သမၼတႀကီးအလိမ္ခံရတဲ့ ပြဲ
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
-
1/30/2014 03:28:00 PM
(၁၆.၁.၂ဝ၁၄ - ၾကာသပေတးေန႔ထုတ္ “စံေတာ္ခ်ိန္ ေန႔စဥ္သတင္း စာ” တြင္ ဘို(ဆင္တလည္)မွ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့သည့္ “သမၼတႀကီးအလိမ္ခံရတဲ့ ပြဲႀကီးလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါတယ္။ သန္း ၆ဝ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္ကို ကယ္တင္ၾကပါ။” ဟူေသာ ေဆာင္းပါးအား တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။)
နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)ကို ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ (၁) ရက္ေန႔မွာ စာေရးဆရာ၊ ဒါ႐ိုက္တာ ဘဘ ဦးသုခ စတင္တည္ေထာင္ သည္။ ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္အကယ္ဒမီ ေက်ာ္သူက အႏုပညာသက္ တမ္း (၁၆) ႏွစ္နီးပါး ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ အခ်ိန္အထိ မိဘျပည္သူ ပရိသတ္မ်ား ခ်ီးျမႇင့္ေသာ အႏုပညာေငြမ်ားျဖင့္ မိသားစုစားဝတ္ေနေရး အျပင္ သားသမီးေတြကိုလည္း ပညာတတ္မ်ားျဖစ္လာေအာင္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ ေပးႏုိင္ခဲ့သည့္အတြက္ ပရိသတ္မ်ားကို ေက်းဇူးဆပ္ သည့္အေနျဖင့္ သူ၏ေက်းဇူးရွင္ဆရာျဖစ္ေသာ ဘဘ ဦးသုခထံ အလွဴေငြမ်ား သြားေရာက္လွဴဒါန္းခဲ့ရာမွ စတင္ကာအသင္းတြင္ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ၂ဝဝ၈ မွ စတင္ကာ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္)ကို ဥကၠ႒ ဦး ေဆာင္ေနေသာ ဦးေက်ာ္သူႏွင့္ လတ္တေလာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအခင္းအက်င္းႏွင့္ ပရဟိတဆိုင္ရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စံေတာ္ခ်ိန္က ေမးျမန္းခဲ့သည္မ်ားမွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
ေမး- ပရဟိတလုပ္ငန္မ်ား အမ်ားအျပား ေပၚထြက္လာမႈအေပၚမွာ မွတ္ခ်က္စကားေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ- ဒီလိုအသင္းအဖြဲ႔ေတြ ေပၚေပါက္လာတာဟာ တုိင္းျပည္အတြက္
ေကာင္းတယ္။ မဂၤလာလည္းရွိပါတယ္။ တုိင္းသူျပည္သားေတြ အတြက္လည္း အမ်ားႀကီး အကူအညီရတာေပါ့။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာ လူမ်ဳိးေတြအတြက္ လည္း အင္မတန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ အလုပ္ေတြမို႔ မဂၤလာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ဳိ႕အသင္းအဖဲြ႔ေတြက ပရဟိတ ဆိုတာကို အေၾကာင္းျပၿပီး မိမိနာမည္ႀကီးခ်င္လို႔၊ အၾကည္ညိဳခံခ်င္လို႔။ ဒီထက္ဆိုး တာက အမ်ားအလွဴေငြကို မိမိကိုယ္က်ဳိးအတြက္ အလဲြသံုးစား လုပ္ပစ္ၾကတယ္။ ဒါဟာ အတၱႀကီးခ်င္းပဲ။ အဲဒီလို အတၱေတြနဲ႔ဆို ပရဟိတ လုပ္ငန္းေတြကို မလုပ္ၾကပါနဲ႔။ အတၱႀကီးတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ အဆိုးေတြနဲ႔ ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြကို မလုပ္ၾကတာ အေကာင္းဆံုးပဲလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ရပ္ရြာျပည္သူလူထု အမ်ားအက်ဳိးသယ္ပိုးခ်င္လို႔ လုပ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာအင္မတန္ ေကာင္းပါတယ္။ အဲဒီလို အမ်ားေကာင္းက်ဳိးအတြက္မဟုတ္ဘဲ လူတစ္ေယာက္၊ အသင္းအဖဲြ႔ ေကာင္းစားဖို႔ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ပရဟိတဆိုတာကိုအသံုးခ်ၿပီး ထူေထာင္ၾကမယ္ဆိုရင္ အမွားႀကီးမွားၾက လိမ့္မယ္လို႔ သတိေပးေျပာ ခ်င္ပါတယ္။
ေမး- ပရဟိတအမ်ားအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္ေနသူေတြကို ဘယ္လိုစိတ္ဓာတ္မ်ဳိး ထားရွိသင့္သလဲဆိုတာ ေျပာျပေပးပါလား။
ေျဖ- ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာဆိုတဲ့ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးကို လက္ကိုင္က်င့္သံုး ရမယ္။ ကိုယ့္မွာရွိေနတဲ့ အတၱေတြကို လံုးဝမရွိေတာ့ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ အမ်ားအက်ဳိး လုပ္ေဆာင္တဲ့အခါ ကိုယ့္အတၱမပါဘဲ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ရမယ္။ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ဆို ကိုယ္ဘယ္ ေလာက္အထိ ေပးဆပ္ႏုိင္လဲ။ အနစ္နာခံႏိုင္လဲ။ ဒီလိုပရဟိတအမ်ားအက်ဳိး လုပ္ၾကတဲ့အခါမွာ အတိုက္အခိုက္ေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ရတတ္ပါ တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆို ဘဝပ်က္ေလာက္ေအာင္အထိ အတိုက္အခံေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခက္အခဲေတြကို သစၥာတရားနဲ႔ေက်ာ္လႊားႏုိင္ရမယ္။ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ အေပၚလည္း သစၥာရွိရမယ္။ ပရိဟတအမ်ားအက်ဳိးကိုသယ္ ပိုးတယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ရမယ္။ သစၥာတရားဆိုရဲရမယ္။ ကူညီတဲ့ေနရာမွာ လည္း ေစတနာကအေရးႀကီးတယ္။ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ စာနာစိတ္ရွိရ မယ္။ လူမ်ဳိးဘာသာကဲြျပားေနလုိ႔ ငါတို႔လူမ်ဳိးပဲကူညီမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ထား မ်ဳိးမရွိရဘူး။ လူမ်ဳိးဘာသာ ဘယ္လိုပဲကဲြျပားပါေစ။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေ႐ြး။ မိတ္ေဆြရန္သူ မခဲြျခားဘဲ လူသား အခ်င္းခ်င္း ကူညီရမယ္။ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတဲ့ လူသားတုိင္းကို ကူညီရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ထားမ်ဳိးထားရွိဖို႔က အေရးႀကီးတယ္။
ေမး- ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေနရာေဒသအႏွံ႔မွာရွိေနၾကတဲ့ ပရဟိတအသင္း အဖဲြ႔ေတြက ျပည္သူလူထုရဲ႕ အခက္အခဲေတြကို ေျဖရွင္းႏိုင္ဖို႔ လံုေလာက္မႈရွိတယ္လို႔ ထင္ပါသလား။
