ဆက္ေလွ်ာက္လိုစိတ္၊ တိုးတက္မႈ ပန္းတိုင္သို႔ ၾကံစည္အားထုတ္မႈမ်ား ဆိတ္သုဥ္း၏။ အပ်က္သေဘာသို႔ ဦးတည္ေလ၏။ မေျဖႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္၏။ စိတ္ခံစားမႈ ေ၀ဒနာရ၏။
ပထမ အုပ္စုႏႇင့္ ဒုတိယ အုပ္စုသည္ က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာ ေအာင္ျမင္လိုေသာ ဆႏၵခ်င္း တူေသာ္လည္း ပထမ အုပ္စု၏ ဆႏၵသည္ အေကာင္းေတြသာ ျဖစ္ခ်င္သည္။ မေကာင္းတာ မျဖစ္ခ်င္။ ဒုတိယ အုပ္စုမႇာမူ ထို႔ထက္လြန္ကဲၿပီး အေကာင္းေတြသာ ျဖစ္ရမယ္၊ မေကာင္းတာ မျဖစ္ရဘူးဟု တန္ခိုးရႇင္ဆန္ဆန္ အမိန္႔ေပး ေတာင္းဆိုမႈမ်ား စိတ္သႏၲာန္၌ သိမ္ေမြ႕စြာ ကိန္းေအာင္း ေနေလသည္။
အထက္ပါ ေဆးခါး ႏႇစ္ခြက္သည္ ျဖစ္ရမယ္၊ မျဖစ္ရဘူး ဆိုေသာ ေရာဂါလကၡဏာအား ျဖစ္ခ်င္တယ္၊ မျဖစ္ခ်င္ဘူး ဆိုေသာ ပံုမႇန္လကၡဏာသို႔ ေျပာင္းလဲေစပါသည္။ မိမိ ေမ့ေလ်ာ့ေနေသာ ေလာက၏ အေၾကာင္းအခ်က္၊ သဘာ၀၏ အမႇန္တရားမ်ားအား သတိရေစပါသည္...
ျဖစ္ခ်င္တယ္၊ မျဖစ္ခ်င္ဘူးသည္ သဘာ၀က်၏။ ျဖစ္ရမယ္၊ မျဖစ္ရဘူး ဆိုေသာ ဆႏၵအဆင့္မႇာ ျပင္းျပလာၿပီး အမိန္႔ေပး ေတာင္းဆိုမႈ ဆန္ဆန္ ျဖစ္ေပၚလာေလ၏။ မိမိ၌ ျဖစ္ခ်င္ေသာ (သို႔မဟုတ္) မျဖစ္ခ်င္ေသာဆႏၵ တစ္ခုရႇိသည္ ဆိုပါစို႔။ ၎ဆႏၵသည္ တစ္သမတ္တည္း ရႇိသည္မဟုတ္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ အားေပ်ာ့ၿပီး တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ အားျပင္းလာသည္။ ဆႏၵျပင္းျပျခင္းသည္ တက္ႂကြမႈ၊ ႀကိဳးစားမႈကို ျဖစ္ေစသည္။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္ခ်င္တာမႇန္သမွ် ျဖစ္ရမယ္၊ မျဖစ္ခ်င္တာေတြ မျဖစ္ရဘူး ဟူေသာ စိတ္ေပၚေပါက္လွ်င္ ေယာနိေသာမနသိကာရ ပ်က္စီးေလ၏။ အစိုးမရျခင္း အနတၲကို ဖီလာဆန္႔က်င္၏။ ထို႔အတြက္ အဆင္မေျပေသာ ရလဒ္ထြက္သည့္အခါ ၀မ္းနည္း႐ံုမက ပူေဆြးေလ၏။
စိတ္အေႏႇာင့္အယႇက္ ျဖစ္ျခင္းမႇ ကင္းေ၀းရမည့္အစား ေဒါသထြက္ေလ၏။ ေၾသာ္ ဘယ္တတ္ႏုိင္မလဲဟု မေျဖႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ရေလျခင္းဟု ခံစားေလ၏။ ထိုမတရား ဆႏၵလြန္လာၿပီး ရင္ထဲ၌ မိမိျဖစ္ခ်င္တာ (သို႔မဟုတ္) မျဖစ္ခ်င္တာကို အမိန္႔ေပး ေတာင္းဆိုမႈ ကိန္းထားေသာ ထိုလူအုပ္စုသည္ အဆင္မေျပ ရလဒ္ႏႇင့္ ၾကံဳရသည့္အခါ မိမိတို႔ကိုယ္၌ ထုိသို႔ သဘာ၀လြန္ ဆႏၵျပင္းမ်ား ကိန္း၀ပ္ေနသည္ကို မသိပါ။ ထိုအခ်ိန္၌ ထင္ရႇားစြာ ျဖစ္ေပၚေနသည္က စိတ္ဓာတ္ က်ဆင္းေသာ စိတ္မ်ား၊ ပူေဆြးမႈမ်ားႏႇင့္ တစ္ခါတစ္ရံ ေဒါသၾကမ္းမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ သူတို႔၏ အေတြးမ်ားသည္လည္း အဆိုးျမင္လာ၏။ အျပဳအမူ မ်ားသည္လည္း အဖ်က္သေဘာ ေဆာင္လာ၏။ သူတို႔၏ မူလဆႏၵ၊ ပန္းတုိင္မႇ ေ၀းကြာရာသို႔သာ ေရြ႕လ်ား ေလေတာ့သည္။