ေျဖ- လံုေလာက္မႈကေတာ့မရွိပါဘူး။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က ပရဟိတ အသင္းအဖဲြ႔ေတြဆိုရင္ အသင္းအဖဲြ႔ ထူ ေထာင္ၾကဖို႔အတြက္ အခက္ အခဲေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ေနရတယ္။ အလွဴေငြေၾကး အခက္အခဲက အစ သြားလာေရး လြယ္ကူႏုိင္ေအာင္ ေမာ္ေတာ္ကားေတြလိုအပ္မယ္။ နိဗၺာန္ယာဥ္ လူနာတင္ကား ေတြျပည့္စံုမွ အမ်ားျပည္သူလူထုကို ထိထိေရာက္ေရာက္ကူညီႏုိင္ၾကမွာ။ ဒီလို ျပည့္စံုဖို႔ကလည္း အဓိကလိုအပ္ခ်က္က အစိုးရဘက္က ပံ့ပိုးကူညီမႈေတြလိုအပ္ပါတယ္။ မပံ့ပိုးေပးတဲ့အျပင္ အစိုးရဘက္က တားျမစ္တာတို႔ ေႏွာင့္ေႏွး ၾကန္႔ၾကာေအာင္လုပ္တာေတြ၊ ပိတ္ဆို႔တာေတြလုပ္ေနရင္ ပရဟိတ အသင္းအဖဲြ႔ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲမ်ားမ်ား ျပည္သူေတြအတြက္ ထိေရာက္ေအာင္ ကူညီႏုိင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ အစိုးရအေနနဲ႔ ပရဟိတ အသင္းအဖဲြ႔ေတြ ေပၚမွာ နားလည္မႈရွိရမယ္။ ပရဟိတအဖဲြ႔ဆိုတာက ႏုိင္ငံေရးလုပ္တဲ့အဖဲြ႔အစည္း၊ ပါတီေထာင္တာမဟုတ္ဘူး။ အမ်ား အက်ဳိးအတြက္ ကိုယ့္က်ဳိးစြန္႔ၿပီး လုပ္ေနၾကတဲ့သူေတြပါ။ ပရဟိတ လူမႈကူညီေရး သက္သက္လုပ္ ေနၾကတဲ့အဖဲြ႔အစည္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ဒီလိုအဖဲြ႔အစည္းေတြကို အစိုးရအေနနဲ႔ ေလ်ာ့သင့္တာ ေလ်ာ့ ေပးသင့္ပါတယ္။ ပရဟိတအဖဲြ႔အစည္းဆိုတာလည္း ႏွစ္မ်ဳိးရွိပါ တယ္။ ျပည္တြင္းက အလွဴေငြနဲ႔ ရပ္တည္ေနၾကတဲ့ လူမႈေရးအဖဲြ႔ ေတြရွိၾကသလို၊ ျပည္ပက ႏုိင္ငံျခားေရးေထာက္ပံ့ေငြနဲ႔ ရပ္တည္ေနၾက တဲ့ INGO ႏွင့္ NGO အဖဲြ႔အစည္းေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ျပည္ပႏုိင္ငံျခား ေထာက္ပံ့ေငြေတြနဲ႔ ရပ္တည္ေနၾကတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းေတြ ကိုေတာ့ အစိုးရကစည္း မ်ဥ္းစည္းကမ္းအတုိင္း လုပ္သင့္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ျမန္မာျပည္ကလွဴတဲ့ အလွဴေငြေတြနဲ႔ ရပ္တည္ေနၾကတဲ့ လူမႈေရးပရဟိတအဖဲြ႔အစည္းေတြကို ေငြေၾကးရွင္း တမ္း အတိအက်အမွန္ရွိေနရင္ အစိုးရအေနနဲ႔ စည္းကမ္းပိုင္းဆိုင္ရာ တားျမစ္တာေတြ ဘာမွလုပ္စရာ မလို ေတာ့ဘူး။ မမွန္မကန္လုပ္ၿပီး လူမႈေရးေဖာက္ျပန္ခဲ့ရင္လည္း တရားဥပေဒရွိတယ္။ ဥပေဒအတုိင္း စီရင္သြား လိမ့္မယ္။ ဒီလိုျပည္ပကေထာက္ပံ့ေနတဲ့ ေဒၚလာေငြေတြနဲ႔ ရပ္တည္ေနၾကတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုေလာက္ ေမးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ ျပည္သူက ေဒၚလာ ေငြတစ္သိန္း ေထာက္ပံ့ အလွဴေငြ ရတယ္ဆိုပါေတာ့။ ျပည္သူလူထုအက်ဳိး အတြက္ကို ေဒၚလာေငြ ဘယ္ႏွစ္ေသာင္း၊ ဘယ္ႏွစ္ေထာင္ေလာက္ မ်ား အသံုးခ်ၿပီးၿပီလဲလို႔ ေမးခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ့္အိတ္ထဲတာ ေဒၚလာ ဘယ္ေလာက္ရွိေနၿပီလဲဆိုတာ ျပန္ၿပီး သံုးသပ္ဖို႔ေတာ့လိုေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အသင္းကိုလည္း ဟုိတေလာက ျပည္ပက အထူးကု ဆရာဝန္ႀကီးေတြ လာတယ္။ သူတုိ႔က ဧရာဝတီတိုင္းဘက္က