ထိုသို႔ ျပင္းျပေသာ စိတ္ခံစားခ်က္ အဆိုးမ်ား၏ တရားခံကား ရင္ထဲ၌ ကိန္းေနေသာ အစြန္းေရာက္ေအာင္ ျမႇင့္တင္ထားေသာ ျဖစ္ရမယ္၊ မျဖစ္ရဘူး ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ျဖစ္ေနသည္ကို လံုး၀မျမင္တတ္ပါ။ ထိုသူတို႔ကို တည့္မတ္ေပးရန္ ေဆးကား ႏႇစ္မ်ိဳးရႇိ၏။ ေဆးကား ခါးပါ၏။ သို႔ေသာ္ ဤေဆးခါးကို မသံုးစြဲပါက ရင္ထဲက တရားခံ ျဖစ္ရမယ္၊ မျဖစ္ရဘူး ဟူေသာ တန္ခိုးရႇင္၊ အာဏာရႇင္၊ ဆႏၵမ်ား မေပ်ာက္ပါ။ ၎တန္ခိုးရႇင္၊ အာဏာရႇင္ ဆႏၵမ်ားႏႇင့္ အဆင္မေျပ ရလဒ္ႏႇစ္ခု ပူးေပါင္းရန္ ေမြးဖြားလာေသာ စိတ္ဓာတ္က်မႈ၊ ေဒါသႀကီးမႈမ်ားလည္း ေပ်ာက္ရန္မရႇိပါ။
ယခုေဆးခါး ႏႇစ္ခြက္ နမူနာျပ၍ တုိက္ပါမည္။
(၁) ခင္ဗ်ား/ငါ စာေမးပြဲ ေအာင္ရမယ္လို႔ ဘယ္ဥပေဒ ျပ႒ာန္းထားလဲ၊ ခင္ဗ်ား/ ငါ လိုခ်င္တဲ့ အလုပ္အၿမဲ ရရမယ္လို႔ ဘယ္ဘုရားက ေဟာထားလဲ၊ ခင္ဗ်ား/ငါ ကို လူေတြက အၿမဲခ်စ္ခင္ ႐ိုေသရမယ္လုိ႔ ဘယ္မႇာ ေက်ာက္ထက္ အကၡရာ တင္ထားလဲ၊ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ရမယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ၊ ခင္ဗ်ား/ငါ ႀကီးေတာ္ မေသရဘူးလို႔ ဘယ္တန္ခိုးရႇင္က အမိန္႔ထုတ္ထားလဲ၊ ခင္ဗ်ားခ်စ္သူက ခင္ဗ်ားကို အၿမဲခ်စ္ေန ရမယ္လို႔ ဘယ္မႇာ ဥပေဒ ျပ႒ာန္းထားလဲ။
(၂) လူဆိုတာ ေသမ်ိဳးဆိုတာ မသိဘူးလား၊ လူမႇန္ရင္ ေရာဂါျဖစ္တတ္တယ္ ဆိုတာ ေမ့ေနလား၊ ေလာကဓံဆိုတာ ေလာကထဲမႇာ ေနတဲ့သူေတြ မလြဲမေသြ ၾကံဳရတယ္ဆိုတဲ့ အမႇန္တရားကို ေမ့ေနရၿပီလား။ ေလာကရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြကို ဘာလို႔ ေမ့ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ရသလဲ။
အထက္ပါ ေဆးခါး ႏႇစ္ခြက္သည္ ျဖစ္ရမယ္၊ မျဖစ္ရဘူး ဆိုေသာ ေရာဂါလကၡဏာအား ျဖစ္ခ်င္တယ္၊ မျဖစ္ခ်င္ဘူး ဆိုေသာ ပံုမႇန္လကၡဏာသို႔ ေျပာင္းလဲေစပါသည္။ မိမိ ေမ့ေလ်ာ့ေနေသာ ေလာက၏ အေၾကာင္းအခ်က္၊ သဘာ၀၏ အမႇန္တရားမ်ားအား သတိရေစပါသည္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အဆင္မေျပသည့္ ရလဒ္ႏႇင့္အညီ ေဆးေဖာ္ ေသာက္ၾကပါေလ။

eleven