ျပည္သူလူထုေတြကို အခမဲ့ ေဆးလာေရာက္ကုသေပးတဲ့အဖြဲ႔ ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ျပန္ခါနီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အသင္းကိုလာၿပီး သူတို႔ အသံုးျပဳခဲ့ၿပီး ပိုလွ်ံေနတဲ့ ေဆးဝါးေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔အသင္း ကိုလာလွဴတယ္။ အဲဒီအလွဴနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အစိုးရအဖြဲ႔က လူႀကီး တစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အသင္းကို ဒီလိုေဆးဝါးေတြ သြားလွဴ တယ္ဆိုရင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ခင္ဗ်ားတို႔ ျမန္မာျပည္ကို လာဖို႔ အခက္ေတြ႔သြားမယ္ဆိုၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္သလိုေျပာတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ သိခဲ့ရတယ္။ ဒါေတြဟာ လူသားခ်င္း စာနာစိတ္ကင္းမဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ ပဲ။ အဲဒီေတာ့ အစိုးရက တရားဝင္ဆိုင္းဘုတ္ တပ္ၿပီး ေၾကျငာထားတဲ့ “ႏိုင္ငံျခားခရီးသြား ဧည့္သည္မ်ားကိုကူညီပါ။” ဆိုတဲ့ စာသားကို ဘယ္မွာသြားထားေတာ့မွာလဲ။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ လူမႈေရးအသင္းအဖဲြ႔ေတြ တကယ္ကို ကိုယ္ထူကိုယ္ထစနစ္နဲ႔ လုပ္ေနၾကတဲ့ အရပ္ဖက္ လူမႈေရးအဖဲြ႔အစည္းေတြ ေပါင္းစံုအစည္း အေဝးလုပ္တဲ့အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြမွာ တန္ဖိုးႀကီးဟိုတယ္ ေတြငွားၿပီး အစည္းအေဝးလုပ္ႏုိင္ၾကတဲ့ အဆင့္မရွိဘူး။ မလုပ္ဘူး ဆိုတာကလည္း ျပည္သူလူထုက အမ်ား အက်ဳိးအသံုးျပဳဖို႔ လွဴဒါန္း ထားၾကတဲ့ေငြေတြကို အလဟသဟိုတယ္ေတြကို ေပးသံုးၿပီးလုပ္ရတဲ့ အေနအထား မ်ဳိးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ပါဘူး။ ကိုယ့္အသင္းမွာ လုပ္ခ်င္လုပ္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ေက်ာင္းမွာ လုပ္ခ်င္ လုပ္မယ္။
ေမး- အစိုးရဖဲြ႔စည္းတဲ့ လူမႈေရးအသင္းေတြနဲ႔ ပုဂၢလိက အရပ္ဖက္ လူမႈေရးအသင္းေတြၾကားမွာ ကြာျခားခ်က္ေတြ ရွိပါသလား။
ေျဖ- ကြာျခားခ်က္ရွိပါတယ္။ အစိုးရဘက္အဖဲြ႔အစည္းဆိုရင္ ႀက့ံခိုင္ေရးက ထူေထာင္ထားတဲ့ အဖဲြ႔ေတြရွိ တယ္။ သူတို႔ဘာေတြ ဘယ္လိုလုပ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္အဖဲြ႔က ျပည္သူလူထုအေပၚမွာ ထိထိေရာက္ေရာက္ကူညီေန သလဲဆိုတာ ျပည္သူလူထုကသာ အသိဆံုးပါ။ ဘယ္အဖဲြ႔အစည္းကေတာ့ ဟန္ေဆာင္ လုပ္ေနတယ္ ဆိုတာက အစ ဒါဟာကိုယ့္အတြက္လုပ္ေနတာလား။ အမ်ားေကာင္း က်ဳိးအတြက္ လုပ္ေနတာလားဆိုတာကို ျပည္သူ လူထုကပဲ ဆံုးျဖတ္ ေပးလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္သန္႔ဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာ အဲဒါကိုေျပာတာ။ လူမႈေရးသစၥာဆိုရဲဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။
ေမး- အစိုးရအဖဲြ႔က အရပ္ဖက္လူမႈအဖဲြ႔အစည္းေတြကို ဘယ္လိုကူညီ မႈေတြ ေပးသင့္သလဲ။
ေျဖ- လူမႈေရးအဖဲြ႔အစည္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ျမန္မာျပည္သူ လူထုကလွဴဒါန္းၾကတဲ့ အလွဴေငြေတြနဲ႔ ရပ္တည္ ေနၾကတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းကိုတစ္မ်ဳိး၊ ျပည္ပက ႏုိင္ငံျခားဝင္ေငြနဲ႔ ရပ္တည္ေနၾကတဲ့ အဖဲြ႔အစည္း ေတြကိုတစ္မ်ဳိး၊ ႏွစ္မ်ဳိးခဲြျခားျမင္သင့္တယ္။ အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖဲြ႔အစည္းေတြက အစိုးရမဟုတ္ေသာ အရပ္ဖက္လူမႈ အဖဲြ႔အစည္းေတြပါ။ အစိုးရခ်ဳပ္ကိုင္မႈ မရွိသင့္ေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဒီျပည္ပ ႏုိင္ငံျခားေဒၚလာ ေထာက္ပံ့ လွဴဒါန္းေငြေတြနဲ႔ ရပ္တည္ေနၾကတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းေတြကို ျပည္ထဲေရး လက္ေအာက္မွာ ထားသင့္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အရပ္ဖက္အဖဲြ႔အ စည္းေတြဘက္ကို ထားဖို႔မလိုအပ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔အဖဲြ႔ေတြက ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးကို လက္ကိုင္က်င့္ သံုးေနၾကတဲ့အဖဲြ႔ေတြပါ။ ျမတ္စြာရဲ႕ တရားကိုက်င့္သံုးေနၾကတဲ့ ဒီအဖဲြ႔ေတြကို စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ ေဘာင္ေတြနဲ႔လာ ၿပီးခ်ဳပ္ ကိုင္ေနမယ္ဆိုရင္ ပုဂံျပည္က မႏူဟာဘုရားလို ျမတ္စြာဘုရား အက်ဥ္းခ်ထားသလိုျဖစ္လိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူမႈေရး လုပ္တယ္ဆို တာ အလွဴေငြေတြကို စနစ္တက်သံုးၿပီးေတာ့ စာရင္းစစ္နဲ႔လုပ္ၾကၿပီး အတြင္းစာရင္းစစ္၊ အျပင္ စာရင္းစစ္ေတြနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ ေငြစာရင္း ရွင္းတမ္းေတြကို လစဥ္တုိင္းတုိင္း၊ ၿမိဳ႕နယ္၊ ရပ္ကြက္ အကုန္လံုး အာဏာပိုင္အဖဲြ႔အစည္းေတြဆီ ပို႔ေပးေနရတယ္။ ဒီလိုပို႔ေပးေန ရတာကကၽြန္ေတာ္ တို႔ကို အျမင္ရွင္းဖုိ႔လိုတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖဲြ႔က ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူကို တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ကူညီေနတာ။ အျမင္ မ႐ွင္းဘဲနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ကို S.B ေထာက္ လွမ္းေရးေတြလုိက္တယ္။ လိုက္ၿပီးေတာ့ ဘာေတြလုပ္လဲဆိုေတာ့ အၿမဲတမ္း ဘယ္သြားသြားလုိက္ေနတယ္။ လိုက္ေနတယ္ဆိုက တည္းက ဒါအျမင္မရွင္းလို႔ဘဲ။ ေက်ာ္သူ လုပ္တဲ့ အလုပ္က မသာခ်တဲ့ အလုပ္ပဲလုပ္တာ။ ေက်ာ္သူေနာက္လိုက္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ သခ်ဳႋင္း ကုန္းနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းပဲေရာက္မယ္။ ဒီဟာေတြကို အျမင္ရွင္းဖုိ႔လိုၿပီ။ ဘယ္အစိုးရတက္တက္ ေက်ာ္သူက မသာခ်ေနမွာပဲ။ ဒါကို အတန္ တန္ေျပာထားၿပီးၿပီ။ ေျပာထားရက္နဲ႔ ဒီလိုမ်ဳိး ေနာက္ကလိုက္တယ္။ စည္းကမ္း ေတြတင္းၾကပ္တယ္။ ခ်ဳပ္ကိုင္တယ္။ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္တယ္ဆိုရင္ဗ်ာ။ ဥပမာ အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရး ပခုကၠဴေရေဘး ဒုကၡသည္ ကယ္ဆယ္ေရးတုန္းကဆိုရင္ သြားကယ္ဖို႔ ေလွေတြငွား ထားၿပီးၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖဲြ႔ ေတြ ပစၥည္းဝယ္ျပန္လာလို႔ ေလွေပၚတက္ မယ္ဆိုၿပီး ကမ္းစပ္ေရာက္ေတာ့ ေလွေတြကတစ္စင္းမွ မရွိၾကေတာ့ ဘူး။ ေက်ာ္သူတို႔အဖဲြ႔ကငွားရင္ ေလွမငွားရဘူးဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္က အမိန္႔ထုတ္ထားလို႔ဆိုၿပီး ေလွပိုင္ရွင္ေတြက ေၾကာက္ၿပီး ထြက္ေျပးၾက တယ္။ အဲဒီေတာ့ကယ္ဆယ္ေရး ဘယ္လိုထိေရာက္ေတာ့မလဲ။ ဒီလိုအခ်ိန္ေတြ၊ ကြာဟမႈေတြၾကားထဲမွာ လူေတြ၊ အသက္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဆံုးရံႈးၾကရမလဲ။ ဒါကို ထည့္တြက္ရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အခ်ိန္နဲ႔တေျပးညီ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို အဖဲြ႔အစည္းမရွိဘူးဆိုရင္ အစုိးရကေရာ လုပ္ႏုိင္ သလား။ ဒါကို ေမးခ်င္တယ္။ အစိုးရပိုင္းက ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ႏုိင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို လူမႈေရးအဖဲြ႔ေတြ ရွိေနစရာမလိုဘူး။ ျပည္သူလူထုက ဒီလူမႈေရးပရဟိတအဖဲြ႔ေတြကိုပဲ အားကိုးေနရတာ ပါ။ ဒါကို ခ်ဳပ္ကိုင္ဟန္႔တားေနၾကမယ္ဆိုရင္ ျပည္သူလူထုကလည္း အစုိးရကို ၿငိဳျငင္လာလိမ့္မယ္။ ျပည္သူ လူထုၿငိဳျငင္လာရင္ သူတို႔ အတြက္ အစိုးရအေနနဲ႔ အလားအလာမေကာင္းေတာ့ဘူး။ ဒါကို သိထားသင့္တယ္။
ေမး- သမၼတဦးသိန္းစိန္အေနနဲ႔ အရပ္ဖက္အဖဲြ႔အစည္းေတြကို ေတြ႔ဆံုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လိုျမင္ပါ သလဲ။
ေျဖ- ပထမအႀကိမ္ေနျပည္ေတာ္မွာ အရပ္ဖက္လူမႈေရး အဖဲြ႔ အစည္းေတြ႔ဆံုမႈမွာ လူမႈေရးအသင္းအဖဲြ႔ေတြ သိပ္မပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖဲြ႔ပဲပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတြ႔ဆံုတာကေတာ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ စိန္ရတုခန္းမမွာ ေတြ႔ဆံုခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖဲြ႔ ဖိတ္စာမရဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အႀကီးဆံုး လူမႈအဖဲြ႔အစည္းလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နာေရး ကူညီမႈအသင္းကို ဖိတ္စာမေပးဘူး။ လုပ္တဲ့သူေတြကလည္း ေစာေစာ က ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့တယ္။ ႏုိင္ငံျခားေထာက္ပံ့ လွဴဒါန္းမႈ ေဒၚလာေငြေတြနဲ႔ ရပ္တည္ေနၾကတဲ့ ေဒၚလာစားအဖဲြ႔ေတြ၊ သူတို႔ ဖိတ္သင့္တဲ့သူေတြကိုေတာ့ ဖိတ္တယ္။ အဲဒီမွာ စကားေျပာခြင့္ (၁၁) ဖဲြ႔ကို တစ္ဖဲြ႔ခ်င္းစီအမည္ ေၾကညာေတာ့ နာေရးကူညီမႈအသင္းမပါဘူး။ အဲဒီအဖဲြ႔ေတြထဲမွာ ဟန္ေဆာင္လုပ္ေနၾကတဲ့အဖြဲ႔ေတြ အမ်ား ႀကီးပါ တယ္။ ပစၥည္းေၾကညာတာေတြ လုပ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္၊ ကၽြန္မတို႔ အဖဲြ႔က ဘယ္လိုရန္ပံုေငြရေအာင္ ဘာကိုေရာင္းပါတယ္ဆိုၿပီး ပစၥည္းေၾကညာပဲြႀကီး ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီဟာေတြက သမၼတႀကီးအေနနဲ႔ တိတိ က်က်မသိဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ “ကၽြန္ေတာ္သာ သမၼတႀကီးျဖစ္ခဲ့ ရင္” ဆိုတဲ့စာအုပ္ကိုထုတ္တာ။ အားအား ယားယားထုတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီစာအုပ္ထုတ္တာ သမၼတႀကီးအေနနဲ႔ ျပည္သူလူထု အတြက္ ဘာလုပ္သင့္ တယ္။ ေအာက္ေျခက လူထုဒုကၡေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲဆိုတာသိေအာင္ ဒီလူမႈေရးအဖဲြ႔အစည္းေတြကို (၅) မိနစ္၊ (၁ဝ) မိနစ္စာေလာက္လာေတြ႔ၾကည့္ပါ။ ဒါမွ အားလံုးသိသြား မယ္။ အဲဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ဒီစာအုပ္ကို ေရးတာ။ အခုဟာက သမၼတႀကီးကို လိမ္ေနၾကတယ္။ ဝိုင္းၿပီးလိမ္ေနၾကတာလို႔ ျမင္မိတယ္။ လူမႈေရးအဖဲြ႔ အစည္းေတြ ေတြ႔ဆံုပဲြဆိုတာ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ကို ဝိုင္းလိမ္တဲ့ပဲြႀကီး၊ သမၼတႀကီးအလိမ္ခံရတဲ့ပဲြႀကီးလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ ပါတယ္။
ေမး- ဒီေန႔ေခတ္လူငယ္ေတြ ပရဟိတအေပၚမွာ စိတ္ဝင္စားမႈျမႇင့္ တက္လာျခင္းအေပၚ မွတ္ခ်က္စကားေလး ေျပာေပးပါဦး။
ေျဖ- အခုလိုပရဟိတစိတ္ဓာတ္ေတြ ေမြးဖြားလာၾကတာဟာ တုိင္းျပည္အတြက္ေကာင္းပါတယ္။ လူငယ္ေတြ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ စိတ္ဓာတ္ေတြ ေပၚေပါက္လာၾကတာ အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။ ဒီလိုေပၚ ေပါက္လာၾကတဲ့ ပရဟိတလူမႈေရးအဖဲြ႔အစည္းေတြ စိတ္ပ်က္သြားေစမယ့္ကိစၥမ်ဳိး ဥပမာ မွတ္ပံုမတင္ဘူးဆိုရင္ ေထာင္ဒဏ္ ဘယ္ေလာက္တို႔ဆိုတာ အစုိးရအေနနဲ႔ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ မွတ္ပံု တင္ေၾကးဆိုတာလည္း မရွိသင့္ေတာ့ပါဘူး။ ၿမိဳ႕နယ္အာဏာပိုင္က ခြင့္ျပဳရင္ မွတ္ပံုတင္စရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ ဥပေဒမူၾကမ္းမွာပါလာတယ္။ ဥပမာ ေျမာက္ဥကၠ လာပၿမိဳ႕နယ္ကေန ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးကို သြားခ်င္ တယ္ဆိုပါေတာ့။ ဒီၿမိဳ႕နယ္ျဖတ္ေက်ာ္ခြင့္ ၿမိဳ႕နယ္အာဏာ ပုိင္ခြင့္ျပဳ ခ်က္ရမွ သြားခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ အေရးေပၚလူနာေတြဆို အဲဒီခြင့္ျပဳမိန္႔ကို ေစာင့္ေနရင္းနဲ႔ေသသြား လိမ့္မယ္။ သန္း (၆ဝ) ျပည္သူလူထုေတြရဲ႕ အသက္ေတြကို ကယ္တင္ၾကပါ။ ကိုယ့္တုိင္းျပည္၊ ကိုယ့္လူမ်ဳိး ေတြကို ကယ္တင္ႏုိင္တဲ့ ဥပေဒမ်ဳိးကိုသာလုပ္ၾကပါ။ INGO အဖဲြ႔ျပည္ပေထာက္ ပံ့ေငြေတြနဲ႔ ရပ္တည္ေနၾကတဲ့ အဖဲြ႔ကလုပ္တဲ့ ဥပေဒၾကမ္းက်ေတာ့ လႊတ္ေတာ္မွာသြားေဆြးေႏြးမယ့္ အဆင့္ေရာက္ေနၾကၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အရပ္ ဖက္လူ႔အဖဲြ႔အစည္းေတြ၊ ျမန္မာျပည္မွာရွိေနၾကတဲ့ ပရဟိတ လူမႈေရးအသင္း အဖဲြ႔အစည္းေပါင္း (၅ဝဝ) ေက်ာ္စုေပါင္း ၿပီးေတာ့ အစည္းအေဝးလုပ္ကာ ဘံုသေဘာထားကိုေၾကညာၿပီး လႊတ္ေတာ္ကို တင္ထားတယ္။ ဒါက်ေတာ့ လႊတ္ေတာ္မွာ မေဆြးေႏြးၾကဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဝန္ႀကီးအမတ္တစ္ေယာက္ကလည္း ေျပာလိုက္ေသးတယ္။ ဒါႏိုင္ငံ တကာစံႏႈန္းနဲ႔ ညီပါတယ္တဲ့။ ႏုိင္ငံတကာစံခ်ိန္စံညႊန္းနဲ႔ ညီစရာ မလိုပါဘူး။ ျပည္တြင္းမွာ လူမႈေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ ျပည္တြင္းမွာပဲ ျပည္သူလူထုေတြ အဆင္ေျပဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
ေမး- ဒီေန႔ေခတ္ ကိုယ္ထူကိုယ္ထစနစ္နဲ႔ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ ပရဟိတလူမႈေရး အဖဲြ႔အစည္းေတြေပၚမွာ အမွတ္တရ စကားေလးေျ ေျပာေပးပါဦး။
ေျဖ- ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ အရပ္ဖက္လူ႔အဖဲြ႔အစည္းဥပေဒဆိုတာကို အစိုးရအေနနဲ႔ လႊတ္ေတာ္မွာေဆြးေႏြးၾကမယ့္ အပိုင္းကို အတတ္ႏုိင္ ဆံုး ကန္႔ကြက္ေနပါတယ္။ ဒီလိုကန္႔ကြက္မႈေတြလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရန္ကုန္နာေရးကူညီမႈအသင္းအဖဲြ႔အတြက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ကေတာ့ မွတ္ပံုတင္ေၾကး ငါးသိန္း၊ ဆယ္သိန္း၊ သိန္းငါးဆယ္ ဆိုလည္းရတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ့္ကို ကိုယ္ထူ ကိုယ္ထ စနစ္နဲ႔အားကိုးၿပီး ရပ္တည္ေနၾကရတဲ့ ပရဟိတလူမႈေရး အဖဲြ႔ အစည္းေတြ၊ နယ္မွာရွိေနတဲ့ အသင္းအဖဲြ႔ေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ မွတ္ပံု တင္ေၾကးတို႔၊ ပိတ္ဆို႔တာတို႔ ဒီလိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈေတြ ဒဏ္ေတြကို ခံႏုိင္ရည္ မရွိၾကေတာ့ဘူး။ မရွိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ျမန္မာျပည္မွာ ရွိေနၾကတဲ့ ပရဟိတလူမႈေရး အဖဲြ႔အစည္းေတြ အားလံုးကိုယ္စား ထပ္တူခံစား ၿပီးေတာ့ ေရွ႕ဆံုးက ရပ္တည္ေပးၿပီး လုပ္ေပးေနပါတယ္။ အားလံုးဒီ အခ်ိန္မွာ စည္းစည္းလံုးလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္ ပရဟိတစိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ အမ်ားေကာင္းက်ဳိးအတြက္ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ၿပီး လုပ္ကိုင္ၾကပါ။ လူသား ခ်င္း စာနာေထာက္ထားစိတ္ေတြ ေမြးဖြားၾကပါ။ ဘယ္လိုအခက္အခဲ ေတြႀကံဳခဲ့ပါေစ သစၥာရွိၾကပါ။ တကယ့္ကို လူမႈေရးသစၥာဆိုရဲ ေလာက္ေအာင္ လုပ္ၾကပါ။ တစ္ခ်ိန္တုန္းက နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) စလုပ္တုန္းက အခက္ အခဲေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲ အမ်ားေကာင္းက်ဳိးလုပ္တာပဲ။ လုပ္စရာရွိတာ ဆက္လုပ္ၾကပါလို႔ တုိက္တြန္းေျပာၾကားလိုပါတယ္။
(စံေတာ္ခ်ိန္ ေန႔စဥ္သတင္းစာႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းသူ ဘို (ဆင္တ လည္) အား အထူးေက်းဇူးတင္႐ွိပါသည္။)
ေက်ာ္သူ
Downmanhon
